Ύστερα…

ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ, 07/06/2021

Ύστερα έγιναν όλα ύστερα… Ύστερα καταλάβαμε αυτά που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε προηγουμένως. Ύστερα μετανιώσαμε. Ύστερα διαχωρίσαμε την επίσημη ιστορία από την ανεπίσημη ιστορία. Ύστερα μάθαμε τι δολοφονίες διέπραξαν άνθρωποι με ψυχή δολοφόνου τους οποίους νομίζαμε καλούς. Εμείς ουσιαστικά δεν κοιμόμασταν, προσποιούμασταν πως κοιμόμασταν, ύστερα καταλάβαμε τι μας στοίχισε αυτό. Ύστερα αρχίσαμε να μην πιστεύουμε εκείνα που πιστεύαμε προηγουμένως. Ύστερα αγαπήσαμε. Ύστερα ερωτευτήκαμε. Ύστερα θυμόμασταν γελώντας τα πρώτα ερωτικά γράμματα που γράψαμε. Ύστερα θεωρήσαμε πως είχαν δίκιο ο Μαρξ, ο Έγκελς και ο Λένιν. Ύστερα ήχησαν οι καμπάνες. Ύστερα ακούστηκε το κάλεσμα του μουεζίνη. Ύστερα υποβάλαμε τις ερωτήσεις που δεν είχαμε υποβάλει όταν δολοφονήθηκαν τα παιδιά με τη μητέρα τους στο μπάνιο. Ύστερα αμφιβάλλαμε για πράγματα που δεν αμφιβάλλαμε καθόλου προηγουμένως. Ύστερα εμφανίστηκαν μπροστά μας άνδρες που είπαν «μην τυχόν και πεις ότι το άκουσες από εμένα». Ύστερα σκεφτήκαμε να γράφουμε ενωμένη τη λέξη «Τουρκοκύπριος». Ύστερα είπαμε ότι «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». Ύστερα είπαμε ότι «η ωραιότερη θάλασσα είναι η θάλασσα που δεν πήγαμε ακόμα».

Ύστερα πήραμε επιστολή από την αγαπημένη μας. Ύστερα πήραμε λουλούδια. Ύστερα πήραμε γλάστρα. Ύστερα πήραμε μεγαλύτερο πουκάμισο. Ύστερα πήραμε απειλή θανάτου. Ύστερα είδαμε χαμογελώντας τη φωτογραφία του Μακάριου και του δρος Κιουτσιούκ να χαιρετούν την ΤΟΥΡΔΥΚ. Ύστερα ήρθαν στις ακτές μας εκείνα τα πολεμικά πλοία. Ύστερα μπήκαν στα χωριά μας. Ύστερα σκότωσαν. Ύστερα καταλάβαμε εκείνα που δεν είχαμε καταλάβει εκείνη την ημέρα. Ύστερα μάθαμε τι συνέβη σε εκείνο το διώροφο πλίθινο σπίτι στον Σύσκληπο εκείνο το βράδυ. Ύστερα το νησί απέκτησε έναν νότο και έναν βορρά. Ύστερα πήγαμε στο παζάρι, αγοράσαμε πατάτες και σέλινο. Η Κερύνεια δεν ήταν έτσι, ύστερα έγινε έτσι. Ο Καραβάς ύστερα έγινε Άλσαντζιακ. Ύστερα άρχισε να μας φτύνει κατάμουτρα η Λευκωσία. Εμείς δεν ήμασταν έτσι, ύστερα γίναμε έτσι. Ύστερα υποτροπίασε η συνήθειά μας να απαντάμε «όπως η χώρα» σε όσους μας ρωτούσαν «πώς είσαι». Ύστερα ήρθε το γκαρσόνι να φροντίσει το τραπέζι μας, ύστερα του είπαμε «καπήρα» και δεν κατάλαβε. Ύστερα αρχίσαμε να ρωτάμε ο ένας τον άλλον πόσοι μείναμε. Ύστερα πέθανε ο Μακάριος. Ύστερα πέθανε ο δρ Κιουτσιούκ. Ύστερα δεν μπορέσαμε να μάθουμε αν πήγαν στον παράδεισο. Ύστερα έγραψαν με μπογιά στις πόρτες «πιασμένο». Ύστερα συμμετείχαμε σε μια πορεία. Ύστερα αγαπηθήκαμε. Ύστερα δεν έβαλε ξανά μυαλό ο «Τρελός Ιούλιος». Ύστερα από χρόνια πήγαμε στον Άγιο Θεόδωρο, κοιτάξαμε τα περιστέρια που έφτιαξαν φωλιά στους πλίθινους τοίχους. Ύστερα το ρυάκι. Ύστερα η αγριοπασχαλιά. Ένας χωρικός που είπε «σε αναγνώρισα». Ύστερα σύννεφα. Ύστερα ουρανός. Ύστερα συμμαθητές που πέθαναν. Ύστερα ένα βουητό που δεν σταματούσε. Ποιος σκότωσε τον Φαζίλ; Ποιος σκότωσε τους δικηγόρους; Ποιος σκότωσε τον Καβάζογλου; Ποιος σκότωσε τον Κουτλού; Ύστερα είπες «να είσαι ρεαλιστής, να ζητάς το αδύνατο». Όμως, ύστερα δεν ζήτησες ποτέ το αδύνατο. Ύστερα ζήτησες πάντα το λογικό. Ύστερα ντύθηκες με το μπλουζάκι του Τσε, έβαλες και ένα μπερέ του Τσε. Ύστερα ήπιες ένα καπουτσίνο στην οδό Λήδρας. Ύστερα γύρισες από εκδήλωση, παράγγειλες ενάμιση γύρο. Ύστερα είπαν ελληνοκυπριακή διοίκηση της νότιας Κύπρου. Ύστερα είπαν τουρκική δημοκρατία της βόρειας Κύπρου. Και ύστερα είδαμε ότι εκείνοι που έφαγαν πλιάτσικο ήταν πολύ περισσότεροι από εκείνους που δεν έφαγαν. Ύστερα ήπιαμε ζιβανία. Ύστερα πήγαμε στην Κακοπετριά. Ύστερα άνοιξαν κλινικές μπότοξ. Ύστερα παιδιά του σωλήνα. Ύστερα διαιτολόγοι. Ύστερα γυναίκες από το Τουρκμενιστάν που φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς μας. Άνθρωποι από τα Άδανα που κτίζουν τα κτήριά μας. Ύστερα Πακιστανοί που μας σερβίρουν φαγητό. Ύστερα άνθρωποι από την Αλεξανδρέττα που τελούν την κηδεία μας. Ύστερα ερωτήσεις για τους Λινοβάμβακους. Δεν καταλάβαμε ότι χάσαμε την προσωπικότητά μας και χάσαμε την ταυτότητά μας και ύστερα καημός. Ύστερα παιχνίδια με συνθήματα. Ύστερα ο Σύνδεσμος Παλαιών Πολεμιστών των Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων που ήρθε ξανά στην πόρτα μας χθες. Ύστερα ένα ανακοινωθέν που διάβασαν. Ύστερα ένα μαύρο στεφάνι που άφησαν στην πόρτα μας.

Ύστερα ο Ταλάτ φύτεψε στον κήπο του προεδρικού λεμόνια χωρίς κουκούτσια. Ύστερα ο Ακιντζί φύτεψε δενδρύλλιο ελιάς. Και ύστερα ο Τατάρ φωτογράφησε τα χελιδόνια που έφτιαξαν φωλιά στο προεδρικό. Όπως είπα. Ύστερα έγιναν όλα ύστερα.

ΣΙΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