Του Κυριάκου Τσιμίλλη, 28 Μαρτίου 2021
Μη σπεύσετε να απαντήσετε στο (ρητορικό) ερώτημα του τίτλου και μάλιστα με αριθμητικά στοιχεία. Μια τέτοια απάντηση θα είναι πολύ εύκολη αλλά επιφανειακή. Είναι γεγονός πως όσα δέντρα και να κοπούν για «καλό λόγο» και ποικίλους «αναπτυξιακούς» σκοπούς, θα είναι λιγότερα από ένα εκατομμύριο. Τόσα εξήγγειλε πως θα διαθέσει ο ΔΗΣΥ κατά την επόμενη τριετία. Μια πολλαπλή αφαίρεση, λοιπόν, και πάλι θα μείνουν μερικές εκτοντάδες χιλιάδες. Είναι φανερό πως πρόκειται για αριθμό εντυπωσιασμού αλλά και σιγουριάς, έναντι των αναπτυξιακών παράπλευρων απωλειών. Και η τριετία αναφέρεται, άραγε, μόνο σε λόγους πρακτικούς; Ακόμα κι αν δεν το σκέφτηκαν οι …νεο-πράσινοι του κυβερνώντος κόμματος, δεν μπορεί να αποκλειστεί τούτο το σενάριο: Μέχρι την Άνοιξη του 2024 που κλείνει η τριετία, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για αξιοποίηση της εξαγγελίας και της σταδιακής υλοποίησης του, ομολογουμένως, ενδιαφέροντος στόχου. Σε δυο μήνες έχουμε τις βουλευτικές και στο τέλος του χρόνου τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές. Τον Φεβράρη του 2023 θα έχουμε τις προεδρικές ενώ πριν τον Ιούνιο του 2024 και τις ευρωεκλογές (καλά να ΄μαστε κι ακόμα να φυτεύουμε το εκατομμύριο), αναμένεται να έχει μόλις ολοκληρωθεί ο στόχος…
Παρά την ευφορία όσων πολλών αγαπούν το πράσινο, δεν μπορεί να μην μπεις στον πειρασμό, παρομοιάζοντας την επικείμενη τριετία με τούτο το ανάλογο: Να δίνεις σε διαδοχικές δόσεις για φιλανθρωπικό σκοπό και ενδιάμεσα να φορολογείς ή ακόμα και να κλέβεις τους αποδέκτες της φιλάνθρωπης χειρονομίας σου. Ουδεμία δόση υπερβολής! Να το αναλύσουμε…
Πριν απ΄όλα, όπως σημειώθηκε από την αρχή, νόημα δεν έχουν μόνο οι αριθμοί. Άλλο είναι να κόβεις δέντρα μεγάλα των 30, των 50 ή και περισσότερων χρόνων (χωρίς την παρουσία ΜΜΕ) κι άλλο να φυτεύεις μικρά δενδρύλλια (με καλά προγραμματισμένη παρουσία ΜΜΕ). Για τα τελευταία θα περάσουν πολλά χρόνια για να μεγαλώσουν και χαλάλι αφού θα τα χαρούν οι επόμενες γενιές, παρά την αναβολή της αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Γίνεται αντιληπτό πώς για κάθε μεγάλο πενηντάχρονο δέντρο που κόβεται και μιλώντας με όρους μείωσης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, θα χρειαστούν να αντισταθμιστούν με δεκάδες δενδρύλλια ακόμα και μεγαλύτερα από τα συνήθως διαθέσιμα, σε εμβρυακή κατάσταση, στα φυτώρια. Επιστημονικές έρευνες διεθνώς, αναζητώντας διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής, υπογραμμίζουν, ανάμεσα σε άλλα και την άμεση ανάγκη για φύτευση δέντρων αλλά και την ταυτόχρονη αποτελεσματική προστασία των δασών που ήδη υπάρχουν.
Δεν θα «παίξουμε» με πολλούς αριθμούς, άλλωστε δεν είναι μόνο αυτό το μέτρο της έγνοιας για το πράσινο και το περιβάλλον γενικότερα. Μόλις και γλύτωσαν τα 2500 πεύκα από την «ανάπτυξη» στο Πέρα Πεδί. Δεν γλύτωσαν τα 118 μεγάλα τόσα δέντρα στην περιοχή της Φλάσου που κόπηκαν για χάρη φωτοβολταϊκού πάρκου. Είναι και όσα καρατομούνται σε διάφορες αστικές περιοχές του νησιού «δι΄ ασήμαντον αφορμήν». Την ίδια ώρα θα χρειαστεί τεράστια προσπάθεια για να πεισθούν οι επί χάρτου σχεδιάζοντες προκειμένου να γλυτώσουν πολλά δέντρα από την κατασκευή της διχοτόμου λεωφόρου στο Δάσος της Αθαλάσσας και σ΄εκείνο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Κι άλλη πολλή προσπάθεια για να σωθούν όσα έχουν καταδικαστεί σε θάνατο από τη σχεδιαζόμενη λεωφόρο μέσα από το Γραμμικό Πάρκο Στροβόλου. Αυτή είναι, με λίγα λόγια, μια άλλη εικόνα της Κύπρου που, σύμφωνα με τη Eurostat, κατατάσσεται 23η ανάμεσα στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με την κάλυψη με δέντρα ενώ και στις πόλεις μας επικρατούν τσιμέντο, άσφαλτος και άλλες σκληρές επιφάνειες…
Η δωρεά του κυβερνώντος κόμματος (που ζητά από τώρα την ενίσχυση δωρητών) με μορφή «πράσινης φιλανθρωπίας», ακόμα κι αν αμφισβητείται η αντικειμενική δυνατότητα πλήρους υλοποίησής της, είναι καλοδεχούμενη. Καλοδεχούμενος θα είναι και ένας πιθανός διακομματικός ανταγωνισμός, όπως συμβαίνει σε πλειοδοτικούς διαγωνισμούς. Άλλος να δώσει, με τη βοήθεια των δικών του δωρητών, 1.200.000 δενδρύλλια κι άλλος να πιάσει το ενάμισυ εκατομμύριο! Προσοχή, όμως, αν πάμε έτσι πού θα κτίσουμε τις μεμονωμένες κατοικίες και τα «επισκέψιμα αγροκτήματα» που εξαγγέλλονται στον Ακάμα, μέσα σε περιοχές υποτιθέμενης προστασίας; Πού θα βάλουμε τις πισίνες, τι θα κάνουμε με τις σκληρές επιφάνειες που συχνά καλύπτουν σε όλη τους την έκταση τα αναπτυσσόμενα αστικά τεμάχια; Πώς θα καταντήσουμε αν δεν μπορούμε να «αναπτυχθούμε» οικοδομικά κι αν δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε λεωφόρους κι αυτοκινητόδρομους όμοιους με αεροδιαδρόμους;
Για την αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και την άμεση αποτροπή της συνεχιζόμενης καταστροφής του χρειάζονται πολύ περισσότερα από τις απόπειρες επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Χρειάζεται μια άλλη, πραγματικά αναπτυξιακή πολιτική, εκσυγχρονισμός και εφαρμογή της νομοθεσίας καθώς και έγκαιρη και πλήρης ενημέρωση των πολιτών που μόνο έτσι μπορούν να γίνουν ενεργά συμμέτοχοι σε όσα πολλά αφορούν τον τόπο και την ποιότητα της ζωής τους!
ktsimillis@cytanet.com.cy