Επανήλθε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος με συνέντευξη στον κυριακάτικο «Φιλελεύθερο» και στη Νικολέττα Κουρούσιη καταδεικνύει τον εκβιασμό που επιχειρεί η Τουρκία ώστε να εμφανιστεί μετά μια «συνομοσπονδιακή λύση» ως λύση συμβιβασμού, με σκοπό να ελέγξει ολόκληρη την Κύπρο, την ΑΟΖ, την εξωτερική και αμυντική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Κοτζιάς επαναλαμβάνει τη θέση πως κάποιοι αποσιωπούν την τουρκική κατοχή ή, χειρότερα, δείχνουν κατανόηση «ακόμα και για τη διατήρησή της».
Επί τούτου, ερωτάται εκ νέου για τις αποκαλύψεις που κάνει στο νεοεκδοθέν βιβλίο του («Η λογική της λύσης», Gutenberg, 2020) και ειδικά για την απαίτηση του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, ως προς την απομάκρυνσή του. Χωρίς να έχει λόγο να «βλάψει» το πρόσωπο του ηγέτη της κυπριακής αριστεράς, ο Κοτζιάς επιμένει στη θέση του λέγοντας πως «τον ενοχλούσε, που έθετα το ζήτημα των εγγυήσεων και της κατοχής. Στη Γενεύη διέδιδε ότι η πολιτική μου δεν εκφράζει την ελληνική κυβέρνηση». Και προσθέτει πως ο ισχυρισμός του Άντρου Κυπριανού ότι δεν είδε τον Γιώργο Κατρούγκαλο (ενώπιον του οποίου φέρεται να ζήτησε την απομάκρυνση του Κοτζιά από τον Τσίπρα) πριν το 2019 είναι ολοφάνερα μη αληθής, καθώς ο ίδιος ήταν στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης (Ιανουάριος 2019) ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ελάδας.
Οι απαντήσεις του Άντρου Κυπριανού και του ΑΚΕΛ είτε όταν πρωτοδημοσιεύτηκε η αναφορά Κοτζιά είτε την Κυριακή, για τη συνέντευξή του, δεν είναι πειστικές και αφήνουν εκτεθειμένο τον γ.γ. του κόμματος. Επιμένει να ισχυρίζεται ότι «ουδέποτε συνάντησε τον κ. Τσίπρα στην Αθήνα», την ώρα που ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός χρειάστηκε σχεδόν τρεις μήνες για να διαψεύσει τη συνάντηση και την αξίωση του Άντρου Κυπριανού – σε παράλληλο σύμπαν, το περιβάλλον του Τσίπρα έσπευσε να διαψεύσει τις αναφορές του δημοσιογράφου Ανδρέα Παράσχου για δηλώσεις ενώπιόν του, αλλά δεν θέλησε να «προφυλάξει» τον σύντροφο και ομοϊδεάτη του, γ.γ. του ΑΚΕΛ;
Τέλος πάντων, όλα αυτά στις παραμονές μιας νέας Πενταμερούς για το Κυπριακό. Σημειώνοντας πως δεν άνοιξε ρουθούνι για όλα όσα κατηγορεί τον Άντρο Κυπριανού ο Νίκος Κοτζιάς, ούτε από τις δυνάμεις που καμαρώνουν ότι εκφράζουν έναν τρίτο δρόμο στο Κυπριακό αλλά τώρα… μετρούν τα κουκιά τους, είναι αναγκαίο να επισημανθεί πως η Κύπρος πρόκειται να διασυρθεί σε μια διάσκεψη, τις ώρες που το πολιτικό προσωπικό, συμπολιτευόμενο ή αντιπολιτευόμενο, κρίνεται επικίνδυνα αναξιόπιστο.
Από τη μια, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δείχνει έτοιμος να εκτροχιάσει την κατάσταση είτε για να αποδείξει πως εμμένει στην κωματώδη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είτε για να οδηγήσει τα πράγματα σε συνομοσπονδιακή λύση και από την άλλη, ο Άντρος Κυπριανού δείχνει έτοιμος να παρέμβει ακόμα και στα εσωτερικά της Ελλάδας προκειμένου να προστατεύσει κάποιο μομέντουμ και θυσιάζοντας βασικά απαιτούμενα για τη λύση του Κυπριακού, όπως η κατάργηση των εγγυήσεων και η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Κι αν επιμένει πως το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων «είναι διαχρονική θέση του ΑΚΕΛ», το πρόσφατο παρελθόν δεν τον δικαιώνει (βλ. σχέδιο Ανάν). Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, το πολιτικό κατεστημένο πάει στην Πενταμερή για να διαπραγματευτεί τον θάνατο του κυπριακού Ελληνισμού και πρέπει να τονιστεί πως δεν νομιμοποιούνται να το πράξουν αυτοί –κι είναι κεντρική πολιτική αντίληψη– που δείχνουν κατανόηση «ακόμα και για τη διατήρηση» της κατοχής. Ούτε ο Αναστασιάδης, ούτε ο ΔΗΣΥ ούτε το ΑΚΕΛ, ούτε ο Άντρος Κυπριανού.