Menu Close

Αναρτήσεις

Μεταξύ ενδοτισμού και άνευ όρων παράδοσης

Πάντα υπάρχει ένας λόγος που δίνει την αφορμή στα κόμματα να σπεύδουν  ασθμαίνοντας να προβούν  σε δηλώσεις, επαναλαμβάνοντας εαυτούς. Κάποια κόμματα, κινήματα ή οργανώσεις προφανώς  χωρίς να το αντιλαμβάνονται (ή ενδεχομένως  να το πράττουν ενσυνείδητα) ,  αναδεικνύουν έναν ενδοτισμό που φτάνει στα όρια της άνευ όρων παράδοσης σε ότι αφορά στο Κυπριακό .

Τώρα, μετά την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να ανακαλέσει τα διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας από 14 αξιωματούχους του ψευδοκράτους και μελών της τ/κ επιτροπής για το άνοιγμα των Βαρωσίων,  η παράφωνη ορχήστρα ξεκίνησε.

Και τι δεν λέχθηκε. Ρατσιστική απόφαση , λαϊκισμός,   οφθαλμός αντί οφθαλμού και άλλες φαιδρότητες, λες και θα πρέπει να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια αφήνοντας την Τουρκία να προελαύνει και να δημιουργεί νέα τετελεσμένα, εφόσον η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί απαθής.

Το ΑΚΕΛ έσυρε  πρώτο το χορό στις αντιδράσεις  και διαφωνίες,  επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά, την θλιβερή μετάλλαξη του σ’ ένα οπορτουνιστικό κόμμα   που σε τίποτε δεν θυμίζει τον πατριωτισμό και την παλλαϊκή εκτίμηση που ετύγχανε από το λαό τους παλιούς καλούς καιρούς. Το γεγονός ότι πέραν των 60.000 ψηφοφόρων γύρισαν την πλάτη στην ηγεσία του κόμματος τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως δεν    απασχολεί την κομματτική ηγεσία ή το αφήνει να ξεχαστεί κάτω από το χαλί όπως συνηθίζει να κάνει.

Επαναλαμβάνοντας  το προσφιλές ρεφρέν για λαϊκισμό και «επικοινωνιακές κινήσεις με αποδέκτη το εσωτερικό ακροατήριο», η ηγεσία του ΑΚΕΛ κάλεσε  τον Πρόεδρο να πάρει πρωτοβουλίες, επικαλούμενο τις προτάσεις που υπέβαλε   εδώ και μήνες για το πως θα πρέπει να δράσει. Βέβαια αυτές οι προτάσεις αν και δεν το ομολογούν δημόσια,    αφορούν μια τακτική  πολιτικής σαλαμοποίησης του κυπριακού  με νέες    υποχωρήσεις και οπισθοχωρήσεις προκειμένου η Τουρκία να «επιδείξει -όπως λένε -καλή θέληση». Τι είναι τέλος πάντων αυτές οι περισπούδαστες προτάσεις που θα κάμψουν την τουρκική αδιαλλαξία αν όχι και άλλα δώσε; Τον λαό τον ρώτησαν αν συμφωνεί .

Οι «όμορες δυνάμεις» του ΑΚΕΛ όπως  η Πρωτοβουλία «Αμμόχωστος για την Κύπρο»  και η UniteCyprusNow το προχώρησαν πάρα πέρα λες και η Ε/κ πλευρά είναι η κατοχική δύναμη .

Η «Πρωτοβουλία Αμμόχωστος», η οποία στις πρόσφατες εκλογές πήρε μόνο μερικές δεκάδες ψήφους, λέει   πως αυτή η απόφαση    «όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα, αλλά ζημιώνει τον αγώνα    και έκανε λόγο για «άκρατο λαϊκισμό».  Διερωτάται, μεταξύ άλλων, πώς θα εκλάβει αυτή την κίνηση η διεθνής κοινότητα και πως η απόφαση αυτή δεν συμπλέει με την προτροπή του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της λύσης.

Η  UniteCyprusNow  ξεπερνώντας τον εαυτό της είπε,  πως η απόφαση για ανάκληση των διαβατηρίων   «ενισχύει όσους υποστηρίζουν τη διαίρεση της χώρας και θέτει ένα επικίνδυνο προηγούμενο για το μέλλον»,  αλλά δεν λέει κουβεντα για τα χθόνια σχέδια της Τουρκίας και του Τατάρ. Λέει  επίσης  ότι με την απόφαση αυτή «ο κύριος Αναστασιάδης κάνει μία λαϊκίστικη κίνηση για να ικανοποιήσει το εθνικιστικό ακροατήριο και να αποφύγει την ανάληψη του δικού του μεριδίου ευθύνης για το χάος στο οποίο βρισκόμαστε». Έκανε επίσης λόγο για «πράξεις της λογικής οφθαλμός αντί οφθαλμού  που θα πλήξουν εν τέλει όλους τους Κυπρίους».

Όσο για την ηγεσία του ΔΗΣΥ το έπαιξε ακόμα μια φορά σε δύο ταμπλό με τους εκπροσώπους του  να διαφωνούν την  μια μέρα   και την επομένη να εκδίδεται ανακοίνωση με μια χλιαρή αποδοχή. Ο πρόεδρος του Αβέρωφ Νεοφύτου όσο και αν επιχείρησε να ελιχθεί ως αίλουρος, θύμισε  περισσότερο την παροιμία με την αλεπού που κρυβόταν αλλά η ουρά της φαινόταν.

