Του: Σενέρ Λεβέντ, 05/01/2021
Αφήσαμε πίσω μας ακόμα έναν χρόνο που δεν καταφέραμε να ενώσουμε την Κύπρο. Ενώ λέγαμε να ενωθούμε, αποκοπήκαμε περισσότερο ο ένας από τον άλλον. Αυτήν τη φορά μας χώρισε ένας ιός, όχι στρατός. Και αυτό έκανε ευτυχισμένους όσους δεν θέλουν καθόλου να βλεπόμαστε μεταξύ μας και δεν μπορούν να χωνέψουν ότι έχουμε σχέσεις. Όμως, υπήρξαν και οι επιχειρηματικοί κύκλοι, οι οποίοι λυπήθηκαν που αποκοπήκαμε έτσι ο ένας από τον άλλο, παρά το γεγονός ότι υποστηρίζουν πως δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ζήσουμε μαζί με τους Ελληνοκύπριους. Έπαθαν ζημιά. Σταμάτησαν οι αμοιβαίες αγοραπωλησίες. Άρχισαν να μην έρχονται οι τακτικοί πελάτες των καζίνων μας. Έκλεισε η πύλη του Λόκματζη που ήταν η νούμερο ένα εμπορική πύλη. Έμειναν στο χέρι οι λουκουμάδες. Χρεωκόπησε η Αράστα, το ζωτικό σημείο της αγοράς.
Κάποια χρόνια μπήκαμε στη νέα χρονιά με την ελπίδα για λύση. Με ενθουσιασμό για ειρήνη. Και περιμέναμε με ανυπομονησία. Φέτος ούτε αυτό έγινε. Σίγουρα δεν υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι θα μπορούσε να υπάρξει λύση στο νησί κατά την τρέχουσα χρονιά. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να βρούμε όσο και αν ψάξουμε. Τώρα όλο το πρόβλημα είναι αυτός ο ιός. Λέμε ας το ξεπεράσουμε αυτό πρώτα. Αλλά δεν φαίνεται να ξεπερνιέται. Διάβασα μια είδηση. Η πανδημία ωφέλησε πιο πολύ τους Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους, λέει. Οι τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους αύξησαν την περιουσία τους, λέει. Τη διπλασίασαν. Για παράδειγμα, ο ιδρυτής της εταιρείας Amazon Τζεφ Μπέζος πρόσθεσε άλλα 73 δισ. δολάρια στην περιουσία του των 113 δισ. δολαρίων. Το ανώτερο διοικητικό στέλεχος της Tesla Έλον Μασκ ανέβασε στα 92 δισ. δολάρια την περιουσία του ύψους 25 δισ. δολαρίων. Ο ιδρυτής του facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ πρόσθεσε άλλα 46 δισ. δολάρια στην περιουσία του ύψους 64 δισ. δολαρίων. Στην αύξηση της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων επηρέασαν τα ποσοστά της αγοράς και του φόρου. Καθώς και το κλείσιμο των ανθρώπων στα σπίτια τους. Ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας η οικονομία πολλών χωρών πλήττεται, οι δισεκατομμυριούχοι κέρδισαν περισσότερη περιουσία. Σε αυτήν την κατάσταση μήπως θέλουν καθόλου να τελειώσει η πανδημία; Όπως οι έμποροι όπλων δεν θέλουν να τελειώσουν οι εντάσεις και οι πόλεμοι στον κόσμο, έτσι και αυτοί δεν θέλουν να τελειώσει η πανδημία που τους γεννά χρυσά αβγά. Και υπάρχει φυσικά και η βιομηχανία φαρμάκων. Και από αυτήν θα κερδηθούν δισεκατομμύρια. Αν ένα εμβόλιο είναι 12 ευρώ, λογαριάστε πόσα θα στοιχίσουν εκατομμύρια. Κοντολογίς, φαίνεται ότι και η φετινή χρονιά θα περάσει με τον μπελά του ιού. Θα είναι μια χρονιά με μάσκες και απαγορεύσεις. Η εποχή των μασκοφόρων. Όπως τους ληστές. Όμως ο λαός είναι αυτός που ληστεύεται.
Εμείς οι Κύπριοι είμαστε ένα λαός που διαχωρίζει τα προβλήματά του από αυτά του κόσμου. Έχουμε ένα δικό μας ιδιαίτερο πρόβλημα. Είμαστε ένα μικρό νησί μοιρασμένο στα δύο. Η ζωή μας πέρασε προσπαθώντας να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Θα μπορούσαμε να το λύσουμε αν δεν επιδεικνύαμε πολλή πλεονεξία από το 1963 μέχρι το 1974. Δεν μπορέσαμε να το λύσουμε. Επειδή δεν μπορέσαμε να το λύσουμε ήρθαν μεγαλύτεροι μπελάδες στο κεφάλι μας. Πιάσαμε πιο πολύ πάτο. Και ιδού ήρθαμε μέχρι εδώ. Και όταν μας χτύπησε και ο ιός ζαλιστήκαμε για τα καλά. Ο ιός τέθηκε πιο πάνω και από το βασικό μας πρόβλημα. Βαδίσαμε στον ίδιο δρόμο με τον κόσμο. Ξεχάσαμε ακόμα και τη λύση.
Όλοι ευχήθηκαν υγεία, ευτυχία και ηρεμία για τη νέα χρονιά. Κανένας δεν ευχήθηκε ελευθερία. Άρα κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι αιχμάλωτος. Κάτω από αυτήν την ανάρτηση που έκανα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάποιοι έγραψαν «δεν γίνεται να εύχεται κανείς ελευθερία». Βεβαίως και δεν γίνεται να την εύχεσαι. Μόνο με αγώνα κερδίζεται. Ειρήνη γίνεται να εύχεσαι; Και αυτήν δεν την εύχεσαι. Θέλει αγώνα. Αλλά και η ελευθερία και η ειρήνη μπορεί να είναι ευχές σε ένα πρωτοχρονιάτικο μήνυμα. Και κατά την άποψή μου είναι η καλύτερη ευχή για κάποιον αιχμάλωτο. Μήπως μπορεί να υπάρχει καλύτερη ευχή από αυτήν για έναν λαό, ο οποίος έζησε χρόνια κάτω από αποικιοκρατική διοίκηση, ύστερα καταπιέστηκε κάτω από τη διοίκηση του κατακτητή και δεν γεύτηκε ποτέ τη γεύση της πραγματικής ελευθερίας;
Ο άνθρωπος ζητάει πρώτα απ’ όλα αυτό το οποίο έχει πιο πολύ ανάγκη. Ρώτησαν έναν πεινασμένο δούλο: «Τι να σου δώσουμε; Ελευθερία ή φαγητό;» «Φαγητό», είπε. Και στην πατρίδα μας αυτό που προέχει τώρα είναι η υγεία. Η απαλλαγή από αυτόν τον μπελά του ιού. Εδώ και μήνες σαν να πολεμάμε έναν αόρατο εχθρό. Και υπάρχουν αμφιβολίες ανάμεσά μας αν είναι πραγματικός ή όχι. Όπως λέγεται, φέτος τον χειμώνα μειώθηκε πολύ ο αριθμός εκείνων που προσβλήθηκαν από γρίπη. Θα μειωθεί φυσικά. Διότι όλοι καταγράφηκαν θετικοί στον κορωνοϊό. Προσβλήθηκα και εγώ από γρίπη. Με άλειψαν με ξίδι. Πέρασε μέσα σε μία μέρα. Αν πήγαινα στο νοσοκομείο σίγουρα θα μου έλεγαν ότι ήταν κορωνοϊός.