Του: Θανάση Φωτίου, 03 Ιανουαρίου 2021
1, 2, 3, πάμε! Συγκλονιζόμαστε τώρα. Αυτό προβλέπει το «σενάριο»; Ωραία, λοιπόν! Αφού το «σενάριο» προβλέπει «συγκλονισμό», θα συγκλονιστούμε στις 29 Δεκεμβρίου για το πόρισμα Καλογήρου που διαβάσαμε (δημοσιευμένο άκοπο) πριν από τρεις μήνες, στις 20 Σεπτεμβρίου!
Αν δεν έχει κάτι το νερό που πίνουμε, τότε είναι από γεννησιμιού μας. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Εκτός κι αν ισχύει όντως αυτό που έγραψα τις προάλλες: Το «The Truman Show» με τον Jim Carrey που γεννιέται, ζει, μεγαλώνει και δουλεύει σε μια συνηθισμένη πόλη, η οποία τελικά αποδεικνύεται ένα απέραντο κινηματογραφικό στούντιο, το ’χετε δει; Ε, ολοένα και συχνότερα τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι ζούμε σ’ ένα τέτοιο στούντιο και ο καθένας από εμάς έχει να υπηρετήσει ένα ρόλο.
Νέος «συγκλονισμός»! Του είπε πράγματι για δύο κράτη; Τώρα τι προβλέπει το σενάριο; Να πέσουμε από τα σύννεφα; Ωραία, λοιπόν, πέφτουμε απ’ τα σύννεφα. Το κάναμε καλά ή να ξαναπέσουμε; Μέχρι χθες κάποιοι μας έλεγαν ότι του φορτώνουμε, του καημένου, την τουρκική προπαγάνδα. Χίλιοι δεκατρείς νοματαίοι είχαν πει τα τελευταία δύο χρόνια τι τους είχε πει, περιμέναμε τον Χρυσόστομο!
(Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, ξέχασε -άλλος καημένος κι αυτός- ότι ο ίδιος, τον Νοέμβρη του 2017 μάς έλεγε «θα ήταν προτιμότερο να πάμε σε δύο κράτη» και «θυμάται» πως, όταν του τα έλεγε ο Πρόεδρος, διαφώνησε έντονα, λέει –συγκλονισμένος κι αυτός!)
Έτερος συγκλονισμός –ήταν, βλέπετε, μια συγκλονιστική εβδομάδα. Οι μηχανορραφίες των αρχιεπισκοπικών εκλογών, το 2006. Λες και δεν τα ζήσαμε!
Εντάξει, αναμενόμενο ήταν. Θίχτηκαν οι άγιοι πατέρες με όσα περιέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος. Ψεύδεται, είπε ο ένας, κατεβάζει στο πεζοδρόμιο τον θεσμό του, είπε ο άλλος που προχθές φώναζε στον δημοσιογράφο «Σκασμός, χυδαίε».
Δεν μας εξήγησαν, όμως, πώς ακριβώς ο έσχατος μας προέκυψε πρώτος και ο πρώτος έσχατος. Πώς ακριβώς έγιναν οι μετακινήσεις των εκλεκτόρων; Σε ποια ακριβώς φάση παρενέβη το Πνεύμα το Άγιο και έγειρε η πλάστιγγα προς στο αουτσάιντερ;
Η αψυχολόγητη, ωστόσο, ενέργεια της Έμιλυ Γιολίτη δικαιολογημένα προκάλεσε αναστάτωση και αντιδράσεις, έστω και ετεροχρονισμένος ο συγκλονισμός ορισμένων για την «ελευθερία της έκφρασης», της πιο κακοποιημένης έκφρασης στις μέρες αυτές. Το θέμα, ωστόσο, είναι τόσο σοβαρό που δεν θα το διακωμωδήσω.
Παρόλο που διασκεδάζω με κάποιους, όψιμους μαχητές της «ελευθερίας έκφρασης» που ανέβηκαν γιορτάρες μέρες στα άλογα και δεν λένε να ξεπεζέψουν, να ξεκουραστούν τα έρμα κι αυτά, ενώ ζήσαμε εποχές που συλλαμβάνονταν άνθρωποι επειδή διακινούσαν φυλλάδια με πολιτικό περιεχόμενο, σέρνονταν στα δικαστήρια 70χρονοι επειδή στον καφενέ του χωριού, μεταξύ πιλόττας και ζιβάνας, αποκάλεσαν γάρο τον Πρόεδρο ή επειδή, βλέποντας την αυτοκινητοπομπή του, φώναξαν βλάκα παραιτήσου –ζούσαμε όμως τον χρυσό αιώνα του Περικλή σε επανάληψη και δεν ίδρωσε τ’ αφτί τους…
Η ενέργεια, λοιπόν, της υπουργού όζει φασισμό. Συνειδητά ή ασυνείδητα. Το λεξικό ερμηνεύει τη λέξη «όζω» πιο παραστατικά: αναδίδω μια άσχημη οσμή, μυρίζω άσχημα, βρομάω. Καταχράστηκε τη θέση και την εξουσία της για να φιμώσει ένα προφίλ που μόνο κακό κυπριακό standup comedy θυμίζει. Για ποιο λόγο, λοιπόν, παραπονέθηκε η κυρία Γιολίτη και για ποιο λόγο κινήθηκε αστραπιαία η Αστυνομία; Δεν υπολόγισαν την κατακραυγή; Για να εμφανιστεί εκ των υστέρων μεγαλόθυμη;
Η ενέργεια της Έμιλυ Γιολίτη μού θυμίζει τη βλακωδέστατη ενέργεια ενός πρώην αρχηγού Αστυνομίας που έστειλε και κατάσχεσαν τις κασέτες σατιρικής εκπομπής ενοχλημένος από τη σάτιρα που του έκαναν. Ρεζίλι των σκυλιών.
Και μιας και σοβαρέψαμε, η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλει και πρέπει να αντιδράσει στη δίωξη του Σενέρ Λεβέντ. Όχι μόνο για να προασπιστεί έναν άνθρωπο, έναν πολίτη της, που διώκεται από το καθεστώς Ερντογάν, αλλά και για να στείλει στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας το μήνυμα ότι μπορούν να ελπίζουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Και ας τον μιμηθούν -αν τολμούν- κάποιοι στις ελεύθερες περιοχές και πράξουν αυτό που πράττει αυτός στα κατεχόμενα. Που σκαλίζει εγκλήματα που αποδόθηκαν σε Ελληνοκύπριους ενώ υπάρχει η υποψία ότι μπορεί να διαπράχθηκαν από Τούρκους. Εμείς τα επιβεβαιωμένα εγκλήματα που διαπράξαμε τα κουκουλώσαμε. Φοβόμαστε ακόμα και να σηκώσουμε το σεντόνι μπας και φανεί από κάτω το φάντασμα. Που μας στοιχειώνει.
Ας είναι το 2021 μια καλύτερη χρονιά για όλους μας. Ίσως και να μπορεί να είναι, με λίγη προσπάθεια απ’ όλους μας…
Φιλελεύθερα, 3.1.2021.
Θανάσης Φωτίου