Διασκεδάζω παρατηρώντας τους φανατικούς οπαδούς της άβουλης και γραφειοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα και την Κύπρο να ταλαιπωρούνται για να μας …εξηγήσουν την υποστήριξη των εταίρων μας, εκτός ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων, προς την κατοχική Τουρκία.
Δεν νομίζω ότι στον ελληνικό χώρο, στο πρόσφατο παρελθόν, έχουν βρεθεί τόσοι πολλοί άνθρωποι σε τόσο δύσκολη θέση. Και είναι σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση διότι καλούνται από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, να υποστηρίξουν -ή αν θέλετε να δικαιολογήσουν- μία θέση που αντιστρατεύεται τα εθνικά και στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου, η οποία είναι η υποστήριξη της τουρκικής παραβατικότητας. Επίσης είναι επιεικώς απαράδεκτοι διότι εξυπηρετούν μία Ένωση, η οποία σε όλες μα όλες τις άλλες παρόμοιες περιπτώσεις παραβατικότητας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σπεύδουν να επιβάλουν κυρώσεις, ακόμα και αν ΔΕΝ επηρεάζεται μία χώρα-μέλος.
Είναι οι γνωστές οι αποφάσεις της Ε.Ε. για την Τουρκία από την ειδησεογραφία. Δεινοπάθησαν κυριολεκτικά οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Και θύμισαν την ιστορία με τον φούρνο του Χότζα, μόνο που ότι βολεύει το Βερολίνο, τις γραφειοκρατικές Βρυξέλλες άντε και τους αυταρχικούς της Ευρώπης (Ούγγρους και Πολωνούς), δεν συμφέρει αναγκαστικά στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Ο Χότζας έλυνε εύκολα το πρόβλημα. Εδώ βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Λυπάμαι περισσότερο την Στέλλα Κυριακίδου και τον Μαργαρίτη Σχοινά που είναι υποχρεωμένοι να ταχθούν με την κ. Ούρσουλα και την κ. Άγγελα για να μην χάσουν τις θέσεις τους, που τους αποφέρουν τεράστιους μισθούς. Αλλά πάνω απ’ όλα, λυπάμαι τα ορφανά του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, διότι έλπιζαν τα ανόητα αυτά «παιδιά» ότι η Ε.Ε. θα τους βοηθούσε για να επιβάλουν στον Ελληνισμό της Κύπρου τους απαράδεκτους σχεδιασμούς των Βρετανών και των Ηνωμένων Εθνών για το νησί.
Είναι και μερικοί πρώην «αξιωματούχοι» της Ε.Ε., που μαζεύουν ακόμα και τώρα τους συγκλονιστικούς μισθούς τους, και οι οποίοι είναι στη φάση του/της απατημένου/απατημένης συζύγου που άκουσε από τη/τον σύζυγο ότι «ξέρεις δεν είναι αυτό που βλέπεις… Χρειάζεσαι νέα γυαλιά».
Εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα: Η Ε.Ε. που τιμώρησε τον κυπριακό λαό και όχι το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, με το κούρεμα των καταθέσεων, τώρα υποστηρίζει ανοικτά και χωρίς ντροπή την κατοχική Τουρκία. Και μάλιστα θα τους βρούμε μπροστά μας στο εθνικό θέμα. Η Λευκωσία και η Αθήνα ζητούν να συμμετέχει η Ε.Ε. στην Πενταμερή-παγίδα, η οποία Ε.Ε. θα υποστηρίξει και στη Διάσκεψη αυτή την Τουρκία. Ναι, δεν πάμε καλά, διότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, βρίσκεται υπό εκβιασμό και επειδή ακριβώς το διεθνές και ντόπιο σύστημα τον έχει βρει …εύκολο, θα βάλει καμιά υπογραφή και θα τρέχει ο λαός να την ανατρέψει σε δημοψήφισμα. Αν το επιτρέψουν, διότι -ως γνωστό- ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ αλλά και το ΔΗΚΟ υποστηρίζουν τη φιλοτουρκική διζωνική, και μπορούν να πουν στο λαό δεν χρειάζεται το δημοψήφισμα, «αποφασίζουμε εμείς για εσάς».
