ΩΣ συμβαίνει ύστερα από κάθε δυστύχημα, έτσι και ύστερα από την αυγουστιάτική μας τραγωδία. Επιχειρούμε να ‘’σταματήσουμε’’ τον χρόνο, πριν αρχίσει να επιμετρά τις θλιβερές επετείους του Αυγούστου, λες και μπορεί να μετριαστούν οι εφιάλτες της τουρκικής βαρβαρότητας.
Πλην, πύρινες οι εικόνες επιμένουν να φαράσσουν τον ύπνο και τον ξύπνιο σου: Τα τουρκικά άρματα ξεχύνονται πίσω από τις δεντροστοιχίες της Μελούσιας, και βροχή οι όλμοι σε καθηλώνουν. Ασυνείδητα τα χέρια σου κινούνται πάνω από το κράνος, με την ψευδαίσθηση ότι έτσι προστατεύεται το κεφάλι.
Η αφόρητη ζέστη και ο ιδρώτας έχουν καλαμώσει σε τέτοιο σημείο το παντελόνι αγγαρείας που δυσκολεύονται να διπλώσουν τα γόνατα.
Δεν έτυχε στο παρελθόν να βαδίσεις σ’ εκείνα τα χώματα, ούτε που φαντάστηκες πως υπάρχουν τόσα χιλιόμετρα άγονης γης. Από τη Μελούσια ως τους λόφους της Αθηαίνου, κι απεκεί ώς τους Τρούλλους ούτε ένας άνθρωπος ούτε ένας θάμνος να καλύψει τα κεφάλια από τον εναέριο και επίγειο βομβαρδισμό.
Το σύνδρομο της αναδίπλωσης βαρύ και ασήκωτο, αγιάτρευτη πληγή στις προσωπικές και πολιτικές επιλογές, με εξαίρεση μεμονωμένες αντιστάσεις, συχνά φουσκωμένες από την επιθυμία κόντρα στην πραγματικότητα.
Κι εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αντοχής στα ιουλιανά και αυγουστιάτικα τραύματα, καινούρια επέρχονται για να ξύσουν τις ανοιχτές πληγές κατά το κυπριακό … απόφθεγμα: άλλοι ψυχομαχούν, και άλλοι…
Υ.Γ.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ‘’εκωλύετο’’ να παραστεί στην Παγκερυνειώτικη αντικατοχική εκδήλωση. Όμως, δεν είχε κανένα –εθνικό, ηθικό ή συνειδησιακό- κώλυμα να χαριεντίζεται σε φωτογραφική απαθανάτιση με τη λαίδη Άντζιελα μετά της συζύγου του και –φευ- του Πρέσβη της Κύπρου στην Αθήνα, Κ. Κενεβέζου, διακωμωδούμενοι άπαντες από τον αθηναϊκό Τύπο για τον διασυρμό της Κυπριακής Πολιτείας!…