Η Ε/κ ηγεσία δυστυχώς  τα τελευταία 30 χρόνια, όχι μόνο δεν εφάρμοσε την τακτική «οφθαλμός αντί οφθαλμού»,   αλλά αγόγγυστα, εισέπραττε καρπαζιές και χαστούκια γυρίζοντας και το άλλο μάγουλο για να μην τσαντιστούν  η Τουρκία και οι εγκάθετοι της.

Για να δείξει στους δήθεν συμμάχους και εταίρους πόσο καλόβολο και υπάκουο παιδί είναι,  έφτανε σε επίπεδα μαζοχιστικών καταστάσεων.

Στην κόψη του μαχαιριού

Ο λαός μας τα χρόνια που πέρασαν έζησε τραγωδίες και επώδυνες στιγμές. Κλήθηκε να σχοινοβατήσει  στην κόψη του μαχαιριού, να ματώσει, να ξεπεράσει πιέσεις   και  αφόρητους εκβιασμούς, όταν  απειλητικά δάκτυλα ως πιστόλια σημάδευαν τον κρόταφο του  αν δεν ενέδιδε .Δεν ενέδωσε και δεν ενδίδει. Μέχρι πόσο όμως ;Μέχρι πότε θα αντιστέκεται  κόντρα στο ρεύμα της κυρίαρχης «ρεαλιστικής πολιτικής»,  και εναντίον όλων εκείνων    που επιμένουν να ενσπείρουν τον φόβο και  να «καμουφλάρουν» το  σκοτεινό χθόνιο μονοπάτι προς την υποτέλεια;

Κανένας από  όσους διαφώνησαν με την απόφαση ανάκλησης διαβατηρίων από «αξιωματούχους» του ψευδοκράτους , δεν αναφέρθηκε στις προκλήσεις Τατάρ,  ο οποίος  ταξιδεύει ως κύριος με διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, (άσχετο αν το αρνείται) και υποσκάπτει τα θεμέλια του Κυπριακού κράτους επιμένοντας στη διάλυση της ΚΔ και τη δημιουργία δύο κρατών.

Κανένας δεν είπε λέξη κατά της ψευδοκυβέρνησης των κατεχομένων η οποία  όχι μόνο δεν  αναγνωρίζει  την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά εμμένει στην μετατροπή των κατεχομένων σε ένα      υποτελές κράτος της Τουρκίας. Αντίθετα κατηγορούν όσους συμφωνούν με την ανάκληση των διαβατηρίων ότι υποστηρίζουν την διχοτόμηση και ότι είναι εθνικιστές. Και μη χειρότερα!

Είναι οξύμωρο,  αυτοί που υπονομεύουν την Κ.Δ. να έχουν και την απαίτηση να είναι δικαιούχοι επίσημων προσωπικών πιστοποιητικών του αναγνωρισμένου διεθνώς Κυπριακού κράτους. Δηλαδή να τους παρέχονται τα μέσα για  να διευκολύνουν τις διακινήσεις τους στο εξωτερικό ώστε να το  υποσκάπτουν πιο αποτελεσματικά.

Πώς είναι δυνατόν ο Τατάρ και οι όμοιοι του να έχουν συνήγορους ένα αριστερό κόμμα και κάποιες οργανώσεις οι οποίες έστω και αν δεν έχουν απήχηση μέσα στο λαό, ωστόσο  συνεχώς μηδενίζουν τις προσπάθειες της Ε/Κ πλευράς και υβρίζουν όσους δεν συμφωνούν μαζί τους.

Η ανάκληση των διαβατηρίων από όσους πολεμούν και είναι εχθρικά απέναντι από την Κυπριακή Δημοκρατία θα έπρεπε να γίνει από καιρό. Γιατί στο «ικρίωμα»  του ενδοτισμού και της άνευ όρων παράδοσης όλοι θα είμαστε χαμένοι. Ακόμα και αυτοί που τρέφουν ψευδαισθήσεις για την καλή θέληση της Τουρκίας.

Διαγκωνισμός για ένα πουκάμισο αδειανό

Πρόωρα  ξεκινά τώρα  και ο μεγάλος διαγκωνισμός για τις προεδρικές εκλογές του 2023.  Ήδη  ξεκίνησαν τα παζάρια που   στη γλώσσα της πολιτικής τα λένε βολιδοσκοπήσεις και διαβουλεύσεις.  Μακάρι να μην ζήσουμε τα παρατράγουδα που προηγήθηκαν των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών αλλά και των προηγούμενων προεδρικών , όπου η ηγεσία του ΑΚΕΛ ανεβοκατέβαζε  υποψηφίους τύπου Μάικ Σπανός.

Ακούγονται μια σειρά από ονόματα δελφίνων ενώ κάποια Μ.Μ.Ε,   διαδικτυακά καφενεία και θαμώνες τους επιχειρούν να πλασάρουν τους «εκλεκτούς τους». Τρύπια πουκάμισα αδειανά .Φαύλοι και φελλοί που θέλουν να επιπλεύσουν .

Η ατμόσφαιρα  μυρίζει ξανά μπαρούτι και διχασμούς .

Posted in eshocknews, Politics

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *