Μέχρι σήμερα το ΕΛΑΜ κατάφερνε να τηρεί ήπιους τόνους, επιτυγχάνοντας να μην πέσει σε κακοτοπιές (ατοπήματα και εγκλήματα) που επέφεραν τη διάλυση του αντίστοιχου κόμματος στην Ελλάδα. Γεάδης, Χρίστου και τα υπόλοιπα στελέχη κρατούσαν τους τόνους χαμηλούς στις δημόσιες εμφανίσεις τους, δημιουργώντας μια απολύτως κόσμια εικόνα και απέχοντας κατά πολύ από συμπεριφορές Κασιδιάρη, Μιχαλολιάκου, Λαγού και άλλων Χρυσαυγιτών.
Έχοντας όμως εδραιωθεί πλέον σαν κόμμα, δεν χρειάζεται να τηρεί τα προσχήματα κρύβοντας το πραγματικό του πρόσωπο, που εκφράζεται με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο από τον Ανδρέα Θεμιστοκλέους. Ο οποίος, άνετα θα μπορούσε να αναπαραστήσει τον Κασιδιάρη μοιράζοντας χαστούκια. «Γιατί, η Βουλή δεν είναι παιδική χαρά, είναι ο ναός της Δημοκρατίας». Και στο ναό της Δημοκρατίας, μπορείς να λες κατάμουτρα σε κάποιον «είσαι ένα τίποτα» και να ξεκινάς να πας να τον πιάσεις από τον γιακά ή να τον χαστουκίσεις για να σεβαστεί τους κανόνες και να μην παρεμβαίνει στον έργο των εκλεκτών του λαού. Αφού ήδη προηγήθηκε, λίγες μέρες πριν, ένα «είσαι άσχετος» κατά άλλου βουλευτή.
Κατά τα άλλα, είναι ο υπερασπιστής της τάξης στο Κοινοβούλιο. Μόνο που για να επιβάλει την τάξη έναν τρόπο ξέρει. Είναι άντρας και το αίμα του βράζει. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τον θυμό του, όταν παραβιάζονται οι κανονισμοί. Άντρας παλιάς κοπής, όπως θα έλεγε και ένας πρώην συνάδελφος του στην Ελλάδα, τον οποίο έφτυσε το σύστημα.
Σε ένα πράγμα όμως έχει δίκαιο ο Θεμιστοκλέους. Βρίσκεται στη Βουλή κατόπιν δημοκρατικών διαδικασιών. Κάποιοι τον ψήφισαν. Και δεν ήταν καθόλου άγνωστος. Οι ψηφοφόροι ήξεραν ακριβώς ποιος είναι. Οπόταν, επικροτούν και τις συμπεριφορές του. Τύπους σαν κι αυτόν θέλουν. Ρατσιστές χωρίς να το κρύβουν. Ομοφοβικούς, αυταρχικούς (για να μην χρησιμοποιήσουμε άλλο όρο), να βρίζουν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, να παραβιάζουν τους νόμους, να τα βάζουν με γυναίκες συναδέλφους τους καλώντας τις να μετρήσουν τον ανδρισμό τους…
1.491 ψηφοφόροι της Λεμεσού (και σαφώς και κάμποσοι άλλοι στις υπόλοιπες επαρχίες) αυτόν θέλουν να τους αντιπροσωπεύει στη Βουλή. Αυτός τους εκφράζει. Κι αν ο Δημοκρατικός Συναγερμός από όπου αναδείχτηκε, από ένα σημείο κι έπειτα δεν μπορούσε να επικαλείται τον πλουραλισμό, το καλό το παλληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Ο Θεμιστοκλέους βρήκε τον φυσικό του χώρο και επέστρεψε θριαμβευτής. Κι η πρόεδρος της Βουλής, η οποία εκπροσωπεί το δημοκρατικό πρόσωπο του ΔΗΣΥ, καλείται να τραβήξει τη γραμμή. Χωρίς ωστόσο να κακοφανίζει το ΕΛΑΜ, η στήριξη του οποίου είναι πολύτιμη.
chrystalla@phileleftheros.com