Η Ευρώπη αποδείχθηκε για πολλοστή φορά ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει καν θέση στους ισχυρούς, διότι παλεύει ακόμα με τους δαίμονές της, ενώ παραμένει μία γερμανική ένωση. Τα χρόνια της προεδρίας του ανεκδιήγητου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, η Άγγελα Μέρκελ είδε το κενό ηγεσίας και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πήρε τα ηνία στην Ενωμένη Ευρώπη και την έκανε δική της. Την μετέτρεψε σε τσιφλίκι της.
Είπε η Μέρκελ ότι πρέπει να χαριστούν στον Ταγίπ Ερντογάν και έτσι έγινε. Ποιος ηγέτης ποιας χώρας είχε διαφορετική άποψη εκτός από τον Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας, ο οποίος πρέπει να επανεκλεγεί στη Γαλλία, μόνο και μόνο για να σκάσουν ο πρόεδρος της Τουρκίας και τα τσιράκια του. Άντε είχε διαφορετική θέση και ο Καγκελάριος της Αυστρίας. Όλοι οι υπόλοιποι;
Θα πείτε γιατί δεν κατέβασαν βέτο ο Πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Έστω και αν δεν το παραδέχονται, το έπραξαν, ΔΕΝ υπέβαλαν βέτο, διότι ελπίζουν πως με τα μη μέτρα θα συνετιστεί ο Ερντογάν. Κούνια που σας κούναγε όλους. Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας δεν ηρεμεί με υποχωρήσεις. Γίνεται χειρότερος. Κάθε φορά που νοιώθει πως τον φοβούνται, αντιδρά με εντελώς αντίθετο τρόπο. Αντί να δώσει «αναπνοή» στην ειρήνη απαιτεί περισσότερα.
Θα δείτε τι θα πάθει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, στην Πενταμερή Διάσκεψη της Γενεύης. Άστε που κάνουν εντελώς μεσάνυχτα για τις διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις της Γραμματείας του ΟΗΕ με την Άγκυρα και το Λονδίνο. Θα προβλέψω ότι στο θέμα της παραμονής των κατοχικών στρατευμάτων στο νησί μετά και τη «διευθέτηση» του Κυπριακού, οι Εγγλέζοι και ο Αντόνιο Γκουτέρες θα υποστηρίξουν την τουρκική παράνομη αξίωση.
Από παντού έρχονται οι πληροφορίες ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ειδικά στο ζήτημα αυτό, που είναι πολύ σοβαρό για να οδηγηθούμε σε λύση, θα ταχθεί με το μέρος της κατοχικής Τουρκίας, Δηλαδή θα υποστηρίξει την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων.
Αυτό προκαλεί δικαιολογημένη ανησυχία, αλλά αποδεικνύει και κάτι άλλο, που το λέμε και να ξαναλέμε αλλά δεν ακούνε οι πολίτες. Δείχνει που μας οδήγησαν οι πολιτικοί παράγοντες του νησιού με τις συνεχείς και απαράδεκτες υποχωρήσεις τους. Τα έχουν δώσει όλα στον Αττίλα. Διαβάστε στα θέματα στα οποία γίνονται οι συζητήσεις. Και θα φρίξετε. Και ναι είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι το θέμα της Αμμοχώστου το έχασαν οι πολιτικοί μας. Δεν το κέρδισαν οι Τούρκοι. Και ας μην κλαψουρίζει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ για την πόλη. Και οι δικές του ευθύνες είναι μεγάλες…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: «Βανδαλισμός τζαμιού στη Λεμεσό ανήμερα της επετείου για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης», είχε τίτλο η ανταπόκριση του πρακτορείου Reuters, για την άθλια πράξη των «αγνώστων», που είναι καταδικαστέα και πρέπει να ερευνηθεί. Διότι θα μπορούσε να είναι και μία καραμπινάτη προβοκάτσια. Ως γνωστό, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διαπράξει μέχρι και δολοφονίες, τις οποίες «χρέωσαν» σε εμάς, για να υλοποιήσουν το σχέδιο επίθεσης το 1964. Αλλά γνωρίζουμε και για άλλες παρόμοιες ενέργειες.
