Του Άριστου Μιχαηλίδη, 23 Μαρτίου 2021
Οι δημόσιες δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη για την πολιτική ισότητα έχουν προκαλέσει σύγχυση στον Άντρο Κυπριανού. Το είπε ο ίδιος χθες. Ίσως και στους αναλυτές του κυπριακού Τύπου, που συγχύζονται όποτε τους πουν ότι ταυτίζεται η άποψη τους με την τουρκική άποψη. Όμως, ο Νίκος Αναστασιάδης, ήταν καθαρός σε αυτό που είπε κι ας άργησε πολύ να τοποθετηθεί αφήνοντας κομματάρχες και άλλους να αλωνίζουν και να δημιουργούν κλίμα κατ΄ εμάς εναντίον της ελληνοκυπριακής πλευράς και όχι εναντίον του κ. Αναστασιάδη. Είπε λοιπόν, χθες, ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει αποδεχθεί την πολιτική ισότητα από το 1991, όπως ακριβώς καθορίζεται στην απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας 716/91. «Συνεπώς», πρόσθεσε, «δεν τίθεται θέμα να καλούν κάποιοι τον Πρόεδρο να αποδεχθεί κάτι που ήδη έχει αποδεχθεί». Το ερώτημα είναι: για την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας υπάρχει από την τουρκική πλευρά μια ερμηνεία και από την ελληνοκυπριακή πλευρά μια άλλη ερμηνεία. Αυτοί που προκαλούν τη σύγχυση με τις δημόσιες δηλώσεις τους είναι όσοι καλούν τον εκπρόσωπο της ε/κ πλευράς να αποδεχθεί την πολιτική ισότητα ενώ γνωρίζουν τη διαφορετική ερμηνεία που δίνουν οι Τούρκοι.
Είναι προφανές ότι δεν τον καλούν να αποδεχθεί αυτό που ήδη αποδέχθηκε και ο ίδιος και όλοι οι Πρόεδροι πριν από αυτόν, αλλά να αποδεχθεί την ερμηνεία που δίνει η τουρκική πλευρά. Ας το θέσω ως ερώτημα, όμως. Τον καλούν να αποδεχθεί αυτό που οι Τούρκοι απαιτούν ή αυτό που η δική μας πλευρά κρίνει ότι είναι ένας συμβιβασμός που μπορεί να γίνει χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο τη λειτουργικότητα του νέου κράτους και χωρίς να ανοίγει δρόμο για τον απόλυτο έλεγχο του από την Άγκυρα; Διότι περί αυτού πρόκειται και οποιαδήποτε άλλη εξήγηση δίνεται είναι εκ του πονηρού και σκοπό έχει να εξαπατήσει τους Ελληνοκύπριους.
Ενδεικτικό των συγχυσμένων είναι και οι επιθέσεις των τελευταίων ημερών εναντίον του πρέσβη ε.τ. και πρώην διαπραγματευτή Τάσου Τζιωνή, διότι τόλμησε σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο, να θίξει αυτήν ακριβώς την πτυχή. Προχτές Κυριακή, όμως, ένας άλλος πρέσβης ε.τ., Νομικός, Πολιτικός Επιστήμονας, ο Θεόφιλος Θεοφίλου, με άρθρο του στον Φιλελεύθερο γράφει για τις ασάφειες που υπάρχουν στο ψήφισμα περί πολιτικής ισότητας και σημειώνει: «Είναι εμφανής, περίεργη και αδικαιολόγητη η απουσία μιας πρόνοιας ότι η πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων δεν μπορεί να ερμηνεύεται ή εφαρμόζεται με τρόπο που να φαλκιδεύει και εξουδετερώνει τη βασική αρχή της ισότητας των πολιτών, που αποτελεί το υπόβαθρο της Δημοκρατίας». Αυτή ακριβώς είναι η ουσία. Όσοι ασπάζονται ασθμαίνοντας την τουρκική ερμηνεία υιοθετούν ουσιαστικά την εξουδετέρωση της βασικής αρχής της ισότητας των πολιτών. Και δεν θέλουν καν να ομολογήσουν ότι αυτή η εξουδετέρωση γίνεται σε βάρος των Ελληνοκυπρίων. Αν σκέφτονταν ρεαλιστικά, μακριά από αυταπάτες, θα έπρεπε να έχουν πρώτιστο καθήκον να αναζητήσουν στήριξη ώστε η όποια συμφωνία για την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων να μην φαλκιδεύει την ισότητα των πολιτών και τη δημοκρατία. Γιατί; Ιδού πώς το θέτει ο κ. Θεοφίλου: «Το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, είναι πώς εφαρμόζεται στην πράξη στη διακυβέρνηση της χώρας η πρόνοια για την πολιτική ισότητα σε ένα λειτουργικό σύστημα που δεν οδηγεί σε αδιέξοδα, παραλυσία και ενδεχόμενα νέες συγκρούσεις και διάλυση».
Προφανώς, δεν τους ενδιαφέρει να διασφαλίσουν την ομαλότητα και την ειρήνη του μέλλοντος μας. Τα αδιέξοδα, η παραλυσία, οι συγκρούσεις θεωρούνται κινδυνολογία που δεν πρέπει να μας απασχολούν. Βρίσκουν, μάλιστα, διάφορα φτηνά επιχειρήματα να λένε. Ότι σε περίπτωση λύσης δεν θα υπάρχουν Τατάρ και Αρικλί στην άλλη πλευρά, λες και θα τους εξαφανίσει το νέο ομοσπονδιακό καθεστώς. Ή ότι (όπως επίσης το σημειώνει ο κ. Θεοφίλου) τα δημοκρατικά ελλείμματα και ελλείμματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων «θα εκλείψουν σταδιακά μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ». Ενώ γνωρίζουν ότι η ΕΕ δεν επεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα των κρατών μελών…
Αλλά, πού να ξέρει ποιο είναι το καλό μας ο Θεοφίλου ή ο Τζιωνής ή ο Αναστασιάδης; Ξέρει καλύτερα το Φόρειν Όφις κι ο Τσαβούσογλου.