Menu Close

Αναρτήσεις

Με Πάολα μπορούμε να τρώμε ή παραβιάζεται το πρωτόκολλο;

Του ‘Αριστου Μιχαηλίδη, 17 Μαρτίου 2021

Τόσες λεπτομέρειες με το πρωτόκολλο λειτουργίας των χώρων εστίασης πρέπει να το σκέφτηκαν πολύ οι εγκέφαλοι του υπουργείου Υγείας. Μελέτησαν οι άνθρωποι ακόμα και τα είδη της μουσικής που θεωρούνται απαγορευμένα κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Όπως στα δικτατορικά καθεστώτα απαγορεύονται κάποια τραγούδια ως ανατρεπτικά, ενάντια στο καθεστώς. Όχι, δεν έχουμε δικτατορία, προς Θεού, αλλά φαίνεται ότι μερικοί έχουν και το μυαλό και την τάση… «Απαγορεύεται οποιοδήποτε είδος μουσικής που ξεσηκώνει τους θαμώνες για χορό», λέει. Τι εννοούν όμως; Διότι άλλος ξεσηκώνεται για χορό με την Πάολα κι άλλος με τον Μότσαρτ. Τι σημαίνει «επιτρέπεται μόνο η χαμηλή σε ένταση απαλή ακουστική μουσική που συνοδεύει το φαγητό»; Ποια είναι η ακουστική μουσική και ποια η ξεσηκωτική; Έπρεπε να δώσουν και λίστα με μουσικά κομμάτια απαλής ακουστικής μουσικής συνοδευτικά φαγητού. Για να μην διαλέγει ο κάθε μαγαζάτορας όποια μουσική θέλει και γίνεται πανζουρλισμός. Το σωστό θα ήταν να περιλαμβάνονταν στο διάταγμα συγκεκριμένα τραγούδια και μελωδίες που επιτρέπονται.

Το κορυφαίο, βέβαια, είναι ότι «απαγορεύεται οι θαμώνες να στέκονται και να λικνίζονται γύρω από το τραπέζι τους». Είναι προφανές ότι η κυπριακή επιστημονική έρευνα εντόπισε ακόμα έναν τρόπο μετάδοσης του ιού και αναμένεται σύντομα να κατοχυρωθεί και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Είναι το λίκνισμα. Ειδικά το λίκνισμα με τσιφτετέλια είναι πολύ επικίνδυνο. Ακόμα κι άμα γίνεται επί τόπου χωρίς ο λικνιζόμενος να απομακρύνεται από το τραπέζι του. Είναι το λεγόμενο ατομικό λίκνισμα το οποίο παρότι απευθύνεται μόνο στους ομοτράπεζους, ενίοτε και με ερωτική διάθεση, κρύβει πάντα τον κίνδυνο να σκορπίσει διάφορους ιούς στους γύρω χώρους. Ούτως ή άλλως, το λίκνισμα σε ρυθμούς τσιφτετελιού είναι εξ αντικειμένου μεταδοτική συνήθεια (όπως το χασμουρητό) και υπάρχει ενδεχόμενο κατά την ώρα του φαγητού να σηκώνονται όλοι οι θαμώνες και να λικνίζονται γύρω από τα τραπέζια τους, οπότε αυξάνουν τις πιθανότητες να διακινηθούν σε όλο τον χώρο σωματίδια κορωνοϊού (κι ας είναι εξωτερικός χώρος).  Πάντως, το διάταγμα γράφει «απαγορεύεται να στέκονται και να λικνίζονται γύρω από το τραπέζι τους». Πάνω στο τραπέζι, όπου συνηθίζεται το τσιφτετέλι σε μεγάλο μεράκλωμα, δεν λέει τίποτα το διάταγμα. Ίσως πάνω στο τραπέζι να επιτρέπεται, πρέπει να διευκρινιστεί.

Το πρωτόκολλο, περιλαμβάνει επίσης λεπτομερείς οδηγίες προς τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές σε χώρους εστίασης. Καλούνται να «αποφεύγουν να ομιλούν, να βήχουν ή να εισπνέουν – εκπνέουν βαθιά κατά τον χειρισμό των τροφίμων». Έτσι το γράφει το πρωτόκολλο, δεν υπερβάλλω. Το καλύτερο βέβαια θα ήταν να γίνει υποχρεωτική η χρήση της νοηματικής για να συνεννοούνται μεταξύ τους οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές και να μην αναγκάζονται να ομιλούν και να παραβιάζουν τα σοφά πρωτόκολλα. Επίσης, να φορούν μάσκες οξυγόνου (όπως στις καταδύσεις) για να μην αναγκάζονται να κρατούν την αναπνοή τους και να πάθουν καμιά ασφυξία. Διότι, όσο και να προσπαθούν, την ώρα της δουλειάς, μπορεί να τους ξεφύγει καμιά βαθιά εκπνοή και να βρουν τον μπελά τους. Η απορία μου είναι γιατί δεν υπάρχει οδηγία για το φτάρνισμα. Είναι λογικό να τους δίνουν οδηγίες για το πώς θα εισπνέουν και θα εκπνέουν, αλλά να τους αφήνουν εντελώς ελεύθερους στα φταρνίσματα; Δεν είναι σωστό να αφήνουν τέτοια κενά τα διατάγματα.

Το άλλο που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι που ο σερβιτόρος πρέπει «κατά τη λήψη της παραγγελίας να βρίσκεται κατά το δυνατό σε απόσταση τουλάχιστο ενός μέτρου από το τραπέζι». Μπορεί να εξελιχθεί σε κωμωδία αυτή η διαδικασία, διότι στο ένα μέτρο και με τις μάσκες στο στόμα υπάρχει ο κίνδυνος να παραγγέλνεις σνίτσελ χοιρινό με σπαράγγια σοτέ και να τρως κόκορα κρασάτο με ραβιόλες. Ευτυχώς που το σερβίρισμα δεν θα γίνεται από το ένα μέτρο να μας πετάνε τα πιάτα κι όπου κάτσουν. «Το σερβίρισμα να γίνεται γρήγορα ώστε να μειώνεται ο χρόνος έκθεσης σε στενή επαφή του σερβιτόρου με τους πελάτες». Πάλι καλά!

Υ.Γ. Κάποιοι θα σκεφτούν ότι κακώς αφιέρωσα σήμερα τη στήλη σ΄ αυτές τις ανοησίες. Μπορεί να έχουν και δίκαιο. Από την άλλη, σκέφτομαι πόσους πληρώνουμε οι φορολογούμενοι για να κάνουν αυτές τις ανοησίες διατάγματα και πρωτόκολλα.

aristosm@phileleftheros.com

Posted in Από Φιλελεύθερο, Κοινωνικά

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *