ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΒΑΣ, 08/03/2020
[προ μερικών μηνών αλλά σίγουρα διαχρονικό]
Πριν από λίγες μέρες ανέβασα το πιο κάτω σημείωμα στα σόσιαλ μίντια. Είχε τίτλο: “Και ανοικτά που ήταν δεν πέρασα ποτέ. Και σημείωνα: Δεν είμαι ούτε υπέρ των κλειστών, ούτε υπέρ των ανοικτών οδοφραγμάτων. Η εξατομικευμένη μου άποψη υποστηρίζει τα καθόλου οδοφράγματα. Μέχρι να γίνει αυτό -αν ποτέ γίνει- ούτε με ενδιαφέρει, ούτε με συγκινεί η αντιπαλότητα. Ούτε όμως και η εξίσωση της ύπαρξής τους, αν αυτό γίνεται κατανοητό. Κύπρος χωρίς οδοφράγματα σημαίνει μια Κύπρος ευρωπαϊκή με κατοίκους και πολίτες όσους σέβονται το μετ’ εμποδίων ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Μέχρι να το κατορθώσουμε αυτό (αν το… κατορθώσουμε ποτέ), προτιμώ τη Γλασκώβη!.. Χαμογελώ, γιατί ξέρω πως αυτά τα οδοφράγματα δεν θα φύγουν ποτέ. Ανοικτά ή κλειστά, μου είναι εξίσου αποκρουστικά”.
Διαδραστικός πλανήτης
Θύμωσαν βέβαια μερικοί από την πλευρά αυτών που ζουν σε έναν άλλο διαδραστικό πλανήτη και όχι στη Γη με τους ασταμάτητους πολιτισμικούς της πολέμους. Αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας. Πολιτισμικές αναμετρήσεις, συγκρούσεις, ωριμάνσεις και ανωριμότητες, άλλες που σέρνονται στον χρόνο κι άλλες που σέρνουν τους ανθρώπους μαζί τους.
Οι πόλεμοι στην περιοχή μας δεν έχουν να κάνουν τόσο με τα οικονομικά συμφέροντα, όσο με τις πολιτισμικές κυρίως έχθρες μέσα στο ισλάμ και την αντιπάθειά του προς τη Δύση.
Κι αν ο χριστιανισμός μέσα από ποταμούς αιμάτων που έχυσε στο όνομα του Χριστού και των σταυροφοριών του, έφτασε σήμερα να πολυδιασπαστεί κι εν πολλοίς να ηρεμήσει σχετικά, οι διαφορές στο ισλάμ όλο και οξύνονται. Το ISIS τι ήταν και τι είναι; Δεν είναι άμοιρη ευθυνών η Δύση για όσα συμβαίνουν. Συμβαίνει όμως κάτι που πολλοί ψύχραιμοι άνθρωποι το διαπιστώνουν. Η ΕΕ βρίσκεται σε νιρβάνα καθώς θεωρεί πως όλα αυτά μπορεί να τα διαχειριστεί εξαγοράζοντας τους εμπλεκόμενους. Έδωσε 700 εκατομμύρια στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την έκτακτη κατάσταση στον Έβρο. Κι έκανε ένα τολμηρό βήμα να αναγνωρίσει πως τα σύνορα της Ελλάδας είναι και δικά της! Παρακάτω; Τι άλλο; Πρακτικά πώς θα αναχαιτίσει τον πολιορκητικό κριό της Τουρκίας; Μιας αυταρχικής νεοσουλτανικής δικτατορίας που οραματίζεται να απλωθεί παντού κρύβοντας το τζιχαντιστικό υποσυνείδητό της;
Δεν υπάρχει κανένας πραγματικός λόγος να τσακωνόμαστε αναμεταξύ μας και για την περιβόητη λύση στο Κυπριακό. Αν οποιοσδήποτε συνειδητά πιστεύει πως αυτή η σημερινή Τουρκία μπορεί να μας δώσει μια εγγυημένη ευρωπαϊκή λύση, δικαίωμά του να το πιστεύει. Δικαίωμά του να αντιπαθεί και την Κυπριακή Δημοκρατία που είναι ακόμα ισότιμο κράτος μέλος στην ΕΕ. Δικαίωμά του και να μην χωνεύει την κυβέρνηση και τον Πρόεδρό της που… δυστυχώς είναι αναγνωρισμένες οντότητες από όλο τον κόσμο, πλην φυσικά της μεταμφιεσμένης αλλά κρυπτοτζιχαντιστικής Τουρκίας.
