Του Χρήστου Μιχαηλίδη, 15 Απριλίου 2021
Πριν από μερικές εβδομάδες ο Τζο Μπάιντεν συμφώνησε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι δολοφόνος, κι ο Ρώσος Πρόεδρος είναι έτοιμος τώρα να αποδείξει ότι πράγματι είναι. Αργά και σταθερά εξοντώνει τον Αλεξέι Ναβάλνι, τον πιο σημαντικό ως τώρα αντίπαλό του, ο οποίος σαπίζει στη φυλακή υπό άθλιες συνθήκες, με κατηγορίες που στην καλύτερη περίπτωση έχουν μαγειρευτεί. Ταυτόχρονα, ο Πούτιν μεταφέρει και εγκαθιστά τεράστιες δυνάμεις, στρατό, πλοία, πυραύλους και άρματα μάχης στα βόρεια, ανατολικά και νότια σύνορα της Ουκρανίας, που είναι για αυτόν ένας ακόμα σάκος του μποξ, και που από το 1991 προσπαθεί να λύσει τα δεσμά της από το πάλι ποτέ σοβιετικό σύστημα. Ο Πούτιν εξακολουθεί να επιμένει ότι η Ουκρανία είναι ρωσική, κάτι που είναι εντελώς αναληθές, και το 2014 προσπάθησε να επανακαταλάβει το ανατολικό της ήμισυ αλλά απέτυχε.
– Αυτή είναι η εισαγωγή από άρθρο της παλαίμαχης, καταξιωμένης Καναδής δημοσιογράφου Νταϊάν Φράνσις, που αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα The National αλλά και σε δικά της σόσιαλ μίντια, κυρίως για θέματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία κατέχει άριστα. Και συνεχίζει:
«Οι Ουκρανοί αντιστάθηκαν με σθένος. Ο Πούτιν κατέλαβε μόνο το 12,5% της χώρας. Όμως η ζημιά ήταν μεγάλη αφού προσάρτησε την Κριμαία, τον βιομηχανικό πνεύμονα της Ουκρανίας, καταστρέφοντας έργα υποδομής αξίας περίπου $30 δισ. Στις μάχες, περισσότεροι από 14.000 Ουκρανοί έχασαν τη ζωή τους, και δύο εκατομμύρια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη που κατέχουν οι Ρώσοι και που διοικούν στρατιωτικοί εγκάθετοι του Κρεμλίνου».
Η Ουκρανία, η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης, αναγκάστηκε να ανασυγκροτηθεί ξανά, και να κτίσει πάλι τον στρατό της. Αυτός είναι πλέον που υπερασπίζεται το «ανατολικό τοίχος της Ευρώπης». Η κατάσταση στην Ουκρανία, μαζί και η περίπτωση του Αλεξέι Ναβάλνι που αποδυναμωμένος από απεργία πείνας στη φυλακή εξακολουθεί να είναι ο μόνος που υψώνει φωνή κατά του Κρεμλίνου, είναι οι δύο μεγάλοι πονοκέφαλοι του Πούτιν.
Η εξίσωση γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκη, αν αναλογιστεί κάποιος ότι σε αυτή την διένεξη, η Τουρκία έχει ταχθεί με το μέρος της Ουκρανίας, αναγκάζοντας τη Μόσχα που είναι σφόδρα ενοχλημένη, να προβεί στη λήψη «πρώτων μέτρων» κατά της Άγκυρας, χτυπώντας την εκεί όπου πραγματικά πονάει: στο οικονομικό της υπογάστριο! Συγκεκριμένα, από ένα άτυπο εμπάργκο που ήδη επιβάλλεται κατά της τουριστικής καθόδου Ρώσων προς την Τουρκία, υπολογίζεται ότι το καθεστώς Ερντογάν χάνει τουλάχιστον 500.000 επισκέπτες μόνο από εκείνην την αγορά!
Από την άλλη όμως, σύμφωνα με τη χθεσινή Σαμπάχ, κερδίζει από την πιθανή αγορά του 50% των μετοχών της ουκρανικής εταιρείας MotorSich, μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο εταιρείες κατασκευής πολεμικού εξοπλισμού. Ο Ερντογάν συναντήθηκε με τον ομόλογό του της Ουκρανίας Ζελένσκι, και τον διαβεβαίωσε ότι η Άγκυρα υποστηρίζει ανοικτά την εδαφική ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Εκτός από οικονομικά κέρδη, η Τουρκία ενδιαφέρεται και για την τύχη των Τατάρων της Ουκρανίας.
Έγκυροι αναλυτές εκτιμούν ότι ο άσχημα στριμωγμένος σε αυτήν την περίπτωση είναι ο Πούτιν, και ότι οι συγκεκριμένες κινήσεις του Ερντογάν ίσως να είναι και κάποια απόπειρά του να ανοίξει διαύλους με την Ουάσιγκτον. Που, όλος ο κόσμος ξέρει ότι στα γεωπολιτικά της περιοχής, και κυρίως όσον αφορά τα απίθανα ανοίγματα της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, αυτή εξακολουθεί να κρατά το καρπούζι, αυτή και το μαχαίρι.
Όπως και να έχει, και πέρα από την ανησυχία που σίγουρα προκαλούν όλες αυτές οι «κινήσεις σκακιού», το παιχνίδι μοιάζει και είναι συναρπαστικό! Και σίγουρα έχει πολύ ψωμί ακόμα…