Του Σιενέρ Λεβέντ, 1 Απριλίου 2021
Το χαλλούμι ανήκει στους Κύπριους, λένε. Η Κύπρος; Ανήκει και αυτή στους Κύπριους; Αυτό να κοιτάτε εσείς. Είναι πράγματι δική μας αυτή η χώρα που λέμε ότι είναι δική μας; Κάποτε δεν αμφέβαλλα γι’ αυτό. Όμως, τώρα αμφιβάλλω. Όταν βγω στον δρόμο. Όταν κάνω έναν γύρο στην πόλη. Όταν περνάω από τη γειτονιά στην οποία γεννήθηκα. Όταν κατεβαίνω από την κατηφόρα της Κερύνειας. Αμφιβάλλω. Μάλιστα αμφιβάλλω ακόμα και για το κατά πόσον τούτο εδώ το μέρος είναι Κύπρος. Αν αυτή η χώρα είναι δική μας, γιατί ο Καραβάς έγινε Άλσαντζιακ; Ο Καραβάς ήταν δικός μας πριν γίνει Άλσαντζιακ ή μήπως έγινε δικός μας αφότου έγινε Άλσαντζιακ; Δικό μας είναι το Σερνταλί ή το Τζιάος; Το Γενίερενκιοϊ ή η Γιαλούσα; Το Εσέντεπε ή ο Άγιος Αμβρόσιος;
Είσαι πολύ ευγενική Ευρώπη. Πολύ αβρή. Εδέησες. Τίμησες το χαλλούμι μας. Δεν μπόρεσες να ανοίξεις το Βαρώσι. Δεν μπόρεσες να το ανοίξεις και να το παραδώσεις στους παλιούς του ιδιοκτήτες. Δεν μπόρεσες να απαλλάξεις από την κατοχή το νησί που σου προσφέραμε. Πολλές φορές παραπονεθήκαμε. Δεν γύρισες να μας κοιτάξεις. Αλλά παρά ταύτα, έκανες και ένα καλό. Κατοχύρωσες το χαλλούμι μας. Τι ευτυχισμένοι που είμαστε! Τιμήσατε το χαλλούμι μας έστω και αν κάνατε νάζια! Δεν ξέρετε τη γεύση του. Από πού να την ξέρετε. Το χαλλούμι είναι η περηφάνια της Κύπρου! Τώρα θα γλείφετε τα δάχτυλά σας. Δεν ξέρω ποια είναι τα πρότυπά σας, αλλά αυτή η υπόθεση δεν είναι δουλειά εργοστασιακή! Εδώ υπάρχει χειρονακτική εργασία, δουλειά με το μάτι. Ειδικά το χαλλούμι που μου έρχεται από το χωριό. Ίσως να μην ταιριάζει στα πρότυπά σας, αλλά είναι το πιο θαυμάσιο. Σε ξέρω. Είσαι πολύ ιδιότροπη. Απαγόρευσες τους πέτρινους φούρνους μας. Όμως, από αυτό τον φούρνο βγαίνει το πιο εύγευστο ψωμί. Και το καλύτερο αγγούρι είναι εκείνο που δεν σου άρεσε το μέγεθός του. Το αγγούρι της Χλώρακας! Στον βορρά χελλίμ. Στον νότο χαλλούμι. Το ίδιο είναι. Αλλάάά… Η Τουρκία κινήθηκε πριν από εμάς, λέει. Μπήκε πριν από εμάς στην αγορά σου. Έκλεψε το χαλλούμι μας. Του έδωσε άλλα ονόματα. Τυρί χελλίμ. Ιζγκαρέλλα. Τυρί σχάρας. Και όποιο σου αρέσει Ευρώπη. Σε ποιον τα πουλάει αυτά; Σε εσένα τα 
πουλάει. Μόνο στη Σμύρνη άνοιξαν πέραν των 60 εργοστασίων χαλλουμιού, λέει. Και κοίταξε πράγματα. Από τη μια το έκλεψαν από εμάς και το παρασκευάζουν, λέει. Και από την άλλη δεν αφήνουν το χαλλούμι μας να μπει στην Τουρκία! Εκείνοι το πουλούν σε εσένα. Εμείς δεν μπορούμε να το πουλήσουμε σε εκείνους!
Τώρα άρχισαν να τρέχουν περισσότερο τα σάλια τους όταν άκουσαν τη δική σου κατοχύρωση. Θα τρέξουν τώρα να έρθουν στην Κύπρο. Θα στήσουν εδώ τα εργοστάσιά τους. Θα παράγουν και εδώ. Και ύστερα στην Ευρώπη μέσω της πράσινης γραμμής. Οι δικοί μας οι καημένοι παραγωγοί πάλι θα πάρουν αέρα κοπανιστό! Οι κτηνοτρόφοι δεν θα μπορέσουν να δουν καλό και από αυτό. Μήπως εδώ υπάρχει μια διοίκηση η οποία θα προστατεύσει τον ντόπιο παραγωγό; Μια διοίκηση που δεν μπορεί να αρνηθεί καμία οδηγία, πώς θα την αρνηθεί αυτήν; Οι εταιρείες από την Τουρκία θα στήσουν εργοστάσια χαλλουμιού εδώ και οι εδώ δούλοι θα πουν όχι! Είναι δυνατόν;
Να επιστρέψω στην αρχή. Το χαλλούμι ανήκει στους Κύπριους. Ανήκει και η Κύπρος στους Κύπριους; Αν ανήκει στους Κύπριους, κατοχυρώστε το και αυτό. Να το ξέρουμε εμείς. Είναι ευρωπαϊκό έδαφος η Κύπρος; Ή έδαφος της Τουρκίας; Είπαμε ότι αυτή η χώρα είναι δική μας. Δεν το καταλάβατε. Πώς αλλιώς να το εξηγήσουμε;