Επιμένει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι υπάρχει πρόταση για επάνοδο στο Σύνταγμα του ΄60. Δεν την έθεσε υπόψη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στον οποίο απέστειλε πρόσφατα επιστολή. Δεν την παρουσίασε στο Εθνικό Συμβούλιο, ούτε και ζήτησε την επεξεργασία της από τα μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν αποκόμισαν την εντύπωση ότι πρόταση υπάρχει.
Είναι τελικά μια πρόταση-φάντασμα, την οποία γνωρίζει και επεξεργάσθηκε στο μυαλό του μόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, στον οποίον υπαγόρευσε ο Νίκος Αναστασιάδης την περιβόητη εκείνη δήλωση, προσπαθεί να τη στηρίξει δημόσια χωρίς να μπορεί να την αναπτύξει καθώς δεν έχει προφανώς ενώπιόν του οποιοδήποτε άλλο στοιχείο. Ο υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος επιχείρησε να κλείσει το θέμα με δημόσιες παρεμβάσεις του, παρακολουθεί τον Πρόεδρο να συντηρεί το ζήτημα ανοικτό. Και το άφησε ανοικτό και στη διάρκεια συνέντευξής του στο τηλεοπτικό κανάλι OMEGA. Ο κ. Αναστασιάδης είπε πως η πρόταση-απάντηση-πρόκληση προς τον Ερσίν Τατάρ για το Σύνταγμα του `60 ενέχει ουσία και δεν είναι σχήμα λόγου… Την ουσία, όμως, γιατί δεν την αναφέρει;
Το θέμα δεν είναι μόνο ότι ρίχθηκε μια ατάκα, στα πλαίσια μιας απάντησης προς τον κατοχικό ηγέτη, ο οποίος θέλει να χρησιμοποιεί αλά καρτ τα οφέλη από την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά το ζητούμενο είναι πώς έτυχε διαχείρισης στη συνέχεια. Αντί να εξηγηθεί το σκεπτικό στο οποίο η αναφορά αυτή εντάχθηκε σε μια γραπτή δήλωση- απάντηση στον κατοχικό ηγέτη, δίνεται συνέχεια. Δεν είναι κωμικοτραγικό αυτό που παρακολουθούμε, είναι τραγωδία. Και ενισχύει τη σύγχυση που επικρατεί, για το τι θέλει ο Πρόεδρος και πού το πάει. Και η σύγχυση προφανώς και υπάρχει. Κι αυτό γιατί υπάρχει και ιστορικό. Υπενθυμίζονται οι ευφάνταστες ιδέες, «έξω από το κουτί», οι οποίες παρουσίασαν ένα αφήγημα-λαχείο για την Άγκυρα. Σιγά- σιγά τα δύο κράτη -όταν έγινε αντιληπτό το ατόπημα- αντικαταστάθηκαν από τη χαλαρή ομοσπονδία φθάνοντας στην αποκεντρωμένη. Η επεξεργασία όλων αυτών δεν υπήρξε όταν εξαγγέλλονταν. Ήταν επικεφαλίδες. Κοντολογίς κουβέντες του καφενέ, που μένουν ως «θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς». Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι επιχειρήθηκε τότε να ανοίξουν κανάλια επικοινωνίας με τον Κουντρέτ Οζερσάι επειδή τον θεωρούσαν διάδοχο του Ακιντζί. Τόση ήταν η διορατικότητα που ο συγκεκριμένος είναι σχεδόν πολιτικός… υπό εξαφάνιση. Με όλα αυτά μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι τηλεγραφήματα θα στέλνουν οι ξένοι πρέσβεις και τι θα καταλαβαίνουν οι Κυβερνήσεις τους για τις θέσεις της Λευκωσίας.
Ο μόνος που προσπάθησε να στηρίξει τον κ. Αναστασιάδη με το Σύνταγμα του 1960 είναι ο τέως υπουργός Εξωτερικών, Γιαννάκης Κασουλίδης, μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας, ο οποίος επιχείρησε να δώσει περιεχόμενο στην προεδρική ατάκα. Ο κ. Κασουλίδης, ως γνωστόν, τον Σεπτέμβριο του 2019, είχε συγκροτήσει την Ομάδα Πρωτοβουλίας «Απόφαση Ειρήνης», με πρόσωπα προερχόμενα από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ και άλλους, γεγονός που είχε τότε προκαλέσει εκνευρισμό στο Προεδρικό. Υπενθυμίζεται πως στη διακήρυξη της Ομάδας σημειωνόταν και το εξής, που είχε εκληφθεί ως «καρφί» στον Πρόεδρο: «οι καινοφανείς προσεγγίσεις που περιφέρονται ανεπιβεβαίωτα ως επίσημες ή ανεπίσημες αναφορές σε άλλες μορφές λύσης δεν συνεισφέρουν θετικά στην προοπτική της επανένωσης αλλά καλλιεργούν εντυπώσεις και προσδοκίες συμφωνημένης διχοτόμησης. Η διάψευση αυτών των αναφορών τόσο λεκτικά όσο και έμπρακτα είναι πολύ σημαντική για τη διατήρηση της διαπραγματευτικής αξιοπιστίας και για την ενίσχυση των προοπτικών της επίλυσης του Κυπριακού». Σαφές το μήνυμα ήταν προς τον Πρόεδρο.
Ο Γιαννάκης Κασουλίδης, ο οποίος και στη συνεδρίαση της διαπραγματευτικής ομάδας προσπάθησε να στηρίξει το θέμα με το Σύνταγμα του ΄60, ενώ παραδέχεται ότι η… πρόταση έγινε πρόχειρα, θεωρεί πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια. Εξήγησε -σε συνέντευξή του στην «Κ»- ότι πρέπει να επιτευχθεί στρατηγική συμφωνία (σ.σ. ενδιάμεση λύση) και τότε να εφαρμοστεί το Σύνταγμα του ΄60 μέχρι τα δημοψηφίσματα. Αυτό, υποστηρίζει, θα διασφαλίσει τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ΔΔΟ! Αυτά, βέβαια, συγκρούονται με τις αναφορές του για «συνίδρυση», αλλά δεν βαριέσαι, κουβέντα να γίνεται.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πως η όλη διαχείριση του Κυπριακού είναι του κουτουρού. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πως η ακολουθούμενη πολιτική έχει αποτύχει και οδηγούμαστε βαθμηδόν σε διχοτόμηση. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πως η Τουρκία κατάφερε να επιβάλει τις πολιτικές, είτε με λύση είτε χωρίς.