Της Νικολέττας Κουρούσιη, 02 Ιουλίου 2021
Από την αρχή αυτής της υγειονομικής κρίσης, αντί να στηριχθεί η διαχείριση στη διαφάνεια, στην επιστημονική τεκμηρίωση όσων αποφασίζονται και στη φιλική προσέγγιση με τους πολίτες, επικράτησε σε μεγάλο βαθμό η λογική της φοβέρας και του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», χωρίς την αναγκαία επιστημονική τεκμηρίωση, δυσανάλογων πολλές φορές αποφάσεων (π.χ. γιατί έπρεπε να φοράμε μάσκα σε εξωτερικούς χώρους;). Άλλωστε η επιστήμη στηρίζεται πρωτίστως στην τεκμηρίωση.
Ένα υγειονομικό πρόβλημα μετατράπηκε σε ζήτημα συμμόρφωσης και πειθαρχίας, στηρίζοντας άμεσα την ελευθερία και θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών με τις αποφάσεις που λαμβάνονται, όποιες κι αν είναι αυτές. Για παράδειγμα τώρα, εφόσον οι εμβολιασμένοι δεν κινδυνεύουν από τους ανεμβολίαστους, ποια η λογική του να δημιουργήσουν χώρους μόνο για εμβολιασμένους, εισάγοντας τέτοιου είδους διακρίσεις ανάμεσα στους πολίτες; Aποτελεί μια καθαρά τιμωρητική προσέγγιση, και αυτό ενώ μερικοί επιστήμονες της ΣΕΕ κατά καιρούς έχουν εκφράσει θέσεις ότι πρέπει να το πάμε από την αρχή, αλλάζοντας στάση απέναντι στους πολίτες…
Ν.ΚΟΥΡ.