Το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980 στην Τουρκία ήταν ένα φασιστικό πραξικόπημα και οι στρατιώτες που το έκαναν ήταν φασίστες. Δεν ήταν άνθρωποι εκατό τοις εκατό. Μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι αυτοί που απαγχόνισαν ένα παιδί παρουσιάζοντάς το μεγαλύτερο; Δεν μπορούν, έτσι δεν είναι; Οι φασίστες πραξικοπηματίες μετά το πραξικόπημα διόρισαν ως διευθυντή στις Φυλακές του Ντιγιάρμπακιρ έναν φασίστα ταγματάρχη όπως ήταν οι ίδιοι. Το όνομά του ήταν Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε απίστευτα βασανιστήρια σε εκείνη την κόλαση, λένε ότι ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν σύστηνε τον εαυτό του ως εξής: «Ακούστε με! Διορίστηκα εδώ με απευθείας εντολή του Γενικού Επιτελείου. Το όνομά μου είναι Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Εγώ είμαι ο άνθρωπος που στην Κύπρο έσφαξα ένα Ελληνοκύπριο παιδί και ήπια σαν κρασί το αίμα του μπροστά στα μάτια του πατέρα του».
Μια γυναίκα. Η Γκιουλτάν Κισανάκ. Ήταν ανάμεσα στους κρατούμενους τότε στο Ντιγιάρμπακιρ. Άλλωστε βρίσκεται και τώρα στη φυλακή. Αυτήν τη φορά στη φυλακή του Ταγίπ. Είναι η εκλελεγμένη δήμαρχος στο Ντιγιάρμπακιρ. Πέρασε από την κόλαση του Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Διηγείται ως εξής όσα της έκαναν εκεί:
«Ο διευθυντής των Φυλακών Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν μπήκε μια μέρα στο δικό μας κελί των γυναικών. Όλοι σηκώθηκαν. Εγώ δεν σηκώθηκα. Επειδή απλώς δεν σηκώθηκα όταν μπήκε μέσα, μόνο γι’ αυτόν τον λόγο με έβαλε στην παράγκα του σκύλου, του Τζο. Ήταν μια μικρή παράγκα μέσα στη βρομιά στην οποία ακόμα και ο σκύλος του δεν ήθελε να μένει. Έμεινα εκεί όχι μία μέρα, όχι δύο, όχι έναν μήνα, όχι δύο, έξι ολόκληρους μήνες. Σε αυτήν την παράγκα που ήταν δύσκολο ακόμα και να αναπνεύσεις, με έδερναν κάθε μέρα και με υπέβαλλαν σε βασανιστήρια».
Πέστε μου. Μπορεί να θεωρείται άνθρωπος ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν που το έκανε αυτό; Τα φασιστικά στελέχη του τουρκικού στρατού εφάρμοζαν κάθε είδους βασανιστήριο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς στην κόλαση των Φυλακών του Ντιγιάρμπακιρ, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη φυλακή του Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ. Έμπηγαν τους κρατούμενους μέσα στα κόπρανα. Τους έβαζαν να τρώνε κόπρανα. Τους τάιζαν κόπρανα ποντικών. Έθεσαν τέρμα στη ζωή τους 34 από τους κρατούμενους που θεωρούσαν τον θάνατο σωτηρία. Κάποιοι από αυτούς αυτοπυρπολήθηκαν. Κάποιοι κρεμάστηκαν.
Αφότου συνταξιοδοτήθηκε, ο Εσάτ Γιλντιράν έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1988. Τον Οκτώβριο. Καθώς ταξίδευε μια μέρα με το λεωφορείο του δήμου, ένας άνδρας σηκώθηκε όρθιος ξαφνικά μέσα στο λεωφορείο. Τον πλησίασε. Και ακούμπησε το πιστόλι στο μέτωπό του. Του είπε: «Έχεις χαιρετίσματα από τον Λαζ Κεμάλ που πέθανε σε απεργία πείνας στις Φυλακές του Ντιγιάρμπακιρ». Και ύστερα τράβηξε τη σκανδάλη. Του κάρφωσε τρεις σφαίρες στο κεφάλι.
Η Διοίκηση των Δυνάμεων Ασφαλείας (ΔΔΑ) στην Κύπρο τίμησε τον Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν με μια δήλωση που εξέδωσε προχθές μετά από ένα άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας! Είναι ψέμα, λέει, ότι έσφαξε ένα Ελληνοκύπριο παιδί και ήπιε το αίμα του μπροστά στα μάτια του πατέρα του. Αυτές οι «συκοφαντίες» είναι δουλειά των μελών της «αποσχιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης», λέει! Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ταγίπ Ερντογάν που λέγονται τόσα ψέματα έγινε μόδα προ πολλού να χαρακτηρίζονται ψεύτες άλλοι, αποκαλούμενοι μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης. Γράφοντάς τα αυτά στην εφημερίδα μας προσβάλλουμε, λέει, τον τουρκισμό και τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις! Αυτά τα στόματα είναι στόματα ατόμων που δεν μπορούν να αποδεχτούν την τουρκική ύπαρξη στο νησί, λέει! Κάνουμε προβοκάτσια, λέει! Αφήστε αυτές τις μπαρούφες στρατηγέ, αφήστε τες. Σάμπως και κανείς δεν ξέρει τι έκανε ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο το 1974. Σάμπως και κανείς δεν ξέρει πώς η Τουρκία μετατράπηκε σε κόλαση κατά τη διάρκεια των φασιστικών πραξικοπημάτων της 12ης Μαρτίου και της 12ης Σεπτεμβρίου. Όλοι λένε ψέματα και μόνο εσείς λέτε την αλήθεια δηλαδή. Στο μεταξύ, το γεγονός ότι κάποιοι Ελληνοκύπριοι συμμορίτες διέπραξαν ομαδικά εγκλήματα σε κάποια μέρη, ποτέ δεν μπορεί να δικαιώσει τη θηριωδία που κάνατε εσείς.
Όμως, ποιο είναι το πιο σημαντικό; Το μαθαίνουμε και αυτό από τη δήλωση της ΔΔΑ. Αφότου σκοτώθηκε μέσα στο λεωφορείο θεωρήθηκε μάρτυρας, λέει, ο Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν, ο οποίος δεν διέφερε από ένα τέρας και είχε πνεύμα σαδιστή! Μπράβο! Κρέμασε! Σφάξε! Βασάνισε! Βίασε! Βάλε τους άλλους μέσα σε κόπρανα! Και ύστερα σε κάνουν και μάρτυρα!
Η Διοίκηση των Δυνάμεων Ασφαλείας διέψευσε την εφημερίδα μας λόγω του δημοσιεύματος. Και εγώ διαψεύδω τη στρατιωτική διοίκηση. Και διαμαρτύρομαι γι’ αυτήν. Δεν μπορεί να μας παρουσιάζει ως έντιμο στρατιωτικό έναν σαδιστή αξιωματικό. Δεν μπορεί να μας παρουσιάζει αθώο και τον στρατό κατά τη διάρκεια της επιχείρησης της εισβολής στην Κύπρο. Ξέρουμε πολύ καλά τι έκαναν και τι δεν έκαναν. Δεν μπορείτε να γράψετε εσείς την ιστορία μας. Εμείς τη γράφουμε!
Προφανώς, με τον όρο “μάρτυρας” εννοείται κάτι σαν “εθνικός ήρωας”, κάποιος άξιος προς θαυμασμό για τες πράξεις του.