Οκτώ χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου και την εφαρμογή του προγράμματος των «χρυσών» διαβατηρίων, έξι χρόνια μετά από την πρώτη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας ότι η Κυβέρνηση παρανομούσε με τις πολιτογραφήσεις, πέντε χρόνια μετά που η ΕΕ άρχισε να προειδοποιεί ότι η εφαρμογή του προγράμματος αντίβαινε του κανονιστικού πλαισίου της, τουλάχιστον δύο χρόνια μετά που ένα σωρό ξένα δημοσιεύματα διέσυραν την Κύπρο και εστίαζαν προσωπικά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά εκείνος μιλούσε για συκοφαντίες και μυθεύματα λόγω ζηλοφθονίας των ξένων και οκτώ μήνες μετά από το βίντεο του αίσχους, ο Νίκος Αναστασιάδης δεήθηκε χθες να ομολογήσει το «έγκλημα» και να πει mea culpa.
Ήταν, ωστόσο, μια φραστική συγγνώμη. Συνεχίζοντας το θλιβερό φαινόμενο το οποίο χαρακτηρίζει την πολιτική ζωή αυτού του τόπου, όπου οι πολιτικοί ρίχνουν ένα «αναλαμβάνω την ευθύνη» και προχωρούν. Χωρίς η φραστική απολογία τους να συνοδεύεται ποτέ από έμπρακτη ανάληψη του πολιτικού κόστους. Η χθεσινή συγγνώμη του Αναστασιάδη, συνοδευόταν και από ένα σωρό ουρές, με εμφανή την προσπάθεια να ελαφρύνει τις «αμαρτίες» της Κυβέρνησής του.
Καταρχάς, Πρόεδρε, ξεκίνησες την αναφορά σου στο πρόγραμμα πολιτογραφήσεων, επικαλούμενος τις κυβερνήσεις Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια, με εμφανή στόχο να μετακυλήσεις τις ευθύνες και στους προκατόχους σου. Όταν, όμως, είναι γνωστό ότι επί Τάσσου είχαν γίνει μόλις 5 πολιτογραφήσεις, επί Χριστόφια μόνο 228 και επί ημερών σου 6.546.
Ομολόγησες ότι «δεν υπήρξε η αναγκαία επιμέλεια από την Κυβέρνηση ως προς την αντιμετώπιση κενών, ελλείψεων και αδυναμιών του προγράμματος». Μόλις χθες όμως, διότι από το 2015 όταν σε προειδοποιούσε η Νομική Υπηρεσία ότι παρανομούσατε, τους έγραφες στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Γεγονός το οποίο καταδεικνύει σκοπιμότητα στη λειτουργία ενός προγράμματος κατά μπακαλίστικο τρόπο, εξυπηρετώντας ημέτερους και επιτρέποντας στο τέλος σε επιτήδειους να το εκμεταλλευτούν.
Ανέφερες ότι το πόρισμα καταλογίζει ευθύνες σε προηγούμενες κυβερνήσεις, στη Βουλή, σε δημόσιους λειτουργούς και σε παρόχους. Αναμφίβολα είναι πολλοί που φέρουν ευθύνες. Ουδόλως, όμως, αυτό ελαφραίνει τις δικές σου ευθύνες. Διότι εσύ εφάρμοσες το πρόγραμμα, εσύ πέταξες στα σκουπίδια τις νομικές γνωματεύσεις, εσύ έγραφες στα παλαιότερα των υποδημάτων σου την ΕΕ, εσύ ενέπαιζες επί διετία το λαό ότι όλα ήσαν νόμιμα και δεν υπήρχε οτιδήποτε μεμπτό.
«Δεν διστάζω, με παρρησία, να απολογηθώ και να ζητήσω τη συγνώμη του λαού για τα δικά μας λάθη, τα οποία έγιναν η αιτία να προκληθεί μια πρωτοφανής πολιτική οξύτητα που στις πλείστες περιπτώσεις υπερέβαινε τα όρια του πολιτικού πολιτισμού, με απαξιωτικούς ισχυρισμούς, προσωπικές επιθέσεις και κατασυκοφάντηση τόσο του ιδίου όσων και μελών της Κυβέρνησης μου», είπες. Φάσκεις και αντιφάσκεις Πρόεδρε. Διότι πώς γίνεται να ζητάς συγγνώμη για τόσο σοβαρά λάθη και ταυτόχρονα να μιλάς για κατασυκοφάντηση; Από την στιγμή, που τα λάθη έχουν αποδειχθεί διαγράφεται ο ισχυρισμός περί συκοφαντιών.
