Διαβολικά γέλια

Του Σενερ Λεβεντ 16/11/2020
‘
Έχασε ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως ακόμα δεν πιστεύει ότι έχασε. Δεν αποδέχεται την ήττα. Θεωρείται και αυτό κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία. Όμως, το σοβαρό είναι το εξής: Έστω και αν αποδεχθεί την κατάσταση τελικά, θα είναι Πρόεδρος στον Λευκό Οίκο μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2021. Δηλαδή, θα είναι στην καρέκλα για ακόμα δύο μήνες. Έτσι είναι το αμερικανικό σύστημα. Καλά, κατά τη γνώμη σας, μήπως δεν είναι επικίνδυνο να κάθεται σε αυτό το αξίωμα για ακόμα δύο μήνες ένας άνθρωπος όπως ο Τραμπ, ο οποίος έχασε τις εκλογές και μετά από δύο μήνες θα μαζέψει τα μπογαλάκια του και θα φύγει από τον Λευκό Οίκο; Ο άνθρωπος θα φύγει σε κάθε περίπτωση. Θυμωμένος. Οργισμένος. Μήπως δεν μπορεί να πει «μετά από εμένα βιβλική καταστροφή»; Μήπως δεν μπορεί να ανοίξει δουλειές για την κυβέρνηση που θα τον διαδεχθεί; Για παράδειγμα, μήπως δεν μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ανακατωσούρα στην περιοχή μας; Κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ κρίσιμοι οι προσεχείς δύο μήνες. Να αναμένονται τα πάντα από τον Τραμπ.

Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά, θυμήθηκα τον Τζον Κένεντι. Ήταν ο μόνος Αμερικανός Πρόεδρος τον οποίο θα μπορούσαμε να εμπιστευτούμε κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια. Πότε δολοφονήθηκε; Στις 22 Νοεμβρίου 1963. Δηλαδή, έναν ακριβώς μήνα πριν την έναρξη των αιματηρών Χριστουγέννων στην Κύπρο. Τι μεγάλη ατυχία για όλους μας. Μπορεί κάποιοι να ρωτήσουν, «δηλαδή, αν δεν δολοφονείτο ο Κένεντι δεν θα ζούσαμε τον Δεκέμβριο του 1963;» Εγώ είμαι από εκείνους που λένε ότι μπορεί να μην τον ζούσαμε. Μήπως θα επέτρεπε αιματοχυσία στην Κύπρο ο Κένεντι, ο οποίος δεν προέβη σε καμία σοβαρή ενέργεια για να ανατρέψει τον Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα που βρισκόταν κάτω από τη μύτη του και δεν παρείχε αρκετή στήριξη σε εκείνους που προσπάθησαν να το κάνουν αυτό; Μήπως θα έκλεινε τα μάτια στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αν ζούσε ο Κένεντι, δεν θα διαρκούσε τόσο πολύ και ο πόλεμος στο Βιετνάμ.

Ποιος ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ όταν ανακηρύχθηκε η ΤΔΒΚ το 1983; Ο Ρόναλντ Ρίγκαν. Ο πρώην ηθοποιός του Χόλιγουντ. Ο Πρόεδρος που διαδραμάτισε τον μεγαλύτερο ρόλο στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι αλήθεια ότι η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε κατά τη θητεία του Τζορτζ Μπους ο οποίος τον διαδέχθηκε, αλλά ο Ρίγκαν ήταν αυτός που ουσιαστικά ασφαλτόστρωσε αυτό τον δρόμο. Όταν ανακηρυσσόταν το κράτος – φάντασμα στην Κύπρο, στην Τουρκία υπήρχε στην εξουσία η φασιστική χούντα του Κενάν Εβρέν. Η χούντα ανήλθε στην εξουσία στις 12 Σεπτεμβρίου 1980 κατά τη θητεία του 40ού Προέδρου των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, όμως τα πιο λαμπρά (!) της χρόνια τα πέρασε κατά την περίοδο του Ρίγκαν. Ήταν πλήρης η στήριξη του Ρίγκαν προς τη χούντα. Δεν μπορούσε να απορρίψει τις επιθυμίες της και στο θέμα της Κύπρου. Άλλωστε, η διαίρεση του νησιού ήταν σύμφωνη και με τα δικά του συμφέροντα. Αν δεν άναβε το πράσινο φως, δεν θα μπορούσε να ανακηρυχθεί η ΤΔΒΚ. Δηλαδή, το κράτος- φάντασμά μας είναι έργο της συνεργασίας Ρίγκαν-Εβρέν. Προσθέστε σε αυτή τη συνεργασία και την κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ στην Αγγλία. Το τρομερό τρίο. Ρίγκαν-Εβρέν-Θάτσερ. Δημιούργησε την ΤΔΒΚ.

