Ήταν πολύ απλή ερώτηση και δεν ήταν του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ, ήταν της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής και στη συνέχεια όλων των ΜΜΕ και της κοινωνίας. Ήταν δύο τα δωρεάν οικογενειακά ταξίδια στις Σεϋχέλλες με το αεροσκάφος του Σαουδάραβα ή ένα;
Απλή έπρεπε να ήταν και η απάντηση. Αλλά δεν υπήρξε. Κι εκείνος που παραμένει εκτεθειμένος είναι ο ελεγχόμενος Πρόεδρος. Ο οποίος στην Ερευνητική Επιτροπή κατέθεσε ότι δεν πήγε μόνο το 2018 στις Σεϋχέλλες, αλλά πήγε και το 2015, όμως με δικά του έξοδα. Ενώ το 18 πήγε με έξοδα του Σαουδάραβα.
Θα μπορούσε πολύ απλά να βγει ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος και να πει: Ναι, το 2015 πήγε με δικά του έξοδα, και όχι με το αεροπλάνο του Σαουδάραβα. Αντί αυτού είπε διάφορες λουβάνες, που μέσα στο γενικό κλίμα και τις βαριές κατηγορίες κατά του Προέδρου, φαντάζουν, τουλάχιστον, υπεκφυγές. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση», είπε, «θα παραμείνουν προσηλωμένοι στη δημιουργία κλίματος ενότητας ενόψει σοβαρών εξελίξεων στο εθνικό μας θέμα, της αντιμετώπισης της πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της, και δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο της όξυνσης της τοξικότητας που επιθυμούν ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ».
Κι εμείς καλώς σας ήβραμεν, που λένε. Όποιος κατηγορείται για κάτι μπορεί να επικαλείται το κλίμα ενότητας για να μην απαντά. Πού θα βασιστεί η ενότητα αν όχι στην ειλικρίνεια και το ξεκαθάρισμα υποθέσεων που βαραίνουν και την πολιτική σκηνή και την κοινωνία; Οι πληροφορίες λένε ότι και το 2015 ο Πρόεδρος ταξίδευσε οικογενειακά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικό αεροπλάνο του ίδιου Σαουδάραβα, ο οποίος στο σκανδαλώδες Επενδυτικό Πρόγραμμα των Πολιτογραφήσεων, πήρε από την Κυπριακή Δημοκρατία υπηκοότητες για 42 πρόσωπα. Γι΄ αυτό μπλέκεται περισσότερο η ούτως ή άλλως μεμπτή κατάσταση με τα δωρεάν προεδρικά ταξίδια και γι΄ αυτό χρειάζονται απαντήσεις και όχι νουθεσίες περί ενότητας.
Αλλά, έχεις από την άλλη και μιαν αντιπολίτευση να ζητά εξηγήσεις από τον Νίκο Αναστασιάδη για δωροληψία από επιχειρηματία, όταν επί δικής της διακυβέρνησης, είχαμε την πιο τραγική υπόθεση του είδους. Τι είπε ο Αναστασιάδης στην Ερευνητική για τον Σαουδάραβα; «Και βεβαίως τον γνωρίζω και βεβαίως έχω σχέση μαζί του. Αλλά δεν ωφελήθηκε από τη σχέση του Προέδρου της Δημοκρατίας».
Το είπε διότι δεν έχει στο πολιτικό DNA του, την αίσθηση των διεθνώς παραδεκτών κανόνων πολιτικής ηθικής, που επιβάλλουν την απόλυτη απαγόρευση τέτοιων διαπλοκών μεταξύ επιχειρηματιών και κρατικών αξιωματούχων. Ούτε οι υπόλοιποι το έχουν. Οι Πρόεδροι της Κύπρου πιστεύουν ότι αυτοί μόνοι τους αποφασίζουν τι είναι ηθικό και τι όχι. Λέω, λοιπόν, για την αντιπολίτευση του ΑΚΕΛ ειδικά γι΄ αυτό το θέμα, διότι ο δικός του Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν βγήκε στη φόρα πως ο τότε «εθνικός εργολάβος» του έκανε και δουλειές στο εξοχικό του σπίτι, είπε: «Είναι προσωπικός μου φίλος πολλά χρόνια ο άνθρωπος. Να διακόψουμε σχέσεις; Όποιος έχει σχέσεις μαζί μου πρέπει να μαυροπινακιστεί δηλαδή;» (Φιλελεύθερος, 14/6/2010).
Αλλά, και στην άλλη πλευρά (ή στην ίδια;) της αντιπολίτευσης, στο ΔΗΚΟ, ξεχνούν ότι το 2006 ο δικός τους Πρόεδρος, κατηγορήθηκε σφόδρα διότι στην προεκλογική έλαβε εισφορά 50.000 λιρών από μια εταιρεία Ουκρανού, χωρίς να υπάρχει καμιά εξήγηση. Κι όταν η τότε αντιπολίτευση με αρχηγό τον Νίκο Αναστασιάδη, δήλωνε ότι εγείρεται «πελώριο θέμα ηθικής τάξης» και δεν δεχόταν ότι ο Ουκρανός μπορεί απλώς να γοητεύτηκε τόσο πολύ από την πολιτική και την προσωπικότητα του Τάσσου, που του ήρθε αυθόρμητα να του καταθέσει 50.000 λίρες, ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος του Τάσσου έλεγε πως όσοι έχουν αμφιβολίες για την αγνότητα του ζητήματος, είναι αυτοί που προσπαθούν «να αξιοποιήσουν πολιτικά ένα θέμα, που δεν αγγίζει το αναγνωρισμένο ήθος και την εντιμότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας».
Λοιπόν, γι΄ αυτό αλλού απαγορεύονται άνευ αμφιβολίας τέτοιες συναλλαγές και οικονομικο-πολιτικές διαπλοκές. Ούτε η ανάγκη για ενότητα τις δικαιολογούν, ούτε οι προσωπικές φιλίες, ούτε το αναγνωρισμένο ήθος. Τελεία και παύλα.