Οι πολιτικοί, πρωτίστως οι ηγέτες, χάνουν το παιχνίδι όταν είτε δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται γύρω τους, στην κοινωνία, είτε φτιάχνουν έναν δικό τους κόσμο «αγγελικά πλασμένο». Μπαίνουν στη δική τους «γυάλα» και δεν αφουγκράζονται την κοινωνική πραγματικότητα. Η Κύπρος, σύμφωνα με το βαρόμετρο διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας, βρίσκεται στην πρώτη θέση ανάμεσα στα 27 κράτη-μελη της Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τη διαφθορά. Όπως έγινε γνωστό, ποσοστό 65% των Κυπρίων που συμμετείχαν στην έρευνα, πιστεύει ότι η διαφθορά αυξήθηκε τους τελευταίους δώδεκα μήνες (θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε τι πιστεύει το υπόλοιπο 35%, αλλά δεν είναι της παρούσης). Οι αριθμοί δεν μπορούν να διαψευστούν. Μπορούν να μην λαμβάνονται υπόψη, αλλά αυτό δεν αλλάζει τα δεδομένα.
Το βίντεο του Αλ Τζαζίρα, το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για τις πολιτογραφήσεις, που αφορούν την πολύκροτη υπόθεση των «χρυσών διαβατηρίων», επιβεβαίωσε την πρακτική των αεριτζήδων, των αρπαχτικών αλλά και το γεγονός ότι η διαφθορά είναι βαθιά εδραιωμένη στη χώρα. Τα «χρυσά διαβατήρια», όπως και οι κατηγορίες, στο παρελθόν για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, επηρέασαν και επηρεάζουν την εικόνα της Κύπρου διεθνώς. Και ενώ τα παθήματα του παρελθόντος έπρεπε να γίνουν μάθημα, φαίνεται πως το χρήμα είναι υπεράνω όλων. Ακόμη και της δόξας, της προσωπικής φήμης και του κύρους.
Στην κοινωνία η διαφθορά διευρύνει την απόσταση πολιτών και πολιτικών και ενισχύει την έλλειψη εμπιστοσύνης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Και με την αποχή βολεύονται και με τα μειωμένα ποσοστά.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη… φόρα της «νίκης» στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, φαίνεται να θεωρεί ότι η εικόνα της κυβέρνησης του είναι καλή, όπως και οι επιδόσεις της, για αυτό και… ανταμείφτηκε από τους πολίτες. Στις βουλευτικές εκλογές της 30ης Μαΐου, ο ΔΗΣΥ δεν κέρδισε. Έχασε 3% από τα ποσοστά του. Διατήρησε την πρωτιά του και επειδή ήταν πιο ηχηρή και εκκωφαντική η ήττα της αντιπολίτευσης, παρουσιάσθηκε ως… νικητής. Η αδυναμία της αντιπολίτευσης δεν του προσφέρει χάρη. Δεν του χαρίστηκαν οι πολίτες.
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί, ασφαλώς, να τύχει πολλών αναγνώσεων. Στην προκειμένη περίπτωση… αναποδογυρίστηκε. Και τούτο είναι επικίνδυνο όταν συνδυάζεται με αλαζονεία.
Ο Πρόεδρος δεν βλέπει πως η κυβέρνηση του πλήττεται από τη διαφθορά και όχι τυχαία. Γι αυτό και προσπαθεί με ξεσπάσματα να τα φορτώσει αλλού. Τούτο επιβεβαιώνεται και από τα όσα ανέφερε στην παραιτηθείσα υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, Έμιλυς Γιολίτη. Της είπε πως αυτή πλήττει την εικόνα του ιδίου και της κυβέρνησης!!!
Αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία εδώ και οκτώ χρόνια και παρακολουθήσαμε συγκρούσεις με θεσμούς, αμφισβητήσεις θεσμών, χρυσές αποζημιώσεις σε αξιωματούχο για να τον… απαλλαγούν. Αυτή η κυβέρνηση έριξε στον πάτο τη χώρα με τα θέματα διαφθοράς και διαπλοκής, αλλά προτιμά τη ζωή στην… γυάλα. Αλλού θα είχαμε παραιτήσεις κυβέρνησης, εδώ… αναπαύονται στην αδυναμία της αντιπολίτευσης. Κατά τα άλλα στέλνονται και προειδοποιήσεις του τύπου «δεν θα πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι οι επιτήδειοι». Υπάρχουν προφανώς εκείνοι που επαγρυπνούν.
Την καρέκλα «ουκ ελάττω παραδώσω»
Το θρίλερ της κατανομής των Προεδριών των κοινοβουλευτικών επιτροπών έκλεισε με… συμβιβασμό. Έτσι παρουσιάσθηκε. Το ακροδεξιό ΕΛΑΜ πήρε Επιτροπή έστω και ad hoc. Για το δημογραφικό, που περιλαμβάνει και το μεταναστευτικό! Ο σκοπός επετεύχθη. Αυτοί που χρωστούσαν στους Ελαμίτες για τη στάση τους στη ψηφοφορία για την Προεδρία της Βουλής ξόφλησαν και άφησαν ανοικτά κανάλια επικοινωνίας για τη συνέχεια. Για την ακρίβεια αυτά τα κανάλια πάντοτε υπήρχαν. Το παράρτημα της «Χρυσής Αυγής» στην Κύπρο λειτουργεί ως εξαπτέρυγο. Από αυτή την ιστορία καταγράφηκε, όπως ειπώθηκε, η διαφωνία του ΑΚΕΛ. Το οποίο, ωστόσο, δηλώνει πως «το τελικό αποτέλεσμα της συνεννόησης μάς ικανοποιεί». Όποιος καταλάβει κατάλαβε από αυτή τη διατύπωση.
Τι μπορούσε να γίνει; Μπροστά στο ενδεχόμενο να πάρει «δικαιωματικά» το ΕΛΑΜ προεδρία θα έπρεπε τα μικρά κόμματα να έκαναν κίνηση πολιτικής σημασίας. Να αποποιούνταν του «δικαιώματος» και να ισχύει αυτό που προβλέπει το σύνταγμα. Να πάρουν τις προεδρίες τα τρία μεγάλα κόμματα και τα μικρά αντιπροεδρίες. Αυτό θα απέκλειε την ακροδεξιά.
Ξεχνούν προφανώς στη Βουλή πως τα όσα παζάρια γίνονται τα παρακολουθούν και εκτός της χώρας. Άντε, τώρα, να δώσουν εξηγήσεις για την προεδρία του ΕΛΑΜ στο Συμβούλιο της Ευρώπης ή να ανακόψουν τη συμμετοχή του στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης.
Οι δυνάμεις πέραν του ΕΛΑΜ κανονικά δεν θα πρέπει να αισθάνονται καλά, άνετα με τη διευθέτηση αυτή. Η καρέκλα δεν θα πρέπει να είναι υπεράνω. Οι Προεδρίες δεν είναι το μείζον, αλλά να ανακοπεί η ακροδεξιά.