ΑΠΟ: ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ, 13/01/2021
Περίμενα εκείνοι που παραπονιούνται για τα εμπάργκο να αγκαλιάσουν θερμά την πρόταση του Νίκου Αναστασιάδη που λέει «δώσε το Βαρώσι και πάρε το Ερτζάν». Ακόμα δεν είπε κανείς τίποτα. «Είναι πράγματι ειλικρινής ο Αναστασιάδης;» με ρώτησε ένας επιχειρηματίας που ασχολείται με τον τουρισμό. «Σίγουρα είναι ειλικρινής», του είπα. Όταν τον ρώτησα αν το αποδέχεται αυτό η Τουρκία, μου είπε: «Νομίζω δεν το αποδέχεται». Το ξέρει και εκείνος. Αν θα το αποδεχθεί κάποιος, αυτή θα είναι η Τουρκία. Αν το απορρίψει κάποιος, αυτή θα είναι η Τουρκία. Όχι εμείς! Η Τουρκία δεν κοιτάει το δικό μας συμφέρον. Το δικό της συμφέρον κοιτάει. Θα ανακουφίσει πολύ την κοινότητά μας το άνοιγμα του αεροδρομίου Ερτζάν για διεθνείς πτήσεις. Θα είναι ένας καλός πνεύμονας. Μήπως δεν θα έπρεπε να υπερασπιστούν αυτή την πρόταση πρώτοι απ’ όλους οι ταξιδιωτικοί και οι τουριστικοί μας πράκτορες;
Ουσιαστικά, αυτή ήταν μια πρόταση που είχε υποβάλει στο παρελθόν η τουρκική πλευρά. Υποβλήθηκε πολλές φορές και κατά την περίοδο του Μουσταφά Ακιντζί. Αλλά η ελληνοκυπριακή πλευρά ουδέποτε είδε ζεστά το θέμα αυτό. Πάντα την απέρριπτε. Καλά, τώρα τι συνέβη και το προτείνει αυτό η ίδια;
Είναι φανερό τι έγινε. Η ελληνοκυπριακή πλευρά φαίνεται ότι δεν διανοήθηκε ποτέ ότι η τουρκική πλευρά θα μπορούσε μια μέρα να ανοίξει μονομερώς το Βαρώσι, το οποίο χρησιμοποιούσε ως ατού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όταν η Τουρκία αποφάσισε σοβαρά να το ανοίξει, τότε άλλαξε το χρώμα της υπόθεσης. Πανικοβλήθηκαν ότι χάνουν πράγματι το Βαρώσι. Και δεν έχουν άδικο. Ήταν πολύ αδύναμες και οι αντιδράσεις που ήλθαν από την Ευρώπη γι’ αυτό το άνοιγμα. Δεν γινόταν απολύτως κανένα σοβαρό βήμα που θα μπορούσε να αναγκάσει τον Ταγίπ Ερντογάν να υποχωρήσει. Όμως, κατά τη γνώμη μου αυτή ήταν μια μπλόφα της Τουρκίας. Μια μπλόφα που ανάγκαζε την ελληνοκυπριακή πλευρά να προβεί σε υποχωρήσεις. Πιο πολύ στο θέμα του φυσικού αερίου που υπάρχει στη θάλασσα. Μπλόφα είναι και η φόρμουλα δύο κρατών. Και αυτή έχει στόχο την απόσπαση περισσότερων υποχωρήσεων. Αλλά ωφέλησε. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχαψε αυτή την μπλόφα. Την έβαλε στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Αυτή τη φορά υποστήριξε η ίδια την πρόταση που κάποτε υπέβαλε η τουρκική πλευρά και η ίδια απέρριψε. Δώσε το Βαρώσι. Άνοιξε το Ερτζάν. Μήπως δεν ήταν ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της τουρκικής πλευράς;
«Ούτως ή άλλως το Βαρώσι ανήκει στους Ελληνοκύπριους, εμείς δεν χάνουμε τίποτα από αυτό το παζάρεμα», είπε ο ασχολούμενος με τον τουρισμό επιχειρηματίας με τον οποίο μίλησα. Πολύ σωστά. Αν σκέφτονται όλοι έτσι, δεν υπάρχει ζήτημα. Οι Τουρκοκύπριοι ουδέποτε θεώρησαν ότι θα γίνει δικό τους το Βαρώσι. Ήταν βέβαιοι ότι στο τέλος θα παραδιδόταν στους νόμιμους ιδιοκτήτες του. Όλοι αντιλαμβάνονταν ότι τίθετο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως ένα θέμα παζαρέματος. Και κανείς δεν πίστεψε ότι θα άνοιγε. Ούτε τώρα πιστεύει. Άνοιξαν δύο δρόμους, όμως δεν μπορούν να ανοίξουν περισσότερο. Το έκαναν και αυτό για εκβιασμό.
Είναι μια πολύ θαρραλέα πρόταση για την ελληνοκυπριακή πλευρά η πρόταση για το Βαρώσι και το Ερτζάν. Δεν νομίζω ότι θα τη στηρίξουν όλα τα πολιτικά κόμματα στον νότο. Το εθνικιστικό μέτωπο θα αντιταχθεί σίγουρα σε αυτήν. Το άνοιγμα του Ερτζάν για διεθνείς πτήσεις μπορεί να είναι ο προπομπός των δύο κρατών στο νησί. Μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα πρώτα βήματα της αναγνώρισης η συμπερίληψη της βόρειας Κύπρου στον διεθνή κατάλογο πτήσεων. Άραγε αυτό πράγματι θέλει ο Αναστασιάδης; Βαδίζει βήμα-βήμα προς τα δύο κράτη; Δεν το λέει μόνο ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ότι θέλει δύο κράτη. Το λέει και ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Όμως, επειδή το αρνείται συνεχώς ο ίδιος δεν μπορεί να διευκρινιστεί. Άραγε προσπαθεί να φτάσει σταδιακά στα δύο κράτη; Πρώτα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Και ύστερα δύο κράτη; Η ελληνοκυπριακή κοινότητα, εκτός των Βαρωσιωτών, πώς βλέπει την πρόταση Βαρώσι-Ερτζάν;
Αν ο Αναστασιάδης φοβάται ότι θα χάσουν σίγουρα το Βαρώσι και υποβάλλει αυτή την πρόταση, είναι λανθασμένος ο χρόνος υποβολής της. Αν στην Αμερική ήταν ο Τραμπ, θα το καταλάβαινα. Αλλά τώρα δεν είναι. Είναι ο Μπάιντεν. Και δεν νομίζω ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα ανάψει πράσινο φως σε μονομερή βήματα που θα κάνει ο Ταγίπ Ερντογάν στην Κύπρο. Μετά τον Τραμπ η Ευρώπη ανακουφίστηκε και δεν ανακουφίστηκε η Κύπρος; Κατά την περίοδο Τραμπ, ο Ταγίπ Ερντογάν έζησε τα χρυσά του χρόνια. Από εδώ και μπρος δεν θα είναι όπως πριν τα πράγματα. Βεβαίως και η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι στο τέλος της ημέρας αμερικανική κυβέρνηση. Δεν μπορεί να αποτελέσει ελπίδα που θα φωτίσει τον κόσμο. Στον κόσμο υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί. Και οι χειρότεροι από τους κακούς. Ο Τραμπ ήταν ένας από αυτούς.
άνευ επιπρόσθετου σχολίου