«Ξέρασε μίσος η TRT», έγραφε προχτές η Avrupa του Σενέρ Λεβέντ, για τη μετάδοση του πρώτου επεισοδίου της τουρκικής σειράς «Κάποτε στην Κύπρο» που άρχισε να προβάλλεται από την κρατική τηλεόραση της Τουρκίας (TRT). Είναι γνωστό πως πρόκειται για μια προπαγανδιστική σειρά (26 επεισόδια) για τα γεγονότα της περιόδου 1963-74. Στήνουν την ιστορία στα μέτρα τους για να αιτιολογήσουν την τουρκική εισβολή και τον παραλογισμό της κατοχής, της παρουσίας του τουρκικού στρατού εσαεί, των εγγυήσεων κ.λπ. Το πρόβλημα για την πλευρά μας – διότι όπως και να το δεις, εδώ υπάρχουν δυο αντιμαχόμενες πλευρές – είναι ότι εκεί που περιμένεις να ακούσεις από τους Ελληνοκύπριους και από την Κυπριακή Δημοκρατία κάποια απάντηση στην τουρκική προπαγάνδα, κάποια αντιπαράθεση πραγματικών γεγονότων, ακούς μόνο όσους σαν έτοιμοι από καιρό σπεύδουν να υιοθετήσουν και να δικαιολογήσουν την εγκληματική τουρκική οπτική γωνία. Δεν το περίμενα να γίνει τόσο γρήγορα, αλλά χτες διαπίστωσα ότι άρχισαν ήδη να γράφουν (πρώτα στο διαδίκτυο, μετά μπορεί να αρχίσουν και στις εφημερίδες) να βρίσκουν λογική την όποια διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων από τους Τούρκους, διότι κι εμείς, λένε, κάνουμε το ίδιο και μας συμβουλεύουν κιόλας ότι επιβάλλεται να το δούμε όλοι το τουρκικό σίριαλ «χωρίς εθνικιστικές παρωπίδες». Τις δικές τους εθνομηδενιστικές παρωπίδες δεν τις αφαιρούν, αυτές είναι καλές παρωπίδες.
Χωρίς καθόλου παρωπίδες, λοιπόν, ούτε εθνικιστικές, ούτε εθνομηδενιστικές, θα έπρεπε να ξέρουμε και να λέμε μεγαλοφώνως να ακούνε και οι ξένοι που μένουν με τις εντυπώσεις που δημιουργούν οι Τούρκοι και οι δικοί μας γερμανοτσολιάδες νεροκουβαλητές τους, ότι τα τραγικά για την Κύπρο και για τις δυο κοινότητες γεγονότα δεν ξεκίνησαν το 1963. Κι αν θα γραφτεί η ιστορία της σκοτεινής δεκαετίας δεν μπορεί να επιλέγονται αποσπασματικά γεγονότα για να αποδείξουν ότι ξαφνικά ξύπνησαν οι Ελληνοκύπριοι ένα πρωί κι αποφάσισαν ότι ήθελαν να σφάξουν τους Τουρκοκύπριους. Με τους οποίους παρεμπιπτόντως, μας λένε ότι ζούσαν ειρηνικά και αγαπημένα. Τι διάολο τους ήρθε ανάποδα μια μέρα και ήθελαν να τους σφάξουν;
Είναι βολικό για τις παρωπίδες της νεοκυπριακής διανόησης, όπως και των Τούρκων, και της συνειδητής διαστρέβλωσης, να ξεχνούν τις λεηλασίες και τα φονικά επεισόδια του 1958 στη Λευκωσία και αλλού. Ξεχνούν ότι οι Ελληνοκύπριοι είχαν πρόσφυγες από το 1958 στη Λεύκα, στον Άγιο Κασσιανό, στην Ομορφίτα… Ξεχνούν ότι η ΤΜΤ, με εντολή του Ντενκτάς (το παραδέχτηκε το 1984) τοποθετούσε