Πλησιάζει και πάλι η αποφράδα μέρα. Με τον Ερντογάν σε εορταστικές υπερπαραγωγές και τη δική μας ηγεσία σε πλήρη αμηχανία. Κάποιοι από μας θα περάσουν το βράδυ της 20ής Ιουλίου ξεσαλώνοντας στη συναυλία του Πλούταρχου. Άλλοι θα σκυλοβρίζονται για τα εμβόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι θα ποστάρουν πάλι φωτογραφίες από τις διακοπές τους στην Κερύνεια και στην Καρπασία όπου νιώθουν «blessed». Ωραία μέρη για διακοπές και τι φτηνά! Άλλοι πάλι δύσκολα θα κοιμηθούν εκείνο το βράδυ.
Μας είπαν «φτάνει με το “δεν ξεχνώ”, απέτυχε». Είναι κενό περιεχομένου. Μας είπαν «εκάμαμεν τζι’ εμείς πολλά». Η εισβολή ήταν η δίκαιη απάντηση. Μας είπαν ότι οι σειρήνες της επετείου «πρέπει να καταργηθούν γιατί προκαλούν ψυχικά τραύματα». Οι σειρήνες ναι, η σημαία που αναβοσβήνει στον Πενταδάκτυλο όχι. Μας είπαν ότι «ο Αττίλας αποκατέστησε την έννομη τάξη». Κι ο τρίτος θα μας «στρώσει» από τον ρατσισμό μας. Μας είπαν οι ανιστόρητοι ότι το πραξικόπημα ήταν «εισβολή της Ελλάδας».
Μας είπαν ότι το πρόβλημα στην Κύπρο είναι «οι δύο εθνικισμοί». Επειδή ο στρατός μας είναι έτοιμος να κατακτήσει τα τουρκικά εδάφη… Μας είπαν ότι η κατοχή είναι ψυχολογικό πρόβλημα. «Get over it, πέρασαν τόσα χρόνια!». Στο κάτω-κάτω, ας κάνουμε λίγη υπομονή να πεθάνει κι ο τελευταίος πρόσφυγας. Αν μιλήσεις για απελευθέρωση δημιουργείς «τοξικό κλίμα». Γίνεσαι μια αναχρονιστική παραφωνία σε μια τόσο προοδευτική εποχή.
Μας έφτιαξαν Γλωσσάρι. Ο έποικος καλύτερα να λέγεται «μετανάστης από την Τουρκία». Ο πρόσφυγας «ιδιοκτήτης περιουσίας» και ο Τουρκοκύπριος σφετεριστής να αποκαλείται «χρήστης» της. Αποστειρωμένα πράγματα, καθαρά, χωρίς μελόδραμα. Το επεισόδιο εναντίον της Λιμενικής προχθές στην Τηλλυρία και πριν μερικές βδομάδες εναντίον των ψαράδων εμπίπτουν στην κατηγορία «shit happens» επειδή δεν δείξαμε ακόμη αρκετή θέληση για λύση.
Μας είπαν ότι «τα πάντα εξαρτώνται από τη συμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων». Οι επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας θα τσακιστούν πάνω στο κοινό όραμα του διζωνικού διαχωρισμού. Κι αυτό δεν είναι αφελές, αλλά είναι προϊόν μεγάλης σοφίας που αποκτάς μόνο όταν περάσεις από δικοινοτικά σεμινάρια. Ταχύρρυθμα μαθήματα από παραχαράκτες της Ιστορίας και έμμισθους υπερασπιστές ανθρωπίνων «δικαιωμάτων».
Οι ξοφλημένες πολιτικές ηγεσίες, που τόσα χρόνια σκέφτονται σαν ντιβέλοπερ και λειτουργούν σαν μαστροποί της πατρίδας, έφεραν στη ζωή μας αυτό τον ανερυθρίαστο φασίζοντα «προοδευτισμό» που ειρωνεύεται και κατσαδιάζει με ασέβεια την εθνική πληγή. Ασελγεί στη μνήμη και εφευρίσκει έναν «νέο ρεαλισμό» στα μέτρα της λήθης. Έτσι μας βρίσκει η μαύρη επέτειος. Να τρώμε σπρωξιές και κλοτσιές από πνευματικά υπόδουλους που προσπαθούν να εξαναγκάσουν τους πάντες να χειροκροτήσουν το στριπτίζ τους.
•Συμπληρώνονται φέτος 25 χρόνια από τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού και η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού πραγματοποιεί εκδήλωση-συναυλία, απόψε στις 20:00 στην πλατεία Ελευθερίας.
tonia.stavrinou@phileleftheros.com