Του: Γ. Σέρτη, 06 Δεκεμβρίου 2020
ΦΤΑΣΑΜΕ, λοιπόν, στο σημείο του επαναληπτικού περιπαιξίματος από τον Τούρκο Σουλτάνο και των Ευρωπαίων αξιωματούχων και των διεθνών μεσολαβητών:
-Εγώ θα ορίσω πότε θα σας δεχτώ (με βάση τους χρονικούς εκβιασμούς και τα σχετικά ανταλλάγματα).
Και το Αντηχείο του στην ημικατεχόμενη Κύπρο – από τον τουρκικό στρατό και τους εποίκους της Ανατολίας- (δια)λαλεί ενώπιον των προαναφερθέντων:
-Απαιτώ δύο κράτη!
Ουδείς τόν ρωτά:
-Επί ποίου εδάφους το «κράτος» σου;
καθώς, πολιτειακοί και κομματικοί ηγέτες δεν μερίμνησαν να επικαιροποιήσουν τα σιδεροτζιέφαλα κοτσιάνια, με μια απλή νομοθετική πρόνοια: «Ουδεμία πράξις μεταβίβασης τίτλου ιδιοκτησίας θεωρείται νόμιμη χωρίς τη σφραγίδα επικύρωσης του Κτηματολογίου της Κυπριακής Δημοκρατίας».
΄Έτσι που ο Εγκάθετος της τουρκικής κατοχής αντί να… προθερμαίνεται για ανισομερείς και ετεροβαρείς Πενταμερείς, να σωρευτεί στην πέτσαν του, και να μην αππώνεται από μεσοδότζιηες και μεσοκκέρτηες μεσολαβητές που προωθούν -μετά των ηττημένων μυαλών και των επιταγμένων λόρδων- την καλούμενη «μέση λύση». Ωσάν να υπάρχει «μέση» ανάμεσα στη νομιμότητα και την παρανομία.
Να ήταν, λέει διατεθειμένοι οι πολιτειακοί και κομματικοί «άρχοντες» ν’ απλώνουν το εριστικό ζωνάρι τους και το διεκδικητικό τους πάθος για το δημόσιο συμφέρον, και όχι για τον αναμεταξύ τους διαγκωνισμό στρεψοδικίας και αλληλοκατηγορίας. Να ήταν οι ιεράρχες προσηλωμένοι στο πνευματικό τους έργο και να μην ερίζουν για την πρωτοκαθεδρία. Να ήμασταν οι καταγραφείς της επικαιρότητας -κονδυλοφόροι, πληκτροφόροι και μαρκουτζιοφόροι- καθοδηγητές και αδέκαστοι κριτές, και όχι ρυμουλκούμενοι από ποικίλα και ετερόκλητα συμφέροντα -ανάξιους και ανίκανους εξουσιαστές, αιφνιδίως και υπόπτως πλουτίσαντες, επικαρπωτές πάσης λαθρεμπορίας κ.ά.
Έτσι που το πλήθος των πολιτών -αιχμάλωτο στην καθημερινή έγνοια της επιβίωσης- καθίσταται ευάλωτο στους προβοκάτορες της γενίκευσης και τους ανεύθυνους τουιτίζοντες του Διαδικτύου, ακόμη και στην περίοδο επέλασης της Πανδημίας. Σε μια απίστευτη συστράτευση ευθυνοφοβίας ενώπιον τόσης έξαρσης της φθοράς και της διαφθοράς, που ανέθρεψε και ανέχτηκε το προσβλητικό:
-Αυτή είναι η Κύπρος!
Γ. Σέρτης