Στάσιμες οι κακές σχολικές επιδόσεις, στάσιμες και εκείνες του (στάσιμου) υπουργού Παιδείας
Άνθρωποι, δάση και χωριά καίγονται, ο κορωνοϊός διώχνει τους τουρίστες και η τρομοκρατία για τις παρενέργειες τους ανεμβολίαστους. Ενώ τα σκάνδαλα βοούν, ο Πρόεδρος μάς πετά μια συγγνώμη-μισό χέσιμο, λέγοντας αμέσως μετά πως, παρά την παραδοχή λαθών, την ενδεχόμενη βλακεία και την αποδεδειγμένη ανικανότητα, «δεν καταλογίζονται σ’ αυτόν ή στην κυβέρνηση κίνητρα καταδολίευσης ή διαφθοράς» από την Ερευνητική. Μπορεί να θεωρεί τα όσα καταλογίζονται ανάξια λόγου, όμως άμα θέλει να πιστέψουμε πως είναι άμεμπτος (σιγά που σκοτίστηκε!) οφείλει να ζητήσει ανεξάρτητο έλεγχο «πόθεν έσχες» για τον ίδιο και τους υπουργούς του – ίσως από ξένους δικαστές σαν αυτούς που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν. Μόνο έτσι θα φύγουν οι υπόνοιες ότι ψεύδεται. Αλλά εδώ δεν μπόρεσε να βρει ανθρώπους να φτιάξει μια κυβέρνηση που να δίνει έστω μια εικόνα αξιοπιστίας, οι υπόνοιες θα τον νοιάξουν; Δεν κατόρθωσε καν να βρει αντικαταστάτη του υπουργού Παιδείας, για τον οποίο τα άθλια αποτελέσματα των εξετάσεων ήταν επιτυχία επειδή… δεν ήταν χειρότερα από τα περσινά.
Πάει ένας χρόνος από τότε που ένωναν τα θρανία με κοντραπλακέ, ενώ τα μονοθέσια που παρήγγειλαν ακόμα έρχονται. Η τηλεκπαίδευση είναι ό,τι λάχει, δεν έχουν όλα τα παιδιά ή οι διδάσκοντες το ίδιο επίπεδο εξοικείωσης ούτε υπάρχουν αρκετοί σύγχρονοι υπολογιστές στα σχολεία. Επιπλέον, τα εγκεκριμένα βιβλία είναι σταθερά χάλια, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αναζητείται και οι προβληματικοί εξ αυτών συνεχίζουν να ανακυκλώνονται από ’δω κι από ’κει. Η ύλη είναι αφύσικα πολλή και άσχετη, τα χριστιανοθρησκευτικά τρώνε αδίκως διδακτικό χρόνο, η αποστήθιση επιβραβεύεται ενώ η κριτική σκέψη αγνοείται ακόμα και από διδάσκοντες. Το εξετασιοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα (τετράμηνα, παγκύπριες σκέτες ή μιξ) συνεχίζει να τροφοδοτεί τα φροντιστήρια, που χρειάζονται ακόμα και για να βγάλει ένα παιδί τη χρονιά.
Με όλα αυτά, είναι μάλλον επιτυχία που οι βαθμολογίες δεν ήταν χειρότερες, κυρίως όμως είναι επιτυχία του υπουργού το ότι δεν έχασε τη θέση του (πού ξέρεις, με λίγη προσπάθεια απ’ όλους μπορεί του χρόνου να χειροτερέψουν). Είναι επιτυχία και των οργανωμένων γονιών, που πίεσαν το κομματικό κατεστημένο (Α. Νεοφύτου) να παρέμβει ώστε να ορίσουν και τρίτη εξεταστική για τους στάσιμους μαθητές. Ίσως να ορίσουν κι άλλες ώσπου να περάσουν όλοι ή, όπως προτείνει ο διευθυντής του Παγκυπρίου, να περάσουν με 20 όσοι γράψουν σωστά το όνομά τους και τον τίτλο του μαθήματος, και με 10 οι υπόλοιποι… Διευθυντές και καθηγητές θύμωσαν με τον υπουργό γιατί λένε πως τους πρόσβαλλε αγνοώντας τους καθηγητικούς συλλόγους που αξιολόγησαν τους μαθητές, αλλά και επειδή υπονοείται πως δεν μπορούν να διδάξουν τα μαθήματά τους (για φαντάσου!). Κατά βάθος, όμως, πιστεύω πως νευρίασαν επειδή υποχρεώνονται να δουλέψουν επιπλέον (όπως και για κάθε πρόσθετη εξεταστική περίοδο, τετράμηνα κ.λπ.) ετοιμάζοντας νέα θέματα και βαθμολογώντας κι άλλα γραπτά.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα παιδιά στην πλειονότητά τους έχουν δυσανεξία στο σχολείο. Δεν περνούν καλά, και όσα προσπαθούν να τους διδάξουν –ενδεχομένως και ο τρόπος που το κάνουν– τους είναι αδιάφορα ώς ανυπόφορα. Προφανώς το σχολείο συνιστά μια διαχρονική αποτυχία – αυτή για την οποία ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει ικανοποιημένος που δεν άλλαξε. Αν ο στόχος είναι οι βαθμοί και πώς να περνούν οι χρονιές, ας βάλουν άλλα κριτήρια. Αλλά αν θέλουμε το σχολείο να έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, αν όντως ο στόχος είναι να αλλάξουν οι μαθητές, τότε θα πρέπει να αλλάξουν πολλά, όποια και όσα κι αν είναι – ο υπουργός και οι συνεργάτες του, οι καθηγητές, η διδασκαλία, τα βιβλία… Αλλά μάλλον αδίκως περιμένουμε κάτι τέτοιο, αν κρίνουμε π.χ. από τους κανονισμούς, σύμφωνα με τους οποίους τεκμήριο της μαθητικής ιδιότητας είναι η μαθητική στολή (πάτωσαν στις εξετάσεις επειδή δεν την φορούσαν στα διαδικτυακά μαθήματα;) Όλα αυτά σ’ έναν τόπο στον οποίο η προεδρική, υπουργική ή βουλευτική ιδιότητα κατάντησε να τεκμαίρεται από τη λιμουζίνα και το κοστούμι, επιπλέον δε από την περίπου θεσμοθετημένη ανικανότητα, ενίοτε τη διαφθορά και τη διαπλοκή.
chrarv@phileleftheros.com