Ακόμη σοβαρότερο το γεγονός ότι θεωρείς πως τα λάθη προκάλεσαν απλώς πολιτική οξύτητα. Σκοπίμως, κλείνεις τα μάτια στο μέγιστο κόστος το οποίο επέφεραν: Τον διασυρμό της πατρίδας μας και στην τελευταία γωνιά του πλανήτη. Κι αυτό δεν συγχωρείται με τίποτα Πρόεδρε. Η ντροπή δεν ξεπλένεται με φραστικές απολογίες.
Αν και ζήτησες συγχώρεση, πρόβαλλες έναν ισχυρισμό με στόχο να ξεπλύνεις τη μέγιστη κατηγορία και να αποφύγεις ως εκ τούτου, τη μέγιστη τιμωρία. Στο πόρισμα, είπες, δεν διαπιστώνονται ελατήρια καταδολίευσης ή διαφθοράς για εσένα ή την Κυβέρνηση. Σοβαρομιλάς Πρόεδρε; Για να καταγραφόταν κάτι τέτοιο στο πόρισμα έπρεπε να υπάρξει μάρτυρας που να το παραδεχόταν. Κάτι τέτοιο, όμως, θα τον έστελνε φυλακή. Δεν λέμε ότι υπήρχαν τέτοια ελατήρια αλλά ουδείς μπορεί να ισχυριστεί και το αντίθετο. Διότι είναι αδύνατο να διαφανεί από μια τέτοια ερευνητική επιτροπή. Μόνο εις βάθος αστυνομικές έρευνες θα μπορούσαν. Επίτρεψέ μας, όμως, να αμφιβάλουμε κατά πόσον θα γίνει κάτι τέτοιο. Ξεχνάς, ωστόσο, ότι το πόρισμα μιλά ξεκάθαρα για θεσμική διαπλοκή του Υπουργικού Συμβουλίου και εξυπηρέτηση αιτήσεων με οικογενειακά συμφέροντα;
Είπες ακόμη ότι ήταν η οδυνηρότερη περίοδος στη 40χρονη παρουσία σου στην πολιτική. Το είπες και ακούστηκε σαν να είσαι πληγωμένο θύμα αστήρικτων καταγγελιών. Κι εγώ σου εξομολογούμαι ότι ήταν η οδυνηρότερη περίοδος της ζωής των πολιτών αυτού του τόπου μετά το 1974. Διότι πρώτη φορά αντιλήφθηκαν σε ποιο βούρκο διαφθοράς βρισκόταν η Κύπρος. Πρώτη φορά αισθάνθηκαν τόση ντροπή από το διεθνή διασυρμό της πατρίδας μας. Πρώτη φορά ένιωσαν τόση οργή και αγανάκτηση. Μετά βίας μπόρεσαν οι ηρεμιστικές ενέσεις να μας γλυτώσουν από ένα ισχυρότατο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Άκου, λοιπόν, Πρόεδρε. Επειδή δεν ξεχνάμε, σου υπενθυμίζουμε ότι επί δύο τουλάχιστον χρόνια ενέπαιζες το λαό. Ότι στις 28-1-2021 έκανες διάγγελμα και ουδόλως παραδέχτηκες το παραμικρό. Αντιθέτως, επιτέθηκες εναντίον όλων. Έφτασες στο σημείο να επικαλεστείς ακόμη και τον Γκαίμπελς. Γεγονός το οποίο καταδεικνύει ότι η χθεσινή σου συγγνώμη δεν είναι ειλικρινής. Παράσταση ήταν και δεν πείθει κανέναν που διαθέτει σώας τα φρένας.
Για να τελειώνει, λοιπόν, αυτό το παραμύθι Νίκο Αναστασιάδη, μάθε ότι στην πολιτική καμία συγγνώμη δεν έχει την παραμικρή αξία όταν εκφράζεται απλώς φραστικά. Ειλικρινής αναγνώριση λαθών στην πολιτική συνεπάγεται ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ! Ιδίως, όταν τα λάθη έχουν το βάρος «εγκλήματος καθοσιώσεως». Με θύμα μια πατρίδα και ένα λαό, που διασύρθηκαν ανά το παγκόσμιο.
Η χθεσινή ομολογία θα είχε νόημα και αξία μόνο αν έλεγες δύο λέξεις: Απολογούμαι, παραιτούμαι!