«Είστε προδότες», είπαν, και δεν βγήκε κάποιος να πει «ναι ρε, είμαι προδότης, ρε διάβολε»! Θύμωσαν. Άφρισαν. Επιχείρησαν αμέσως να αποδείξουν ότι δεν είναι προδότες. Τι είδους πατριώτες, τι είδους προοδευτικοί, τι είδους αριστεροί είστε εσείς; Σαν να μην έχετε διαβάσει καθόλου Ναζίμ Χικμέτ και δεν ξέρετε εκείνο το ποίημα.
Δεν θίχτηκε καθόλου όταν τον είπαν «προδότη της πατρίδας». Δεν πικράθηκε. Δεν λύγισε καθόλου όπως εσείς. Άρπαξε τη λάσπη που του έριξαν και την πέταξε στο πρόσωπό τους. Δεν περιέπεσε στην αδυναμία να αποδείξει τον πατριωτισμό του. Αντιθέτως, χάρηκε που δεν ήταν στον ίδιο δρόμο μαζί τους. Το θεώρησε φιλοφρόνηση αυτό. Και είπε:
«Είμαι προδότης
Γράψτε πάνω σε τρεις κολώνες
Με κατάμαυρα γράμματα
Ο Ναζίμ Χικμέτ
Ακόμα συνεχίζει την προδοσία».
Δεν καταλάβατε γιατί ήταν προδότης δήθεν; Διαβάστε τότε. Διαβάστε:
«Ναι είμαι προδότης
Αν εσείς είστε πατριώτες
Αν εσείς αγαπάτε την πατρίδα
Εγώ είμαι προδότης
Αν η πατρίδα είναι τσιφλίκι σας
Αν είναι πατρίδα
Όσα βρίσκονται στα χρηματοκιβώτιά σας
Και στα βιβλιάρια επιταγών σας
Αν πατρίδα είναι να πεθαίνεις από την πείνα
Κατά μήκος των δρόμων
Αν είναι να πίνουν το αίμα μας
Στα εργοστάσια η πατρίδα…
Εγώ είμαι προδότης της πατρίδας»…
Λυπάστε επειδή σας είπαν προδότες της πατρίδας; Λυπάστε επειδή σας είπαν «η θέση σας είναι στην ελληνοκυπριακή Βουλή»; Μην λυπάστε. Να χαίρεστε. Να χαίρεστε επειδή δεν βαδίζετε τον ίδιο δρόμο μαζί με εκείνους. Η ιστορία αυτής της χώρας είναι γεμάτη με πραγματικούς πατριώτες στους οποίους εκείνοι έβαλαν τη ρετσινιά του «προδότη της πατρίδας». Τους σκότωσαν επειδή αποκάλυψαν τη δική τους προδοσία. Να χαίρεστε επειδή δεν μοιάζετε του Ντενκτάς. Να χαίρεστε επειδή δεν είστε όπως ο Τατάρ. Να χαίρεστε επειδή δεν είστε ανάμεσα σε εκείνο το πλήθος που φωνάζει διχοτόμηση. Να χαίρεστε επειδή ουδέποτε γιορτάσατε την 20ή Ιουλίου ως γιορτή. Μην τυχόν και πτοηθείτε από τις προσβολές που θα σας κάνουν τα άτομα των οποίων τα κακά έχουν καταγραφεί, από τη λάσπη που θα ρίξουν, από τις συκοφαντίες που θα πουν. Μην ενοχλήστε. Μην θυμώνετε. Μην επιχειρείτε αμέσως να αποδείξετε ότι δεν είστε έτσι. Πόσο θλιβερό είναι να υπερασπίζεται τον εαυτό του ένας αθώος. Ακόμα δεν αντιληφθήκατε από πού πηγάζει η δική σας δύναμη; Αν η πηγή της αδυναμίας είναι η ενοχή, η πηγή της δύναμης είναι η αθωότητα. Δεν ξέρετε ότι ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο της ποταπότητας; Οι κλέφτες τυλίγονται τη σημαία. Εκείνοι που ξεπούλησαν την πατρίδα τυλίγονται τη σημαία. Πιάνονται από τους πεσόντες. Ποιοι είναι οι πιο εθνικιστές μας; Εκείνοι που άρπαξαν τα περισσότερα λάφυρα. Εκείνοι που ξεπλένουν μαύρο χρήμα με μεγάλη επιτυχία. Εκείνοι που έγιναν σούπερ πλούσιοι σε αυτό τον τόπο που δεν έχει το δικό του νόμισμα, τη δική του παραγωγή και εξαγωγές και επιπλέον στενάζει κάτω από εμπάργκο και δεν έχει ένα αναγνωρισμένο κράτος. Εσείς είστε προδότες της πατρίδας! Να χαίρεστε που δεν είστε στην ομάδα της αφρόκρεμας.
Κοιτάξτε, ήρθε και μίλησε στη βουλή μας. Ήρθε με ένα τεράστιο λεωφορείο. Στον δρόμο, στην πόλη, πέταξε πακέτα στον λαό. Αρπάξτε τα! Τι πακέτα είναι αυτά; Πακέτα με τσάι. Ακόμα δεν μπόρεσε καν να μάθει ότι εμείς είμαστε του καφέ και όχι του τσαγιού. Μου θύμισε τους Εγγλέζους. Και εκείνοι πετούσαν σε όλους σελίνια λέγοντας «αρπάξτε τα» καθώς έρχονταν από τη Λάρνακα στη Λευκωσία. Το δωρεάν ξίδι είναι πιο γλυκό από το μέλι. Ο λαός το αρπάζει στον αέρα. Δεν βγήκε καν ένα πουλάκι από την ομιλία του την οποία ο κόσμος θα παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή. Τι βγήκε; Μπετόν! Τσιμέντο! Ένα μέγαρο δώρο στον Τατάρ για το μπαϊράμι. Και μια νέα βουλή για τις μαριονέτες στη βουλή. Ιδού, αυτή ήταν η χαρμόσυνη είδησή του… Λέει φάε και απόλαυσέ το Κύπριε!
Τώρα να ρωτήσω ξανά. Στο εξής δεν θα θυμώνετε αν σας πουν προδότες της πατρίδας, έτσι δεν είναι; Να χαίρεστε επειδή δεν πήρατε φιλοφρόνηση εκ μέρους κάποιου ποταπού. Μην ξεχνάτε. Αν οι ποταποί είναι πατριώτες, εμείς είμαστε προδότες της πατρίδας!