Δεν είχε ένα παραμυθάκι να μας διαβάσει καλύτερα!

Για να πω το ήμαρτόν μου, δεν κατάλαβα γιατί έκανε το διάγγελμα ο Πρόεδρος χθες. Μάλλον, κάποιος του ετοίμασε μια έκθεση ιδεών, του άρεσε και μια κι είναι Πρόεδρος είπε να βγει να τη διαβάσει στην τηλεόραση να βοηθήσει και την τηλεθέαση. Εξάλλου, έχει και την ευχέρεια να επιλέγει την ώρα του διαγγέλματος, ο λαός είναι έτσι κι αλλιώς καθηλωμένος στο σπίτι, καθηλώνεται μια και καλή να μην κυκλοφορεί στους δρόμους και να συγχρωτίζεται. Ο λαός, όμως, άμα ακούει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα του απευθύνει διάγγελμα αναμένει ότι έχει κάτι σημαντικό να του πει. Ο δικός μας Πρόεδρος έκανε τα διαγγέλματα περιπαίξιμο. Μαζεύει όσα ελέχθησαν τις προηγούμενες μέρες από τους εκπροσώπους του, τα συνθέτει σε ένα ανούσιο κείμενο και το βαφτίζει διάγγελμα για να αποκτά περισσότερη βαρύτητα. Τι είπε, λοιπόν, στο νέο του διάγγελμα ο Πρόεδρος; Ότι όλα αυτά που λέγονται περί διαφθοράς, όλες οι εναντίον του κατηγορίες, είναι διαστρέβλωση γεγονότων και ψιθυρολογία. Και ότι όλος ο ντόρος που γίνεται τις τελευταίες μέρες γύρω από το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων, δεν τον αγγίζει, ούτε αυτόν, ούτε την Κυβέρνησή του. Διότι, όπως εξήγησε, δεν έχει παραγνωρίσει τα κενά και τις αδυναμίες του προγράμματος «κυρίως ως προς τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου». Το ότι βέβαια δεν τα παραγνωρίζει δεν σημαίνει ότι αυτομάτως αθωώνεται ο ίδιος. Χρειαζόταν να δώσει κάποια συγκεκριμένα στοιχεία για όσα καταλογίζονται στον ίδιο ή στο δικηγορικό γραφείο με το όνομα του ή για τη σχέση του με τις Σεϋχέλλες.

«Με παρρησία αναγνωρίζω και αναλαμβάνω τις πολιτικές ευθύνες που βαρύνουν την Κυβέρνηση», είπε. Κι αφού αναλαμβάνει τις πολιτικές ευθύνες τι κάνει; Η Κυβέρνηση, λέει, τροποποίησε «το πρόγραμμα έξι φορές μέσα σε χρονικό διάστημα οκτώ χρόνων. Παρά ταύτα, δεν απετράπη η κατάχρηση αλλά και εγκληματικές ενέργειες από μία μερίδα επιτηδείων». Αν, όμως, εντόπισες τα κενά στους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου και τροποποίησες το πρόγραμμα έξι φορές για να καλύψεις αυτά τα κενά, αλλά «δεν απετράπη η κατάχρηση αλλά και εγκληματικές ενέργειες», πάει να πει ότι οι τροποποιήσεις που έκανες ή και οι όποιες άλλες ενέργειες, δεν ήταν ικανές να σταματήσουν την κατάχρηση. Ότι οι επιτήδειοι με τις εγκληματικές ενέργειες είναι πιο ικανοί από σένα. Φταίει η αντιπολίτευση επειδή δεν κατάφερε η Κυβέρνηση να σταματήσει τους επιτήδειους; Κι όμως, συνεχίζει ο Πρόεδρος να επικρίνει εκείνους που διαφωνούν με τους χειρισμούς του και τους θεωρούν αποτυχημένους, και ενώ σημειώνει ότι γνωρίζει πως οι απαιτήσεις των πολιτών «από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν είναι να αναλώνεται σε διαμάχες αλληλοεπίρριψης ευθυνών», επανέρχεται στις γνωστές διαμάχες του Προϋπολογισμού: «Διερωτώμαι πόσα ακόμη τερατώδη ψεύδη θα επιστρατεύσουν όσοι έθεσαν σε κίνδυνο την κατάρρευση του κράτους ή τη φυσική ή οικονομική επιβίωση χιλιάδων συμπολιτών μας». Και στη συνέχεια παίρνει παραμάζωμα τα κοινοβουλευτικά κόμματα «που σήμερα εμφανίζονται ως πρωταγωνιστές πάταξης της διαφθοράς», όπως είπε, για να καταγράψει όσα έπρεπε να κάνουν τα κόμματα (νομοθεσίες, συστάσεις κ.λπ.) λες και αυτό που ενδιαφέρει τους πολίτες ή αυτό που έχει σημασία στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, είναι ποιος θα αποδείξει, Κυβέρνηση ή Βουλή, ότι ο άλλος έκανε λιγότερα. Ό,τι κάνουν κάθε μέρα, δηλαδή, τα κόμματα μεταξύ τους ή τα κόμματα εναντίον της Κυβέρνησης και η Κυβέρνηση εναντίον των κομμάτων, και προκαλούν θλίψη κι απογοήτευση τους πολίτες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα αναβάθμισε με ένα αχρείαστο διάγγελμα, προσθέτοντας στη μικροκομματική κραιπάλη το κύρος του θεσμού του αρχηγού του κράτους.

Το αστείο είναι ότι ενώ καθημερινά απαντούν στις επιθέσεις ή στην κριτική κατά του Προέδρου, ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ο αναπληρωτής, ο διευθυντής του προεδρικού γραφείου, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, ο Πρόεδρος πιστεύει ότι ο ίδιος ανέχεται και υπομένει σιωπηρά. «Επί μήνες ανέχομαι και υπομένω μία χωρίς προηγούμενο προσπάθεια διασυρμού, με υποτιμητικά υπονοούμενα, προσβολές και αήθεις ισχυρισμούς που υπερβαίνουν κάθε όριο πολιτικού πολιτισμού και δεοντολογίας»… Ε, κάμνε τους κάθε μέρα διαγγέλματα να πήξει ο νους τους. Αλλά, ας λένε και κάτι καινούργιο τα διαγγέλματα, αλλιώς καταντούν ανέκδοτο.

aristosm@phileleftheros.com