26/11/2020
Του: ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Εμείς εδώ ακόμα ασχολούμαστε με τη λεηλασία των δικών σου εδαφών αγαπητέ μου φίλε. Εσύ εκεί τι κάνεις; Βούτηξες και εσύ το κεφάλι στις ατασθαλίες; Χρυσά διαβατήρια και λοιπά; Μετά από εξήντα χρόνια ανακάλυψες ότι το κράτος είναι κράτος μαφίας; Και εσύ κατάλαβες πολλά πράγματα εκ των υστέρων όπως εμείς; Εμείς οι Κύπριοι πάντα ξυπνάμε πολύ αργά, έτσι δεν είναι; Όταν πετάξει το πουλί. Αν εσύ σπάζεις το κεφάλι σου για το ποιος κατέδωσε τον ήρωα Αυξεντίου στα βουνά του Μαχαιρά, εγώ σπάζω το κεφάλι μου για το ποιος διέπραξε το έγκλημα στο μπάνιο. Ύστερα καταλάβαμε όλοι ότι εκείνοι που αποκαλούνται προδότες σε αυτή τη χώρα είναι οι πραγματικοί πατριώτες και εκείνοι που αποκαλούνται πατριώτες είναι προδότες. Μόλις το καταλάβαμε νιώσαμε θλίψη όπως τα παιδιά που έμειναν στην ίδια τάξη. Όπως δεν είναι δικαιοσύνη η δικαιοσύνη που αργεί να αποδοθεί, έτσι και οι αλήθειες που αργούν δεν ωφελούν και πολύ. Μετά από εννιά χρόνια, για παράδειγμα, θα μας ανακοινώσουν ποιος δολοφόνησε τον Τζον Κένεντι. Ο φάκελος θα ανοίξει το 2029. Και ίσως να αθωωθεί ο Όσβαλντ που είναι γνωστός ως ο δολοφόνος του.
Δηλαδή, μετά από τόσα χρόνια μπορεί να ανακηρυχθεί η αθωότητά του. Αφού πέθαναν όλοι όσοι ζούσαν όταν διαπράχθηκε η δολοφονία. Σε τι ωφελεί; Ποιος νοιάζεται πλέον γι’ αυτή την αλήθεια; Τα πάντα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που δεν ενδιαφέρουν και πολύ οι αλήθειες του παρελθόντος, οι οποίες εμφανίζονται μετά από χρόνια. Μήπως ανάμεσα στους σημερινούς νέους, για παράδειγμα, υπάρχει κανείς που διερωτάται για τις σχέσεις Ντενκτάς-Γιωρκάτζη; Δεν νομίζω. Όμως, αυτή ήταν μία από τις ερωτήσεις που υπέβαλα στον Ντενκτάς, ο οποίος πέρασε στη θέση του μάρτυρα στη δίκη της εφημερίδας μας. Είπα το εξής: «Οι Γρίβας, Γιωρκάτζης και Σαμψών είναι γνωστοί ως οι πιο ορκισμένοι εχθροί των Τουρκοκυπρίων. Αλλά ουδέποτε άκουσα να πεις εσύ κακό λόγο για τον Γιωρκάτζη. Αντιθέτως, όταν τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν αναφέρθηκες σε αυτόν με επαινετικά λόγια. Είπες ότι ήταν ένας καλός και ώριμος δημόσιος άνδρας. Το είπες ή δεν το είπες;» «Το είπα», απάντησε. «Ουδέποτε καβγαδίσατε με τον Γιωρκάτζη, έτσι δεν είναι; Αν μου διηγηθείς έστω και μία σοβαρή σας λογομαχία, θα κλείσω αυτή την εφημερίδα και θα απολογηθώ». Άρχισε να διηγείται. Θα τοποθετούνταν στην Πύλη Κερύνειας ένα άγαλμα του Ατατούρκ που είχε έρθει από την Τουρκία. Και ως υπουργός Εσωτερικών ο Γιωρκάτζης αντιτάχθηκε στην τοποθέτησή του στην Πύλη Κερύνειας. Ιδού, αυτή όλη κι όλη ήταν η σύγκρουσή τους. Δεν το θεώρησα σημαντικό. Δεν είχε τίποτε άλλο να πει για τον Γιωρκάτζη ο Ντενκτάς, ο οποίος είπε τα πάντα για τον Μακάριο, τον οποίο αποκαλούσε «κόκκινο παπά»;
Τι έλεγα; Εμείς εδώ ασχολούμαστε με τη λεηλασία των δικών σου εδαφών αγαπητέ μου φίλε. Τι πλιάτσικο είναι αυτό. Φάε φάε δεν τελειώνει. Τέλειωσαν και οι παραλίες της Κερύνειας. Και οι παραλίες της Αμμοχώστου. Πάνω στον χάρτη της βόρειας Κύπρου πρέπει να γραφτεί ένα τεράστιο «κρατημένο». Ο πρέσβης Αλί Μουράτ Μπάστσερι κάνει ποδήλατο στο Βαρώσι. Χαρούμενος σαν τα παιδιά. Και ο Αχιλλέας Δημητριάδης σας κάνει έκκληση Βαρωσιώτες. Λέγοντας επιστρέψτε. Τριακόσια άτομα είναι έτοιμα να επιστρέψουν, λέει. Άραγε θα θεωρούνται και αυτοί «εγκλωβισμένοι» όπως οι Ελληνοκύπριοι συμπολίτες μας που μειώνεται συνεχώς ο αριθμός τους στην Καρπασία; Όταν επιστρέψει ο αγαπητός Λόρδος, ο Μπάστσερι θα κάνει γύρο με το ποδήλατο και μαζί του; Αφού άλλαξαν το όνομα της λεωφόρου Κένεντι, σίγουρα θα αλλάξουν και το όνομα του Βαρωσιού σύντομα!
Νά, φεύγει και ο Νοέμβριος. Και λίγο έμεινε να πέσει η αυλαία και αυτής της χρονιάς. Ίσως να την αποκαλείτε την πιο κακή, την πιο γουρσούζικη χρονιά. Όμως κάνετε λάθος. Υπάρχουν και πιο γουρσούζικες. Το 1974. Κατά τη γνώμη μου, είναι η πιο γουρσούζικη χρονιά του νησιού. Ένα φασιστικό πραξικόπημα. Και μια εισβολή. Μια διαίρεση που διαρκεί χρόνια. Ένας σκισμένος χάρτης. Στάζει αίμα κάποτε από τον βορρά προς τον νότο. «Δεν ξεχνώ» γράφει. Και κάποτε ο Μπουλέντ Ετζεβίτ και ένας Τούρκος στρατιώτης με ξιφολόγχη. Δεν μπορεί να είναι χειρότερος από τον κορωνοϊό, έτσι δεν είναι; Στο τέλος θα ξεπεράσουμε αυτό τον ιό. Τους άλλους ιούς που δηλητηριάζουν το αίμα μας; Τον ρατσισμό. Τον εθνικισμό. Τον θρησκευτικό φανατισμό. Πώς θα απαλλαχτούμε από αυτούς; Ζήσαμε μαζί με ολόκληρο τον κόσμο τις μέρες μας με κορωνοϊό. Τις δε άλλες μας ασθένειες μόνοι μας. Κάποτε όλοι προσπαθούσαν να είναι αισιόδοξοι και θετικοί. Ενώ τώρα υπάρχει ρεύμα προς τον αρνητισμό!
Τι ευτυχισμένος λαός είμαστε εμείς φίλε μου. Έχουμε μια σημαία για χάρη της οποίας δεν πεθαίνει κανείς!