Και η 20ή Ιουλίου 1974 είναι έργο του Πρόεδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρτ Νίξον, του Βρετανού πρωθυπουργού Χάρολντ Ουίλσον και του Τούρκου πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετζεβίτ. Μπορείτε να προσθέσετε σε αυτό και την κυβέρνηση του Λεονίντ Ίλιτς Μπρέζνιεφ στη Μόσχα που άναψε το πράσινο φως στην τουρκική εισβολή. Όμως, αυτός που ουσιαστικά άναψε το πράσινο φως σε αυτή την επιχείρηση ήταν ο υπουργός Εξωτερικών του Νίξον, ο Χένρι Κίσινγκερ. Μπορεί να λεχθεί ότι εκείνος διηύθυνε βήμα προς βήμα την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση. Καθόρισε τα σύνορα μέχρι τα οποία θα μπορούσε να πάει. Ο κύριος υπεύθυνος για την τραγωδία και τη διαίρεση στο νησί μας είναι ο Κίσινγκερ, ο οποίος σήμερα είναι 97 χρόνων και ακόμα παρέχει συμβουλές στους πολιτικούς ανά τον κόσμο. Ο δε υπουργός Εξωτερικών του Ουίλσον, Τζέιμς Κάλαχαν, προσέγγισε πιο συγκρατημένα την τουρκική επιχείρηση. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνουμε από τα εξής λόγια που είπε κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Ετζεβίτ: «Σήμερα παίρνετε εσείς την Κύπρο, όμως μια μέρα εσείς θα είστε όμηροι της Κύπρου». Είπε το εξής στην τουρκική πλευρά κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης της Γενεύης στις 26 Ιουλίου 1974: «Εισέρχεστε σε ένα τέλμα. Μπορεί να περιέλθετε σε μια κατάσταση όμοια με εκείνη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ιρλανδία. Γι’ αυτό, αν δεν υπογράψετε μια συμφωνία και δεν αφήσετε ανοικτή την πόρτα στα στρατεύματά σας για να επιστρέψουν, στο μέλλον θα βουλιάξετε».

Γιατί τα έγραψα όλα αυτά σήμερα; Για να σας εξηγήσω ξανά ότι οι ξένες δυνάμεις είναι αυτές που ουσιαστικά λαμβάνουν τις αποφάσεις για εμάς. Ναι, ο Τραμπ έχασε. Αλλά βρίσκεται ακόμα στην καρέκλα. Γεμάτος με αισθήματα μίσους, εχθρότητας και εκδίκησης. Δεν θέλει να φύγει από τον Λευκό Οίκο. Θα βρίσκεται εκεί για άλλους δύο μήνες. «Μπορεί να αρχίσει ακόμα και πυρηνικό πόλεμο για να παραμείνει στην εξουσία», λέει ο φίλος μου που ζει στην Αμερική.

Πάλι πετάνε πολεμικά τζετ πάνω από το κεφάλι μας. Πολεμικά πλοία είναι στα λιμάνια μας. Τα παιδιά απαγγέλλουν ποιήματα με προσευχές, με καλέσματα για προσευχή. Τοποθετούν γκαζόν στο νεκροταφείο του Βαρωσιού. Ξαφνικά κάποιος τοποθετεί ένα άγαλμα ταύρου στην Πύλη της Κερύνειας. Κάποιος λέει «ο τελευταίος λόγος ανήκει σε εμάς». Ο διάβολος σκάει στα γέλια!
No photo description available.