Του Άριστου Μιχαηλίδη, 18 Μαρτίου 2021
Τα λέει πρώτα ο Τσαβούσογλου και ακολουθεί ο Τατάρ σαν ηχώ. «Η ΕΕ δεν είναι μέρος των διαπραγματεύσεων και δεν μπορεί να είναι. Γιατί; Επειδή η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι μέλος της ΕΕ», έλεγε προχτές ο Τούρκος υπουργός, που πριν γίνει το δεξί χέρι του Ερντογάν παρίστανε και τον εξευγενισμένο Ευρωπαίο. «Μέχρι σήμερα η ΕΕ πήρε το μέρος της ε/κ πλευράς και αγνόησε τα δικαιώματα της τ/κ πλευράς, αγνόησε την τ/κ πλευρά», συμπλήρωνε με τη γνωστή τακτική της διπλωματίας της απόλυτης ψευτιάς. Πώς μπορούν να τις λένε τέτοιες ψευτιές είναι μια άλλη ιστορία, που οι βασικές συνέπειές της είναι ότι ακόμα και Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι τις πιστεύουν και τις επαναλαμβάνουν. Ξεχνούν βέβαια ότι μέλος της ΕΕ δεν είναι η ε/κ πλευρά, είναι η Κυπριακή Δημοκρατία με όλο το έδαφος της και όλους τους πολίτες της στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και γύρω στους 80.000 Τουρκοκύπριοι. Κι ότι η ΕΕ από το 2006 μέχρι σήμερα έδωσε οικονομική βοήθεια σχεδόν 600 εκατομμυρίων ευρώ στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δεν τα έδωσε στο κατοχικό καθεστώς, που δεν είναι μέλος της, τα έδωσε στην κοινότητα που ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία, έστω κι αν το κατοχικό καθεστώς δεν τα χρησιμοποίησε για τους σκοπούς που δόθηκαν. Δηλαδή, για την προετοιμασία της κοινότητας με την οικονομική ανάπτυξη και την ενσωμάτωση του κοινοτικού κεκτημένου για να είναι έτοιμη να ενταχθεί στην Ένωση αμέσως με τη λύση του Κυπριακού.
Όταν λέει ο Τσαβούσογλου ότι «η ΕΕ πήρε το μέρος της ε/κ πλευράς», κάνει πως δεν θυμάται ούτε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά τα τελευταία χρόνια εκλιπαρεί την ΕΕ να παρέμβει για τις παρανομίες της Τουρκίας, αλλά η ΕΕ δεν θέλει να δυσαρεστήσει την Τουρκία, όχι τους Ελληνοκύπριους. Κι αν κάποιοι έπρεπε να ανησυχούν με την παρουσία της ΕΕ στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων θα έπρεπε να ήταν οι Ελληνοκύπριοι. Αλλά, τον αποκλεισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η Τουρκία που τον επιδιώκει. Γιατί; Επειδή πράγματι μπορεί η ΕΕ να πάρει το μέρος των Ε/κ; Είναι αστείο και να το λέμε. Διότι, οι αξιωματούχοι της ΕΕ, σημερινοί και παλιότεροι, έδωσαν ήδη το μήνυμα ότι αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η διευθέτηση που θα συμφωνηθεί να μην εμποδίζει τη λειτουργικότητα της ΕΕ. Και γι’ αυτό οι Βρετανοί έσπευσαν να δώσουν ιδέες: Θα έχουμε, λένε, δύο «κοινοτικά κρατίδια» σε συνομοσπονδία και σε περίπτωση που δεν συμφωνούν για υποθέσεις της ΕΕ απλώς θα απέχουν. Πανέξυπνο, ε; Θα είναι ένα κράτος για ανέκδοτα, αλλά τη λειτουργικότητα της ΕΕ δεν θα την εμποδίζουν. Τέλοσπαντων.
Η ουσία είναι ότι η Τουρκία θέλει να αποκλείσει την ΕΕ από τη διαδικασία, όχι επειδή θα πάρει το μέρος της ε/κ πλευράς, αλλά γιατί δεν επιτρέπεται να είναι παρούσα η ΕΕ και να συζητούνται διευθετήσεις που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αρχές της δημοκρατίας. Η παρουσία και μόνο της ΕΕ δημιουργεί υποχρέωση ακόμα και σε ένα κράτος – τρομοκράτη, όπως είναι η Τουρκία, πολύ περισσότερο επειδή είναι υποψήφια για ένταξη, να σεβαστεί κάποιες βασικές δημοκρατικές και ανθρώπινες αρχές. Και η Τουρκία δεν έχει σκοπό να σεβαστεί τίποτα. Όχι ότι θα τις σεβαστεί άμα είναι παρούσα η ΕΕ, αλλά θα έχει να πείσει ακόμα ένα εμπλεκόμενο μέρος για τους παραλογισμούς της. Τις εξαιρέσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο ή τη λύση δυο κρατών ή τα δικαιώματα που δεν έχει στην κυπριακή ΑΟΖ. Η παρουσία της ΕΕ, έστω και μόνο ως συμβολισμό, στηρίζει σε ένα βαθμό και τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτος μέλος. Ακόμα χειρότερα για την Τουρκία όταν η ΕΕ προσφέρεται και είναι εγγυητής της λειτουργικότητας του νέου κράτους με βάση τις ευρωπαϊκές αρχές, όπως και το να αποδεχθεί αυτόματα στην οικογένεια της το τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο αμέσως μετά από μια δημοκρατική λύση, ενώ η Τουρκία θα είναι και πάλι εκτός. Κι αυτό, παρεμπιπτόντως, δεν το κατανόησαν ακόμα όλοι οι Τουρκοκύπριοι οι οποίοι θέλουν και την Ευρώπη αλλά θέλουν και την Τουρκία.
aristosm@phileleftheros.com