Του Άριστου Μιχαηλίδη, 20 Μαρτίου 2021
Να είναι καμιά ομαδική παράκρουση; Καμιά νοσηρή συνέπεια του κορωνοϊού; Πάντως, υγιές φαινόμενο δεν είναι. Να στήνουν πόλεμο εκείνοι που διαχειρίζονται το Κυπριακό –πάντως, η δική τους πολιτική παράταξη το διαχειρίζεται εδώ και οκτώ χρόνια– εναντίον ενός πρώην διπλωμάτη, που τόλμησε ο αθεόφοβος να πει τη γνώμη του στο πλαίσιο μιας συνέντευξης. Δεν δικαιούνται να εκφράζουν άποψη όσοι δεν προσαρμόζονται στις υποδείξεις. Να φτάνει ο πόλεμος μέχρι και το Εθνικό Συμβούλιο. Άλλο πρόβλημα δεν είχε να συζητήσει το Εθνικό Συμβούλιο! Η νοσηρότητα αφορά κυρίως το ότι η άποψη είναι συγκεκριμένα για την πολιτική ισότητα. Και η παράκρουση αφορά το γεγονός ότι αυτό που τα τελευταία χρόνια προσπαθούν οι Τούρκοι να αναδείξουν ως το κυρίαρχο κεφάλαιο του Κυπριακού, το οποίο επισκιάζει και υποβαθμίζει όλα τα άλλα, τώρα πια το αναδεικνύουν και Ελληνοκύπριοι. Με περισσό φανατισμό και αφοσίωση, μάλιστα. Επικαλούνται ακόμα και τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006, επειδή την υπέγραψε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, η οποία αναφέρεται σε «επανένωση της Κύπρου με βάση τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας». Τι θράσος! Θα το φορτώσουν τώρα κι αυτό στον Τάσσο.
Αλλά, αφού μιλούν και οι ίδιοι για την πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, ποια ανάγκη να στήνουν αυτό τον πόλεμο; Όλοι την αποδέχθηκαν. Και ο Τάσσος την αποδέχτηκε και ο Αναστασιάδης και όλα τα κόμματα. Ή σχεδόν όλα. Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα συζητούμε κάτι άλλο, κάτι που θέτουν οι Τούρκοι ως κυρίαρχη απαίτηση και δεν έχει σχέση με αυτό που καθορίζουν τα ψηφίσματα. Αυτό είχε πει ο πρώην διπλωμάτης και πρώην διαπραγματευτής Τάσος Τζιωνής. Ότι «δεν θα είχε νόημα αυτή η προτροπή (σ.σ. η προτροπή να δώσουμε την πολιτική ισότητα) αν αφορούσε στην πολιτική ισότητα του ψηφίσματος του Σ.Α. 716 την οποία έχουμε δεχθεί το 1991». (Συνέντευξη στον Φ, 14/3/21). Γιατί αντιδρούν τόσο έντονα; Αν όλοι μιλούν για την πολιτική ισότητα που αποδεχτήκαμε το 1991 προς τι μας καλούν σήμερα να τη δεχτούμε; Είναι προφανές ότι εννοούν να δεχτούμε κάτι άλλο και όχι αυτό που ήδη δέχθηκε όλη η ελληνοκυπριακή ηγεσία. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Αλλά, ακόμα κι αν πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει κι αυτή η υποχώρηση για να λύσουμε το Κυπριακό, με ποια λογική καλούν τον λαό και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να κάνει την υποχώρηση πριν καν πάει στις διαπραγματεύσεις; Πριν καν ανοιχτούν στο τραπέζι όλα τα χαρτιά, να ξέρει τι δίνει και τι παίρνει; Ή, να μην ελπίζουμε ότι θα πάρει κάτι;
Η ουσία όλης αυτής της νέας μας περιπέτειας είναι η απόλυτη προσαρμογή της πολιτικής μας στις τουρκικές αξιώσεις. Όποιος δεν θέλει να προσαρμοστεί δεν επιτρέπεται να λέει τη γνώμη του, και πολύ περισσότερο να συμμετέχει σε οποιαδήποτε διαπραγματευτική συμβουλευτική ομάδα. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κάλεσε τον Τάσο Τζιωνή στην ομάδα των συμβούλων του ενόψει διαπραγματεύσεων. Δεν τον κάλεσε επειδή συμμερίζεται τις απόψεις του. Μπορεί να τον κάλεσε για να ακούει και μια φωνή που δεν είναι ηχώ της δικής του. Έγκλημα. Γιατί να τον καλέσει; Μόνο ο Τουμάζος Τσιελεπής έχει θέση εκεί. Ίσως και ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ. Ακόμα και αρθρογράφος φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, που στην πρώτη πενταετία δούλευε στο Προεδρικό, δίπλα στον Πρόεδρο, ειρωνεύεται: «Κάποιοι τον κάλεσαν στη διαπραγματευτική ομάδα». Οι «κάποιοι» είναι ο Πρόεδρος, ο δικός τους Πρόεδρος.
Λοιπόν, η προσαρμογή της πολιτικής μας στις τουρκικές αξιώσεις απαιτεί τώρα την ανάδειξη της πολιτικής ισότητας ως το άλφα και το ωμέγα του προβλήματός μας. Αν ανταποκριθούμε σε αυτό θα είναι ως να απομένουν μερικές λεπτομέρειες για να λύσουμε το Κυπριακό. Η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, η κατάργηση των εγγυήσεων, η επιστροφή εδαφών, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο παράνομος εποικισμός, η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ρόλος που θέλει η Άγκυρα στη χώρα μας είναι δευτερεύοντα ζητήματα. Και θα λυθούν αυτομάτως μόλις δεχθεί ο Αναστασιάδης τη μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε «κοινοτικό κρατίδιο» για να αποκτήσει πολιτική ισότητα με το άλλο «κοινοτικό κρατίδιο».