Επιλογές υπάρχουν
Η απορία μου είναι, με τόση καταπίεση που βιώνουν στην Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί δεν περνάνε στο κατεχόμενο μέρος για να συνενωθούν με όλες εκείνες τις δυνάμεις που υπομονετικά και καρτερικά σχεδιάζουν την κατάργηση της ΚΔ;
Οι επιλογές υπάρχουν. Ή με την υπνώττουσα ακόμα γραφειοκρατική Ευρώπη ή με όσους την εποφθαλμιούν. Και με τη Ρωσία ασφαλώς, η οποία άλλο που δεν θέλει να δει την Ευρώπη να αποδυναμώνεται.
Φυσικά η φάση της παγκοσμιοποίησης που περνάμε ευνοεί τα πιο πάνω και τα πιο κάτω. Οι ΗΠΑ απομονώνονται όλο και περισσότερο, η ΕΕ μετρά τους προϋπολογισμούς της, η Αυστραλία είναι μακριά!
Έχουμε λοιπόν μια Τουρκία που οραματίζεται μια νέα μεταοθωμανική αυτοκρατορία, και μια Ρωσία που κι αυτή δεν πάει πίσω οραματιζόμενη μια νέα μετασοβιετική υπερδύναμη. Τυχαίο που αυτές οι δύο είναι σύμμαχοι τη μια και αντίπαλοι την άλλη; Γιατί μόνο μία από τις δύο θα… επικρατήσει.
Πολιτισμική είναι η σύγκρουση που διεξάγεται με οικονομικούς, πολιτικούς και με τεχνολογικούς τρόπους. Και με περούκες! Στον Έβρο η Τουρκία έδινε περούκες στους άνδρες για να αυξηθούν οι… γυναίκες που καταπιέζονταν από τους Έλληνες.
Σε κανέναν δεν αρέσουν όλα αυτά τα άσχημα που συντελούνται. Οι επιλογές όμως είναι εκεί. Το σκίτσο που βλέπετε, το σκέφτηκα πριν από 5 χρόνια, όταν και πάλι οι Τούρκοι απειλούσαν την Ευρώπη και την Κύπρο. Άλλαξε κάτι;
Αν δεν χορηγούν με δις τον Ερντογάν οι Ευρωπαίοι, αυτός πάντα θα αναζητεί “τρύπες” για να μας γεμίσει με Αφγανούς μετανάστες. Με άλλα λόγια, η Ευρώπη πόσο θα αντέξει να εξαγοράζει τον πελά;
Τείχος του Βερολίνου
Επί προσωπικού, λοιπόν, τα κατεχόμενα της Κύπρου είναι σχεδόν ένα πανομοιότυπο κρατικό μόρφωμα όπως η Ανατολική Γερμανία και το Ανατολικό Βερολίνο. Με στρατό κατοχής και άλλα απαραίτητα. Το Τείχος του Βερολίνου δοκίμαζαν να το διαβούν απελπισμένα μόνο όσοι ένιωθαν την καταπίεση της Σοβιετίας. Εγώ γιατί να θέλω να περνάω ένα παρόμοιο τείχος απέναντι και ό,τι αυτό συμβολίζει και εξυπηρετεί; Έως ότου (κι αν συμβεί ποτέ) να καταρρεύσει η μαμά αιτία που το έστησε, να ηττηθεί κι αυτή από τη μανιακή προσπάθειά της να υπονομεύσει την Ευρώπη.
Υ.Γ.1: Από τη Δερύνεια μέχρι τον Έβρο μια σημαία χρειάζεται να βλέπουν ο Ερντογάν και η Ρωσία. Τη σημαία της ΕΕ.
Τόση είναι και η δική μας ύπνωση, που στη γραμμή αντιπαράταξης στην Κύπρο, στον Έβρο και στα νησιά, αντί να ανεβάζουμε σημαίες της ΕΕ, εκλιπαρούμε την αλληλεγγύη της Ευρώπης χωρίς να την απαιτούμε καν συμβολικά και ουσιαστικά με τη σημαία της, που είναι και δική μας.
Υ.Γ.2: Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος, αλλά ως ρεαλιστής ασπάζομαι τη ρήση του Μάρτιν Λούθερ Κιγκ πως: “Το βέλος της ιστορίας κινείται με χίλια βάσανα πάντα, προς την κατεύθυνση της δικαιοσύνης”.
Υ.Γ.3: Καθαρό ή με βλέπετε ακόμα σαν οπαδό της διχοτόμησης;