Εικάζω ότι πρέπει να είναι ακόμα μία βλακώδης πράξη του λεγόμενου «εθνικιστικού» χώρου, με τον οποίο πρέπει να ασχοληθούν οι αρχές. Διότι τέτοιες πράξεις προσφέρουν άλλοθι, αλλά και δικαιολογίες στην κατοχική Τουρκία.
Το δημοσίευμα «ταξίδεψε» σε όλο τον κόσμο και ανέφερε ότι οι βανδαλιστές, δημιούργησαν με μπλε μπογιά ελληνικές σημαίες, ενώ σχημάτισαν δύο μπλε χριστιανικούς σταυρούς πάνω στις πόρτες του τζαμιού, ανήμερα της επετείου για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Το πρακτορείο σημειώνει βέβαια ότι οι Κυπριακές αρχές καταδίκασαν απερίφραστα το περιστατικό, χαρακτηρίζοντάς το «μία απαράδεκτη και παράλογη ενέργεια ενός υποτιθέμενου πατριωτισμού που βεβηλώνει μέρη θρησκευτικής λατρείας.
Όπως ορθά δήλωσε η κυπριακή κυβέρνηση, «κακοήθεις πράξεις όπως αυτές δεν συνεισφέρουν με κανέναν τρόπο στη δημιουργία του σωστού κλίματος για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος και την επανένωση της χώρας μας».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Κύπρου πρέπει να είναι υπό καθημερινή παρακολούθηση. Διότι βρίσκεται υπό πίεση, όπως και τον Απρίλιο του 2004. Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν θα πράξουν τα ίδια λάθη.
Διασκεδάζω παρατηρώντας τους φανατικούς οπαδούς της άβουλης και γραφειοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα και την Κύπρο να ταλαιπωρούνται για να μας …εξηγήσουν την υποστήριξη των εταίρων μας, εκτός ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων, προς την κατοχική Τουρκία.
Δεν νομίζω ότι στον ελληνικό χώρο, στο πρόσφατο παρελθόν, έχουν βρεθεί τόσοι πολλοί άνθρωποι σε τόσο δύσκολη θέση. Και είναι σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση διότι καλούνται από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, να υποστηρίξουν -ή αν θέλετε να δικαιολογήσουν- μία θέση που αντιστρατεύεται τα εθνικά και στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου, η οποία είναι η υποστήριξη της τουρκικής παραβατικότητας. Επίσης είναι επιεικώς απαράδεκτοι διότι εξυπηρετούν μία Ένωση, η οποία σε όλες μα όλες τις άλλες παρόμοιες περιπτώσεις παραβατικότητας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σπεύδουν να επιβάλουν κυρώσεις, ακόμα και αν ΔΕΝ επηρεάζεται μία χώρα-μέλος.
Είναι οι γνωστές οι αποφάσεις της Ε.Ε. για την Τουρκία από την ειδησεογραφία. Δεινοπάθησαν κυριολεκτικά οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Και θύμισαν την ιστορία με τον φούρνο του Χότζα, μόνο που ότι βολεύει το Βερολίνο, τις γραφειοκρατικές Βρυξέλλες άντε και τους αυταρχικούς της Ευρώπης (Ούγγρους και Πολωνούς), δεν συμφέρει αναγκαστικά στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Ο Χότζας έλυνε εύκολα το πρόβλημα. Εδώ βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Λυπάμαι περισσότερο την Στέλλα Κυριακίδου και τον Μαργαρίτη Σχοινά που είναι υποχρεωμένοι να ταχθούν με την κ. Ούρσουλα και την κ. Άγγελα για να μην χάσουν τις θέσεις τους, που τους αποφέρουν τεράστιους μισθούς. Αλλά πάνω απ’ όλα, λυπάμαι τα ορφανά του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, διότι έλπιζαν τα ανόητα αυτά «παιδιά» ότι η Ε.Ε. θα τους βοηθούσε για να επιβάλουν στον Ελληνισμό της Κύπρου τους απαράδεκτους σχεδιασμούς των Βρετανών και των Ηνωμένων Εθνών για το νησί.
