Mπαίνουμε σε μια πραγματικά κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της χερσονήσου του Ακάμα! Μα έτσι δεν λέμε κάθε τόσο για το Κυπριακό κι όμως δεν χάθηκε η Κύπρος! Έχει και η συνήθεια τα κακά της, με τις κουρασμένες αντιστάσεις μας και το υποτονικό ενδιαφέρον μας. Πολλοί διερωτούνται αν είναι δυνατόν, τώρα που τρέχουμε για εμβολιασμούς κι έχουμε δικούς μας ανθρώπους που ασθενούν, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Κυβέρνηση να μεθοδεύει κι άλλα πονηρά για μια περιοχή για την οποία υπάρχουν προενταξιακές δεσμεύσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης – για κήρυξη της περιοχής σε Εθνικό Πάρκο διεθνών προδιαγραφών; Γιατί άλλο το «δεσμεύομαι» που ικανοποιεί τους ιθαγενείς μέχρι να καταλάβουν πως είναι κι αυτό της πλάκας, κι άλλο όταν η δέσμευση απευθύνεται στην Ευρωπαϊκή οικογένεια που έχει τα κακά της (όπως και οι καλύτερες οικογένειες) αλλά έχει και τους νόμους της που δεν μπορείς να επικαλείσαι όποτε βολεύει. Όπως τώρα, ενόψει της 5+1 σύναξης στη Γενεύη, που μαδήσαμε αρκετές μαργαρίτες αν θα εκπροσωπηθεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (σαν παρατηρητής όπως από καιρό έχει επιβάλει ο σουλτάνος και οι πολιτικοί ευνούχοι του). Μα η ευρωπαϊκή λύση (που τυπικά, ακόμα διεκδικούμε ψελλίζοντας) πάει μαζί και με τον γενικότερο σεβασμό και εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου που αναπόσπαστα περιέχει και το περιβαλλοντικό δίκαιο. Τώρα, λοιπόν, που «λαός και ηγεσία» καλούνται σε μια πλατιά ενότητα, τουλάχιστον μέχρι να λήξει η «5+1» κι ας τσακωθούμε αργότερα στις επερχόμενες εκλογές, πολλοί δεν περίμεναν πως η Κυβέρνηση θα εύρισκε χρόνο να μεθοδεύσει το φάγωμα του Ακάμα! Μόνοι όσοι είναι αδιάβαστοι για τις πολιτικές πρακτικές στον τόπο μας δεν θα το υπολόγιζαν γιατί ακριβώς τέτοιες ώρες είναι που γίνονται τα πονηρά! Είχαμε εντοπίσει τον κίνδυνο που, στην πορεία των τελευταίων μηνών, επιβεβαιωνόταν από τα γεγονότα. Δεν είναι όμως τραγικό άλλοι να παλεύουν, μέσα από ένα ανέτοιμο σύστημα υγείας, να αντιμετωπίσουν τις απρόβλεπτες δυσκολίες για να σώζουν τις ζωές των πολιτών και άλλοι, μέσα από ένα πανέτοιμο σύστημα διαπλοκής, αυθαιρεσιών και ρουσφετιού, να μεθοδεύουν τις προ πολλού σχεδιασμένες καταστροφικές για τον Ακάμα κινήσεις τους – σεβασμός σε επιλεγμένες υποσχέσεις;
Σε λίγες μέρες λήγει η προθεσμία σχολιασμού της στρατηγικής μελέτης για το τοπικό σχέδιο κοινοτήτων Ακάμα. Κάθε τέτοια μελέτη μπορεί να σχολιαστεί για την επιστημονικότητα, την τεκμηρίωση και την πληρότητά της όταν και το κείμενο στο οποίο αναφέρεται και «μελετά» είναι διαθέσιμο στους ενδιαφερόμενους. Κι αν αυτό το λογικό αίτημα απορρίπτεται «αρμοδίως», πώς να μαντέψεις τα καλά και τα κακά του τοπικού σχεδίου, πέρα από εκείνα που σχολιάζει η μελέτη; Κι αν οι μελετητές δεν πρόλαβαν ή δεν κατάφεραν να σχολιάσουν επαρκώς όλες τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου; Έτσι, άραγε, κατανοεί η Κυβέρνηση