βόμβες και ξεσήκωνε τον τουρκοκυπριακό όχλο, για να κάνει επιδρομές εναντίον ελληνοκυπριακών περιουσιών, έκαιγαν καταστήματα, εκκλησίες, δολοφονούσαν αθώους πολίτες, ξεσπίτωναν οικογένειες. Πολύ πριν από το 1963. Ξεχνούν την ομαδική σφαγή οκτώ Κοντεμενιωτών στο Κιόνελι τον Ιούνιο του 1958. Ξεχνούν το πλοιάριο Ντενίς, που βυθίστηκε φορτωμένο με όπλα στις 18 Οκτωβρίου 1959, δηλαδή μετά τις Συμφωνίες Ζυρίχης και πολύ πριν το 63. Ξεχνούν ότι η ιστορία έγραψε ήδη ποιος δολοφόνησε τους Τουρκοκύπριους εκδότες της «Τζουμχουριέτ», Αχμέτ Γκιουράν και Αϊχάν Χικμέτ, το 1962 (πολύ πριν από τα γεγονότα του 63) και πολλούς άλλους Τουρκοκύπριους, που μιλούσαν για τη συμβίωση; Ξεχνούν ότι οι Τουρκοκύπριοι είχαν αποχωρήσει από τα ενιαία δημοτικά συμβούλια των πόλεων από το 1957 και μάζευαν παράνομα δημοτικούς φόρους, κατακρατούσαν και εκμεταλλεύονταν «όλη τη δημοτική περιουσία, την οποία είχαν αρπάξει κατά τη διάρκεια των δικοινοτικών ταραχών του 1958» (Diana Markides, Κύπρος 1957 – 1963).
Δυστυχώς για την προπαγάνδα των διαστρεβλωτών, Τούρκων και Ελλήνων, οι ομάδες των Ελληνοκυπρίων δεν προηγήθηκαν, ακολούθησαν τις ενέργειες των Τουρκοκυπρίων. Όταν οι Ελληνοκύπριοι έβλεπαν τους Τουρκοκύπριους να εξοπλίζονται, να λεηλατούν σπίτια και καταστήματα, να προετοιμάζονται να επιτεθούν εναντίον τους, τι έπρεπε να κάνουν; Τι έπρεπε να κάνουν, δηλαδή, όταν δέχονταν ένοπλες επιθέσεις; Προπάντων, μετά από έναν απελευθερωτικό αγώνα. Ναι, έκαναν ομάδες και οργανώθηκαν (ερασιτεχνικά) για να αμυνθούν, να αντιμετωπίσουν την ένοπλη επίθεση, που ετοίμαζε η ΤΜΤ και οι Τούρκοι αξιωματικοί, που διοικούσαν τα τουρκοκυπριακά χωριά. Αλλά δεν ήταν οι Ελληνοκύπριοι που σχεδίαζαν θύλακες και τρομοκρατούσαν τους Τουρκοκύπριους επιβάλλοντας τις μετακινήσεις από 17 τουρκικά χωριά και από 40 μεικτά σε συγκεκριμένες περιοχές, που θα αποτελούσαν τη βάση του γεωγραφικού διαχωρισμού και της απόσχισης. Σχεδιασμένα πολύ πριν πραγματοποιηθεί. Ή, μήπως, δεν είχαν σχέδιο για τον γεωγραφικό διαχωρισμό και το εφάρμοσαν αυθόρμητα;
Ναι, ήταν σκληρά χρόνια εγκλημάτων, πολιτικών και άλλων, όχι μόνο Ε/κ κατά Τ/κ και αντίστροφα, αλλά και Ε/κ κατά Ε/κ, Τ/κ κατά Τ/κ, πολιτικών, μαφιόζων, ακόμα και το οργανωμένο έγκλημα στην Κύπρο τότε εμφανίστηκε. Μακάρι να έρθει η ώρα που θα καθαρίσουμε αντικειμενικά την αμαρτωλή ιστορία μας. Αλλά, όταν την χρησιμοποιούμε ως πολιτικό εργαλείο μόνο την κατοχική Τουρκία εξυπηρετούμε. Συνειδητά ή ασυνείδητα αυτό κάνουν και χρήσιμοι ηλίθιοι Ελληνοκύπριοι, όχι μόνο Τούρκοι.