Είναι και μερικοί πρώην «αξιωματούχοι» της Ε.Ε., που μαζεύουν ακόμα και τώρα τους συγκλονιστικούς μισθούς τους, και οι οποίοι είναι στη φάση του/της απατημένου/απατημένης συζύγου που άκουσε από τη/τον σύζυγο ότι «ξέρεις δεν είναι αυτό που βλέπεις… Χρειάζεσαι νέα γυαλιά».
Εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα: Η Ε.Ε. που τιμώρησε τον κυπριακό λαό και όχι το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, με το κούρεμα των καταθέσεων, τώρα υποστηρίζει ανοικτά και χωρίς ντροπή την κατοχική Τουρκία. Και μάλιστα θα τους βρούμε μπροστά μας στο εθνικό θέμα. Η Λευκωσία και η Αθήνα ζητούν να συμμετέχει η Ε.Ε. στην Πενταμερή-παγίδα, η οποία Ε.Ε. θα υποστηρίξει και στη Διάσκεψη αυτή την Τουρκία. Ναι, δεν πάμε καλά, διότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, βρίσκεται υπό εκβιασμό και επειδή ακριβώς το διεθνές και ντόπιο σύστημα τον έχει βρει …εύκολο, θα βάλει καμιά υπογραφή και θα τρέχει ο λαός να την ανατρέψει σε δημοψήφισμα. Αν το επιτρέψουν, διότι -ως γνωστό- ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ αλλά και το ΔΗΚΟ υποστηρίζουν τη φιλοτουρκική διζωνική, και μπορούν να πουν στο λαό δεν χρειάζεται το δημοψήφισμα, «αποφασίζουμε εμείς για εσάς».
Η Ευρώπη αποδείχθηκε για πολλοστή φορά ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει καν θέση στους ισχυρούς, διότι παλεύει ακόμα με τους δαίμονές της, ενώ παραμένει μία γερμανική ένωση. Τα χρόνια της προεδρίας του ανεκδιήγητου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, η Άγγελα Μέρκελ είδε το κενό ηγεσίας και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πήρε τα ηνία στην Ενωμένη Ευρώπη και την έκανε δική της. Την μετέτρεψε σε τσιφλίκι της.
Είπε η Μέρκελ ότι πρέπει να χαριστούν στον Ταγίπ Ερντογάν και έτσι έγινε. Ποιος ηγέτης ποιας χώρας είχε διαφορετική άποψη εκτός από τον Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας, ο οποίος πρέπει να επανεκλεγεί στη Γαλλία, μόνο και μόνο για να σκάσουν ο πρόεδρος της Τουρκίας και τα τσιράκια του. Άντε είχε διαφορετική θέση και ο Καγκελάριος της Αυστρίας. Όλοι οι υπόλοιποι;
Θα πείτε γιατί δεν κατέβασαν βέτο ο Πρόεδρος της Κύπρου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Έστω και αν δεν το παραδέχονται, το έπραξαν, ΔΕΝ υπέβαλαν βέτο, διότι ελπίζουν πως με τα μη μέτρα θα συνετιστεί ο Ερντογάν. Κούνια που σας κούναγε όλους. Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας δεν ηρεμεί με υποχωρήσεις. Γίνεται χειρότερος. Κάθε φορά που νοιώθει πως τον φοβούνται, αντιδρά με εντελώς αντίθετο τρόπο. Αντί να δώσει «αναπνοή» στην ειρήνη απαιτεί περισσότερα.
