Ο Τσίπρας διαψεύδει, οι πολιτικοί αρχηγοί κρατούν αποστάσεις, ο Παράσχος επιμένει, ο Πρόεδρος εκφράζει τη θλίψη του και ζητά εξηγήσεις. Οι θεατές του νέου επεισοδίου τι κάνουν;
Ανεξάρτητα από τη συζήτηση αν ο δημοσιογράφος οφείλει να στοιχειοθετεί αυτά που γράφει ή αν δικαιούται καμιά φορά, για λόγους ανωτέρας βίας ή εθνικού συμφέροντος, να παρακάμπτει τους κανόνες και τη δεοντολογία, οι θεατές τείνουν (αν τα social media μπορούν να δώσουν μια σφυγμομέτρηση) να πιστέψουν πως η φήμη που «εσφαλμένα μεταφέρθηκε χωρίς να στοιχειοθετείται» απεικονίζει την αλήθεια.
Υπό άλλες συνθήκες, κανείς δεν θα ήταν υπ
οχρεωμένος να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, δυστυχώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να το κάνει γιατί η φήμη, εκτοξευμένη πλέον από διάφορες κατευθύνσεις, έχει μετατραπεί σε αλήθεια στη συνείδηση του κόσμου. Δεν είναι απλά ένας ψίθυρος. Είτε ευσταθεί, είτε όχι, βιώνεται ως πραγματικότητα, προκαλώντας ένα βαθύ ρήγμα με πολλές προεκτάσεις. Η εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πρόσωπο του Προέδρου κλονίζεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή που καλείται να χειριστεί το μέλλον του τόπου. Το «κρύψε να περάσουμε» δεν επουλώνει το ρήγμα, δεν αποκαθιστά την εμπιστοσύνη, δεν ξεπλένει την τάτσα. Το «έχουμε πιο σοβαρά πράγματα αυτή τη στιγμή» επίσης έχει δοκιμαστεί αλλά η κατάληξη ήταν να τρέχουμε ασθμαίνοντας πίσω από τα γεγονότα.
Η απαίτηση του Γενικού Ελεγκτή όπως δοθούν στην Υπηρεσία του οι φάκελοι με τις πολιτογραφήσεις για να γίνει έρευνα, απαίτηση στην οποία ο Πρόεδρος έχει, ως γνωστό, αντιδράσει έντονα, είναι ίσως μια διέξοδος. «Η εποχή μας», έγραφε ο Αντρέας Παράσχος πριν ένα χρόνο, «είναι προκλητικά επικίνδυνη καθότι ένας εξουσιαστής, με το ραβδί της ισχύος μιας Κίρκης, μπορεί να μαγέψει τον λαό τον ευκολόπιστο, κατά τον αείμνηστο Δέρβη και να τον ανεβάσει από το ύπατο πεδίο των εμμονών στο ύπατο αξίωμα τους κράτους». Το εν λόγω κείμενο αναφερόταν σε κάποιον Χαμένο Οδυσσέα, «εμμονικό, που υπερβαίνοντας την εξουσία του αρχίζει να καταδιώκει όσους, οι εμμονές του καταγραφούν στον νου του σαν εχθρούς. Ένας Οδυσσέας που καταστρώνει σχέδια για να φτάσει στην κορυφή της πυραμίδας». Ο συγγραφέας του κειμένου διέψευσε πως αναφερόταν στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ο οποίος, όμως, όντως έχει μαγέψει τον λαό τον ευκολόπιστο, γι’ αυτό ίσως να είναι και το άτομο το οποίο θα μπορέσει να γίνει πιστευτό και να μπει επιτέλους ένας τέλος σε αυτή την ιστορία. Αυτή την στιγμή ακόμα και αν απολογηθεί ο Ανδρέας Παράσχος, ακόμα και αν ορκιστεί πως έπεσε θύμα παραπλάνησης, η εντύπωση που θα υπερισχύσει ανάμεσα στον κόσμο είναι πως απειλήθηκε να δεχτεί τέτοια ομολογία. Μόνο μια αντικειμενική έρευνα θα ξεπλύνει την τάτσα.
chrystalla@phileleftheros.com