Του Αλέκου Μιχαηλίδη, 18 Μαίου 2021
Οι φοβερές εξελίξεις των προηγούμενων μηνών γύρω από το νεοαποικιοκρατικό καθεστώς που επικρατεί στα Νησιά Τσάγκος στον Ινδικό Ωκεανό δεν ήταν πρόσκαιρες, καθώς ο αγώνας του Μαυρικίου για πλήρη αποαποικιοποίηση και επιστροφή των εκτοπισμένων στους τόπους τους, συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα. Η απόφαση του Τμήματος για το Δίκαιο της Θάλασσας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (Ιανουάριος 2021), που επιβεβαίωσε τη Γνωμοδότηση της 25ης Φεβρουαρίου 2019, σύμφωνα με την οποία το «Ηνωμένο Βασίλειο» δεν έχει κυριαρχία επί του Αρχιπελάγους Τσάγκος, δεν ήταν το τέλος του αγώνα των Τσαγκοσιανών, απέναντι σε μια κατοχική νεοαποικιοκρατική δύναμη που δεν ακούει κανέναν.
Ο μικρός Μαυρίκιος, έχοντας αγωνιστεί για να κερδίσει την παραπάνω απόφαση, έχοντας υποχρεώσει πολλά μέλη του ΟΗΕ να υπερασπιστούν τη δικαιοσύνη για τους Τσαγκοσιανούς, αντιστέκεται σε πολλά επίπεδα, ακόμα και σε αυτό των γραμματοσήμων. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Guardian», γραμματόσημα που εκδόθηκαν από το λεγόμενο «Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού» θα μπορούσαν σύντομα να καταστούν άκυρα, αφού το συμβούλιο της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης των Ηνωμένων Εθνών (UPU), πρότεινε να μην αναγνωριστούν, κάτι που απορρίπτει εκ νέου τον ισχυρισμό της Αγγλίας για το Αρχιπέλαγος Τσάγκος.
Η κίνηση της UPU, του δεύτερου αρχαιότερου διεθνούς οργανισμού, αναγνωρίζει ουσιαστικά την κυριαρχία του Μαυρικίου στα σημαντικά νησιά του Ινδικού Ωκεανού και δεν θα είναι η τελευταία, καθώς ίσως ακολουθήσουν υπηρεσίες όπως ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Πρόκειται για μια σειρά από εξελίξεις, που θα ξεκαθαρίσουν πως η Αγγλία δεν έχει καμία θέση στον Ινδικό Ωκεανό, ειδικά σε περιοχές από τις οποίες απέλασε βίαια 1.500-2.000 κατοίκους, ώστε να τις εκμισθώσει στις ΗΠΑ για χρήση ως αεροπορική βάση –και όλα μετά την ανεξαρτησία του Μαυρικίου το 1968.
Το διοικητικό συμβούλιο της UPU συνέστησε στις 192 χώρες-μέλη της όπως «σταματήσουν την καταχώρηση, τη διανομή και την προώθηση οποιωνδήποτε και όλων των γραμματοσήμων που εκδόθηκαν από την περιοχή» παλαιότερα γνωστή ως «British Indian Ocean Territory» (BIOT). Ο καθηγητής Φίλιπ Σαντς, σύμβουλος του Μαυρικίου, χαρακτήρισε σημαντική την απόφαση που «δίνει αποτέλεσμα στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ένα ακόμα βήμα στην απομάκρυνση του BIOT από διεθνείς χάρτες και συνειδήσεις. Ο Μαυρίκιος, η Αφρικανική Ένωση και πολλές άλλες χώρες λαμβάνουν ενεργά μέτρα για να εφαρμόσουν την κυριαρχία του Μαυρικίου, διασφαλίζοντας ότι κανένας διεθνής οργανισμός δεν αναγνωρίζει την παράνομη κατοχή της Βρετανίας: από την αλιεία έως τις μεταφορές, τα γραμματόσημα, τα νομίσματα, ακόμα και το “domain” σε ιστοσελίδες, η αλλαγή είναι στην ατμόσφαιρα».
Πρόκειται, εν προκειμένω, για αντίδραση σε σύνολο γραμματοσήμων των Βρετανών αποικιοκρατών με τίτλο «Θαλάσσιοι γυμνοσάλιαγκες του εδάφους του Βρετανικού Εδάφους Ινδικού Ωκεανού». Ταυτόχρονα, είχε εκδοθεί και σειρά νομισμάτων 50p (πενήντα πενών), με ένα από τα έξι διαφορετικά θαλάσσια πλάσματα στη μια πλευρά και το κεφάλι της βασίλισσας Ελισάβετ στην άλλη, επίσης κατά παράβαση των αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Μπορεί, λοιπόν, να θεωρείται «λεπτομέρεια» η κυκλοφορία γραμματοσήμων ή νομισμάτων, μα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της επιμονής του μικρού Μαυρικίου στον αγώνα εναντίον του θηρίου που λέγεται «Ηνωμένο Βασίλειο». Είναι και ένα μάθημα για τη μικρή Κύπρο, οι κυβερνήσεις της οποίας πάσχουν από μεγαλομανία και στο τέλος βουλιάζουν στη μετριότητα. Είναι ένα μάθημα εναλλακτικής αντίστασης απέναντι στην παράνομη κατοχή, μια απάντηση σε όσους εμμένουν τραγικά στις όποιες διαπραγματεύσεις με το κτήνος που λέγεται κατοχικό καθεστώς και Τουρκία. Είναι μια απάντηση, επίσης, σε όσους χαριεντίζονται για δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας σε κάποιο συνέδριο μιας Κοινοπολιτείας, σε κάποιο γκαλά της βρετανικής πρεσβείας, σε κάποια έκθεση στους κήπους του Μπάκιγχαμ, που ακόμα κατατρώει τους μικρούς λαούς. Είμαστε όλοι Τσαγκοσιανοί.