Του Χρήστου Αρβανίτη, στις 7 Μαρτίου 2021
Σε ένα σημείο συμφωνώ με αυτούς που διαμαρτύρονται για το τραγούδι που εκπροσωπεί την Κύπρο στη Γιουροβίζιον: Στο «εκπροσωπεί». Στην πραγματικότητα δεν εκπροσωπεί παρά μόνο το ΡΙΚ και αυτούς που το διάλεξαν, την τραγουδίστρια και τους συντελεστές του, άντε και τους σπόνσορες. Το ίδιο ισχύει π.χ. για τους αθλητές ή τις ομάδες που παίρνουν μέρος σε διεθνείς αγώνες – με ενοχλεί να βλέπω σε κάθε τέτοια εκδήλωση, αθλητική συνάντηση ή καλλιτεχνικό διαγωνισμό, από τις Μπιενάλε ως το χαζοχαρούμενο πανηγυράκι της Γιουροβίζιον, να ανεμίζουν σημαίες του κράτους τους οι νικητές. Δική τους η επιτυχία ή η αποτυχία, κανενός άλλου. Εμείς μπορούμε απλώς να χαιρόμαστε ή να συμπάσχουμε αναλόγως – και ώς εδώ. Ας καταργήσει λοιπόν το ΡΙΚ αυτό το «εκπροσωπεί την Κύπρο» και ας ηρεμήσουν όλοι οι υπερπρόθυμοι να προσβληθούν με κάθε ευκαιρία.
Νομίζουν ότι σκοτίζεται κανείς άλλος, εκεί στα ξένα ή εδώ, για τον διάβολο, τον εξαποδώ ή τον el diablo που τραγουδάει η κοπέλα απ’ την Ελλάδα; Η (καταπληκτική) Ahoy Arena του Ρότερνταμ βρίσκεται στην περιοχή Charlois όπου ζουν χωρίς προβλήματα πολλοί μουσουλμάνοι. Λέτε να προσβληθεί κανείς τους ή να ανησυχήσουν μαζί με τους χριστιανούς μήπως στην Κύπρο –ποια;– λατρεύουν τον el diablo ή το flying spaghetti monster; Οι φαν της Γιουροβίζιον ιεράρχες και οι θεολόγοι της ΟΕΛΜΕΚ που θέλουν να μας επιβάλουν τι να ακούμε, μόνο με τη «διαβολική υποκουλτούρα» ενοχλούνται; Να στέλναμε «Τα Χριστιανόπουλα» του Κηλαηδόνη, να πάνε με φτερά να πούνε μήνυμα που φέρνει τη χαρά; Και καλογεροπαίδια με ράσα να χορεύουν φορώντας παντόφλες σαν εκείνες του άγιου Εφραίμ, που τις γνήσιες (;) προσκυνούσαν μαζί με τα λείψανά του πιστοί το περασμένο Σαββατοκύριακο στον Στρόβολο; Θα μπορούσαν μάλιστα να βγάλουν και μερικά από τα έξοδα πουλώντας το «θαυματουργό λαδάκι του αγίου μας», όπως έκαναν κι εδώ, να σώσουν κιόλας κανέναν Ολλανδό μουσουλμάνο.
Μου κάνει εντύπωση, πάντως, η κοινότοπη φαντασία αυτών που σκαρφίζονται τέτοια παραμύθια: Τι κόλλημα έχουν πια με τις παντόφλες; Η μοναχή Μακαρία βρήκε, υποτίθεται, τα λείψανα του Εφραίμ στη Νέα Μάκρη το 1950, μαζί με το ράσο του – άρα και τις παντόφλες, αν και δεν διάβασα πουθενά γι’ αυτές. Τότε είχαν περάσει 525 χρόνια από τον θάνατό του, άλλα 71 ώς σήμερα, και διατηρούνται ακόμα; Μετά σου λέει εξέλιξη της τεχνολογίας και κουραφέξαλα… Είχαν ποιότητα αυτά που έφτιαχναν παλιά, οι δικές μου παντόφλες ούτε δυο-τρία χρόνια δεν κρατάνε. Φυσικά, εγώ δεν είμαι ούτε κατά προσέγγιση άγιος, άρα ίσως γι’ αυτό όχι μόνο ξεχαρβαλώνονται αλλά με τον καιρό μυρίζουν ποδαρίλα – όχι βεβαίως σαν εκείνες τις ιερές, αν και δεν τις μύρισα ποτέ για να ξέρω τι εννοούν όσοι λένε πως ευωδιάζουν.
Όσο για τους μυγιάγγιχτους φανατικούς, πότε επιτέλους θα το πάρουν απόφαση ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω τους; Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να τους κάνει τα χατίρια, ούτε είναι όλα θέματα πλειοψηφίας–μειοψηφίας, ιδίως τα δικαιώματα. Ακόμα κι αν οι πιο πολλοί είναι σαν κι αυτούς, δεν είμαστε ούτε θα γίνουμε όλοι το ίδιο επειδή απλώς και μόνο έτσι τους αρέσει να πιστεύουν.
chrarv@phileleftheros.com
Φιλελεύθερα, 7.3.2021.