Άντε τώρα να πείσεις πως η φιγούρα που διαγράφεται μέσα στους καπνούς και τη φωτιά δεν είναι ο Άγιος Εφραίμ με το καλυμμαύχι του, αλλά η καμινάδα δίπλα στο φλεγόμενο κιόσκι, όπου πριν το Σάββατο οι ιδιοκτήτες του υποστατικού έκαναν μπάρμπεκιου. Και γιατί ο Εφραίμ, κι όχι άλλος άγιος; Και γιατί ο όποιος άγιος κι αν ήταν άφησε να καούν τόσα χιλιόμετρα γης, σπίτια, φυτείες και τέσσερεις άνθρωποι; Η απάντηση για τελευταίο ενδεχομένως, να είναι πως «ήταν αλλόθρησκοι», αλλά ο άγιος δεν θα έκανε διακρίσεις. Όλοι πλάσματα του Θεού είμαστε. Κι αν ήθελε να συνετίσει εμάς τους αμαρτωλούς, τι έφταιξαν τα δάση, τα ζώα και τα πτηνά; Παράπλευρες απώλειες, ίσως, για τη δική μας διδαχή. Και τι μάθαμε;
Θα ήταν ευτύχημα αν μέσα από κάθε τραγωδία βγαίναμε σοφότεροι. Αν μαθαίναμε επιτέλους πως για κανένα λόγο δεν ανάβεις φωτιά στην ύπαιθρο, ειδικά το καλοκαίρι. Αν μαθαίναμε πως τις φωτιές δεν τις σβήνουν οι άγιοι, αλλά οι πυροσβέστες κι όσοι σπεύσουν με κίνδυνο της ζωής τους να βοηθήσουν. Θα ήταν θαύμα αν καταλαβαίναμε πως δεν μας παίρνει άλλο, πρέπει να εξοπλιστούμε, πρέπει να οργανωθούμε για να αντιμετωπίζουμε φυσικές (κι ανθρώπινες) καταστροφές.
Και τώρα, ακόμα και μετά τις εξηγήσεις, αρκούντως πειστικές για τον κοινό νου, με την παράθεση εικόνων, κάποιοι θα συνεχίζουν να βλέπουν φιγούρες αγίων και άλλοι φουγάρα. Όπως όταν κοιτάμε το φλιτζάνι του καφέ και κάποιος βλέπει απλά απομεινάρια καφέ και άλλος ολόκληρο σύμπαν και ιστορίες που θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα διαβαστερό διήγημα. Κι οι άνθρωποι θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε την ελπίδα, να ψάχνουμε απαντήσεις και να πιανόμαστε από ψευδαισθήσεις, ενώ οι απαντήσεις μπορεί να είναι πολύ απλές.
Οι άγιοι επέλεξαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στη νηστεία και στην προσευχή μακριά από τα εγκόσμια. Μπορεί αυτό να βοήθησε στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, δεν θέλουμε να μηδενίσουμε τις πράξεις τους. Ωστόσο, η ζωή προχωρά με τις κινήσεις όσων παρέμειναν στα εγκόσμια και σπρώχνουν το κάρο που οδηγεί την ανθρωπότητα. Μπορεί ο προορισμός μας να είναι η συνάντηση με τον Θεό, αλλά μέχρι τότε έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Τις φωτιές εμείς οι ζώντες κοινοί θνητοί τις ανάβουμε και εμείς τις σβήνουμε. Οι από μηχανής άγιοι δεν συμμετέχουν, έστω κι αν τα παιχνίδια του μυαλού, τους θέλουν να περπατάνε αγέρωχοι μέσα στις φλόγες σώζοντας επιλεκτικά τόπους κι ανθρώπους.