Υπάρχει μια κατάσταση πλήρους παραφροσύνης στον κόσμο. Εκεί που κάθεστε νιώθετε την απόγνωση και τη μοναξιά. Σαν να γκρεμίζεται ο κόσμος πάνω στο κεφάλι σας. Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα. Νικηθήκατε!
Είστε κάτω από μιαν πλήρη περικύκλωση. Θέλετε να υποβάλετε ερωτήσεις, δεν μπορείτε. Θέλετε να πείτε την άποψή σας, δεν μπορείτε. Αμέσως ορθώνονται απέναντί σας. Σαν αστυνομικοί. Υπάρχουν κάποιοι που απαιτούν να τιμωρηθείτε. Διότι κατά τη γνώμη τους, καίτε το σπίτι σας χωρίς να σκέφτεστε τα σπίτια που βρίσκονται δίπλα του. Θα καούν και τα δικά τους σπίτια εξαιτίας σας. Θα πεθάνετε εσείς. Αν πεθάνετε μόνο εσείς, δεν υπάρχει ζήτημα. Όμως, θα πεθάνουν και εκείνοι. Αν δεν πιστεύετε αυτά που πιστεύουν εκείνοι, το έργο σας είναι δύσκολο. Απαιτούν από εσάς μόνο υποταγή και όχι να υποβάλλετε ερωτήσεις. Κάντε αυτό που λένε. Στα υπόλοιπα μην ανακατεύεστε. Μην ρωτάτε καθόλου «γιατί μολύνονται με την ασθένεια και όσοι είναι εμβολιασμένοι και με τις δύο δόσεις και μάλιστα πεθαίνουν». Μην ρωτάτε γιατί στη Βρετανία το ποσοστό των θανάτων ανάμεσα στους εμβολιασμένους με δύο δόσεις είναι υψηλότερο από εκείνο των μη εμβολιασμένων. Δεν καταλαβαίνετε εσείς. Δεν είστε ειδικοί. Δεν είστε γιατροί. Δεν ξέρουν εκείνοι και ξέρετε εσείς; Γιατί είναι έτσι, λένε; Δεν αποτελεί έκπληξη. Εκείνοι που βρήκαν τα εμβόλια το περίμεναν αυτό ούτως ή άλλως, λένε. Είναι σύνηθες δηλαδή. Το εμβόλιο δεν σώζει, μόνο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, λένε. Όσοι έχουν ανοσοποιηθεί σώζονται, όσοι δεν έχουν πεθαίνουν. Μήπως δεν υπάρχουν και κάποιοι που δεν θα πεθάνουν έστω και αν δεν έχουν εμβολιαστεί καθόλου; Εκείνους τι πρέπει να τους κάνουμε; Πού πρέπει να τους βάλουμε; Μην ρωτάτε καθόλου. Μην τυχόν και ρωτήσετε!
Επιστήμη λένε, επιστήμη. Μήπως η επιστήμη μπορεί να σας κάνει ποτέ κακό; Θέλει το κακό σας; Δεν πιστεύετε στην επιστήμη; Όμως, υπάρχουν και επιστήμονες που λένε κάτι διαφορετικό. Να υπάρχουν. Εκείνοι είναι οι θεωρητικοί της συνωμοσίας πάντα. Διαγράψτε τους όλους από φίλους. Εξαφανίστε τα κείμενά τους, τα βίντεό τους. Κάψτε τα βιβλία τους! Μάλιστα αλυσοδέστε τους ως εχθρούς της ανθρωπότητας. Σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει ελευθερία άποψης και έκφρασης. Μην ψάχνετε άδικα. Θα σας πουν ότι είναι και αυτό σαν να περνάς με κόκκινο. Απαγορεύεται. Δεν μπορείτε να θέτετε σε κίνδυνο τη ζωή άλλων ανθρώπων περνώντας με κόκκινο. Έτσι είναι σε όλο τον κόσμο! Λέτε ότι εμπεριέχει ρίσκο και ο εμβολιασμός; Η απάντηση είναι έτοιμη: Τι υπάρχει που δεν εμπεριέχει ρίσκο; Τότε μην επιβιβάζεστε καθόλου σε αεροπλάνο, λένε. Μην κυκλοφορείτε στον δρόμο, μπορεί να σας πατήσει αυτοκίνητο. Μην οδηγείτε αυτοκίνητο, είναι πολύ επικίνδυνο! Μάλιστα μην πίνετε ακόμα και νερό! Είναι και αυτό επικίνδυνο, λένε! Και ρωτούν: «Παίρνετε όλα αυτά τα ρίσκα και μόνο το εμβόλιο φοβάστε;». Ακούστε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ή μήπως ούτε αυτόν τον πιστεύετε; Να μείνει μεταξύ μας, εγώ δεν τον πιστεύω, όμως εσείς δεν είστε αναγκασμένοι να μην τον πιστεύετε. Γιατί δεν τον πιστεύω; Επειδή πολύ βεβιασμένα κήρυξε αμέσως πανδημία! Κατάφεραν με τον κορωνοϊό αυτό που δεν κατάφεραν κατά τη διάρκεια της γρίπης των πτηνών και των χοίρων! Αυτή είναι η δική μου άποψη. Δεν κάνω προπαγάνδα.
Αν ήμουν ένας ώριμος συγγραφέας κατά τη δεκαετία του 1950, πάλι θα βρισκόμουν αντιμέτωπος με την ίδια κατάσταση οπωσδήποτε. Το 1957 κυκλοφόρησε στην αγορά ένα φάρμακο στη Γερμανία. Τι φάρμακο; Η θαλιδομίδη! Ένα φάρμακο ηρεμιστικό και αντιεμετικό. Πουλήθηκε ελεύθερα σε 46 χώρες. Το 1962 αποσύρθηκε από όλες τις αγορές και όλα τα φαρμακεία. Γιατί; Διότι φάνηκε τι προκαλεί. Χιλιάδες παιδιά γεννήθηκαν χωρίς χέρια και χωρίς πόδια εξαιτίας αυτού του φαρμάκου! Άρα αν εναντιωνόμουν σε εκείνο το φάρμακο τότε και έγραφα άρθρα, θα μου έλεγαν όπως τώρα «μήπως δεν πιστεύεις στην επιστήμη;» Είσαι γιατρός; Είσαι ειδικός; Πώς αμφισβητείς ένα φάρμακο το οποίο ενέκρινε η ιατρική;
Ιδού έτσι είναι αγαπητοί μου φίλοι. Η σκέψη αρχίζει με την αμφισβήτηση. Πάντα να αμφισβητείτε εκείνους που σας απαγορεύουν να αμφισβητείτε για να μην σκέφτεστε…
Sener Levent