Τεστ φασισμού, θετικό

Ήταν θέμα χρόνου να περάσουν τα όρια οι φανατικοί. Δεν ευθύνονται μόνο τα καμένα εγκεφαλικά κύτταρα στα μυαλά ορισμένων ή τα αδιέξοδα που τους στρεσάρουν και τους κάνουν βίαιους. Η θεωρία της γνωστικής ασυμφωνίας εξηγεί τη δυσκολία να πάρει κάποιος τη λογική απόφαση – εν προκειμένω, να ζυγίσει αντικειμενικά τα δεδομένα για τα εμβόλια, μακριά από αβάσιμους φόβους, προκαταλήψεις, ψεύδη και συνωμοσιολογίες. Ωστόσο, θα πρέπει σίγουρα να έχει κάποιος εκτός λειτουργίας πολλά κύτταρα του εγκεφάλου του (του ποιου;) ώστε να έχει το θράσος να εγκαλεί για φασισμό όσους διαφωνούν μαζί του και να τους απειλεί. Να κατηγορεί μεν την κυβέρνηση ότι παίρνει φασιστικά μέτρα, αλλά να επιτίθεται σε δημοσιογράφους και ΜΜΕ, επιστήμονες και όποιον άλλο έχει άλλη άποψη από τη δική του, για να τους αναγκάσει να το βουλώσουν με τη βία.Μέσα σ’ όλα, ο συνδικαλιστής των αστυνομικών Ν. Λοϊζίδης επιμένει πως «τα χέρια τους είναι δεμένα». Χρειάζεται βία, λέει, για να συλλάβουν αυτούς που ρίχνουν μολότοφ, κρατούν μαχαίρια και πετούν πέτρες. Και για να μην τους κατηγορούν όταν το παρακάνουν, θέλει να ορίσει η Βουλή τι εστί «υπέρμετρη χρήση» της. Αλλά όποιος δεν το γνωρίζει ήδη και αδυνατεί να κρίνει από μόνος του πώς να δράσει σε κάθε περίπτωση, είναι σε λάθος επάγγελμα. Όποιος δεν βλέπει τη διαφορά π.χ. ανάμεσα σ’ ένα κορίτσι που χορεύει στον δρόμο περιγελώντας την εξουσία, και αυτούς που έκαψαν τον «Δία» και αποπειράθηκαν να σκοτώσουν ανθρώπους, είναι επικίνδυνος όσο και οι τραμπούκοι. Άμα πιστεύετε ότι τα χέρια σας είναι δεμένα, κ. Λοϊζίδη, όντως «από θαύμα ή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα». Αλλά και ο Πρόεδρος, ως συνήθως, είναι στον κόσμο του: «Κανένα μέλος της @Cyprus_Police δεν είναι και δεν πρέπει να νιώθει ότι είναι απροστάτευτο», τουίταρε! Μετά, λοιπόν, την Αστυνομία για τα Ζώα, εμπρός για την Αστυνομία για τους Αστυνομικούς.

Η πολιτική εξουσία είναι προβληματική, αναξιόπιστη, εν πολλοίς και διεφθαρμένη – όμως αυτό δεν είναι κυπριακή πατέντα, ούτε δικαιολογεί τη βία. Και δεν είναι μόνο η κυβέρνηση ανίκανη, αφού οι βουλευτές, το απαθές νομοθετικό σώμα, δεν έχουν στέρξει εδώ και πάνω από χρόνο να θεσμοθετήσουν μέτρα για αντιμετώπιση της πανδημίας. Από την άλλη, οι πολίτες έχουν δικαίωμα να αντιδρούν στις αυθαιρεσίες της εξουσίας όταν αυτές τους θίγουν έμμεσα ή άμεσα. Με μια αναγκαία διευκρίνιση: Απαιτείται η προστασία του συνόλου και του καθενός ξεχωριστά. Δεν είναι όλα θέμα άποψης – όπως π.χ. το αν υπάρχει ή όχι ένας επικίνδυνος ιός που σκοτώνει κόσμο καθημερινά (έχει σκοτώσει πάνω από 190 εκατ. ως τώρα), αν είναι ή όχι μια γρίπη λίγο πιο επιθετική (πόσο επιθετικότερη; η Ισπανική σκότωσε έως 50 εκατ.). Τα εμβόλια έχουν σώσει, και σώζουν ακόμα, εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές από θανατηφόρες αρρώστιες, είναι επιστημονικά δεδομένα αυτά και πολλά ακόμα, και θα συνεχίσουν να είναι, τουλάχιστον ώσπου η ίδια η επιστημονική έρευνα να τα ανατρέψει.

Όποιος λέει κάτι άλλο, είναι υποχρεωμένος να το τεκμηριώσει και η επιστημονική κοινότητα να το επαληθεύσει. Ένας καλός μου φίλος, έξυπνος και μορφωμένος, μου έλεγε τις προάλλες ότι δεν εμβολιάζεται επειδή φοβάται, όμως ο γιατρός του έχει ανακαλύψει ένα κοκτέιλ φαρμάκων που αντιμετωπίζει τη νόσηση από την Covid-19. Εφόσον δεν το επιβεβαιώνει κανείς άλλος ειδικός ούτε δημοσιεύτηκε πουθενά (αν ισχύει και το κρατά μυστικό, είναι από κάθε άποψη απαράδεκτο), αναρωτιέμαι πώς γίνεται να εμπιστεύεσαι έναν τέτοιο γιατρό.

Συμπέρασμα: Τα έκτροπα δεν πρέπει να γίνουν αφορμή για περισσότερη κρατική αυταρχικότητα ή βία. Όμως η κυβέρνηση, η Βουλή και η επιστημονική κοινότητα έχουν την υποχρέωση, όλοι μαζί, να βρουν πώς θα προστατέψουν τη δημόσια υγεία με την ευρεία έννοια – από τον ιό, από τους τσαρλατάνους και από τους φασίστες ιδεολόγους του κώλου. Επειδή προς το παρόν μόνο για τον ιό έχουμε εμβόλιο. Και θα το ξαναπώ: Μακάρι να είναι αλήθεια ότι το εμβόλιο μάς αλλάζει το DNA – είναι η μόνη μας ελπίδα…

Χρήστος Αρβανίτης
chrarv@phileleftheros.com