Θα δείτε τι θα πάθει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, στην Πενταμερή Διάσκεψη της Γενεύης. Άστε που κάνουν εντελώς μεσάνυχτα για τις διαβουλεύσεις και συνεννοήσεις της Γραμματείας του ΟΗΕ με την Άγκυρα και το Λονδίνο. Θα προβλέψω ότι στο θέμα της παραμονής των κατοχικών στρατευμάτων στο νησί μετά και τη «διευθέτηση» του Κυπριακού, οι Εγγλέζοι και ο Αντόνιο Γκουτέρες θα υποστηρίξουν την τουρκική παράνομη αξίωση.
Από παντού έρχονται οι πληροφορίες ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ειδικά στο ζήτημα αυτό, που είναι πολύ σοβαρό για να οδηγηθούμε σε λύση, θα ταχθεί με το μέρος της κατοχικής Τουρκίας, Δηλαδή θα υποστηρίξει την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων.
Αυτό προκαλεί δικαιολογημένη ανησυχία, αλλά αποδεικνύει και κάτι άλλο, που το λέμε και να ξαναλέμε αλλά δεν ακούνε οι πολίτες. Δείχνει που μας οδήγησαν οι πολιτικοί παράγοντες του νησιού με τις συνεχείς και απαράδεκτες υποχωρήσεις τους. Τα έχουν δώσει όλα στον Αττίλα. Διαβάστε στα θέματα στα οποία γίνονται οι συζητήσεις. Και θα φρίξετε. Και ναι είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι το θέμα της Αμμοχώστου το έχασαν οι πολιτικοί μας. Δεν το κέρδισαν οι Τούρκοι. Και ας μην κλαψουρίζει ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ για την πόλη. Και οι δικές του ευθύνες είναι μεγάλες…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: «Βανδαλισμός τζαμιού στη Λεμεσό ανήμερα της επετείου για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης», είχε τίτλο η ανταπόκριση του πρακτορείου Reuters, για την άθλια πράξη των «αγνώστων», που είναι καταδικαστέα και πρέπει να ερευνηθεί. Διότι θα μπορούσε να είναι και μία καραμπινάτη προβοκάτσια. Ως γνωστό, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διαπράξει μέχρι και δολοφονίες, τις οποίες «χρέωσαν» σε εμάς, για να υλοποιήσουν το σχέδιο επίθεσης το 1964. Αλλά γνωρίζουμε και για άλλες παρόμοιες ενέργειες.
Εικάζω ότι πρέπει να είναι ακόμα μία βλακώδης πράξη του λεγόμενου «εθνικιστικού» χώρου, με τον οποίο πρέπει να ασχοληθούν οι αρχές. Διότι τέτοιες πράξεις προσφέρουν άλλοθι, αλλά και δικαιολογίες στην κατοχική Τουρκία.
Το δημοσίευμα «ταξίδεψε» σε όλο τον κόσμο και ανέφερε ότι οι βανδαλιστές, δημιούργησαν με μπλε μπογιά ελληνικές σημαίες, ενώ σχημάτισαν δύο μπλε χριστιανικούς σταυρούς πάνω στις πόρτες του τζαμιού, ανήμερα της επετείου για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Το πρακτορείο σημειώνει βέβαια ότι οι Κυπριακές αρχές καταδίκασαν απερίφραστα το περιστατικό, χαρακτηρίζοντάς το «μία απαράδεκτη και παράλογη ενέργεια ενός υποτιθέμενου πατριωτισμού που βεβηλώνει μέρη θρησκευτικής λατρείας.
Όπως ορθά δήλωσε η κυπριακή κυβέρνηση, «κακοήθεις πράξεις όπως αυτές δεν συνεισφέρουν με κανέναν τρόπο στη δημιουργία του σωστού κλίματος για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος και την επανένωση της χώρας μας».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Κύπρου πρέπει να είναι υπό καθημερινή παρακολούθηση. Διότι βρίσκεται υπό πίεση, όπως και τον Απρίλιο του 2004. Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν θα πράξουν τα ίδια λάθη.