τις έναντι των πολιτών υποχρεώσεις της που δεν προκύπτουν από την καλή της θέληση και την καλή της καρδιά αλλά απορρέουν με σαφήνεια από τη Σύμβαση του Αarhus; Τούτη η σύμβαση προβλέπει για τα δικαιώματα πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, αποτελεσματικής συμμετοχής του κοινού στη λήψη περιβαλλοντικών αποφάσεων και πρόσβασης στη δικαιοσύνη. Μπορεί να βγει κάποιος αρμόδιος να υποστηρίξει πως αυτά τα σέβεται η Κυπριακή Δημοκρατία και, ειδικότερα τώρα, οι κυβερνώντες; Δεν μας φτάνει το διεθνές ρεζίλεμα των τελευταίων μηνών αλλά και τα πρόστιμα που οι φορολογούμενοι πληρώνουμε (χωρίς οι περισσότεροι να το συνειδητοποιούμε) για διαδοχικές παραβιάσεις της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας;
Τελικά, εμμέσως, κάτι καταλαβαίνουμε για το τοπικό σχέδιο, έστω και μέσα από τη στρατηγική μελέτη. Για παράδειγμα ανακαλύπτουμε, όχι έκπληκτοι αλλά σαφώς οργισμένοι, πως «το κράτος έχει πλέον εγκαταλείψει την ιδέα της δημιουργίας ενός Εθνικού Πάρκου Ακάμα και προχωρεί με το έργο του Εθνικού Δασικού Πάρκου Ακάμα». Πότε αποφασίστηκε αυτό και από ποιούς και γιατί δεν είχαν την εντιμότητα (δυσεύρετη, το μάθαμε πια!) να το δηλώσουν επίσημα και να το υποστηρίξουν; Να το πουν και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να εξηγήσουν πως εμείς έτσι …τιμούμε τις δεσμεύσεις μας που κρατούν από την προενταξιακή περίοδο. Στην ίδια μελέτη μαθαίνουμε πως το ευρηματικό τοπικό σχέδιο των κοινοτήτων Ακάμα προβλέπει για «επισκέψιμα αγροκτήματα» σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, για «ειδικές οργανωμένες αναπτύξεις», για επεκτάσεις οικιστικών και τουριστικών ζωνών την ώρα που οι ήδη υφιστάμενες ζώνες των κοινοτήτων είναι άδειες σε ποσοστό μέχρι και 90%! Την ίδια ώρα γνωρίζουμε για τον παραλογισμό της μεμονωμένης κατοικίας και τα προβλήματα που και στον Ακάμα θα δημιουργήσει…
Το Εθνικό Δασικό Πάρκο είναι εντελώς ακατάλληλο για την περιοχή και παράλογα περιορισμένο στα (ήδη προστατευμένα) κρατικά δάση. Με την προώθησή του και ταυτόχρονα την ετοιμασία του (άγνωστου, ως μη δημοσιοποιημένου αλλά) φανερά καταστροφικού τοπικού σχεδίου, μαζί και με το αναμενόμενο για την Πέγεια, επιβεβαιώνεται ο δραστικός περιορισμός και υποβάθμιση τόσο της έκτασης όσο και του βαθμού προστασίας της περιοχής. «Ξαφνικά» αναβαθμίζονται μονοπάτια-προσβάσεις με πονηρούς σκοπούς που προσδίδουν πολεοδομικά ωφελήματα, ενθαρρύνεται το ιδιωτικό αυτοκίνητο και η ανεξέλεγκτη διακίνηση και παραμονή στην υπό προστασία(;) περιοχή όπου δημιουργούνται αναψυκτήρια (αυτά που «αιφνιδίως» μετατρέπονται σε εστιατόρια), μέχρι ακόμα και καταστήματα σουβενίρ(!) – όλα όσων η λειτουργία θα έπρεπε να ενθαρρυνθεί μέσα στις κοινότητες ώστε αυτές να είναι οι αποδέκτες των ωφελημάτων μιας διαφορετικής αλλά ενδιαφέρουσας και αειφόρου ανάπτυξης.
Τα «χρυσά» διαβατήρια είναι η μια όψη του νομίσματος. Για την άλλη όψη αρκούν επιλεγμένες κυπριακές ταυτότητες!
ktsimillis@cytanet.com.cy