Όταν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, λίγο πριν από τη νέα του προσπάθεια για την Κύπρο, αφαιρεί από την έκθεσή του ακόμα και την αναφορά, που τυπικά έκανε προηγουμένως, στα 17 εκατομμύρια που συνεισφέρει ετησίως η Κυπριακή Δημοκρατία για το κόστος της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, κάτι σημαίνει. Όταν και στις δύο εκθέσεις του, η Κυπριακή Δημοκρατία αναφέρεται ως «ελληνοκυπριακή αρχή», εξισώνοντας το νόμιμο κράτος με το κατοχικό καθεστώς, και προσεγγίζοντας την τουρκική αναφορά σε «ελληνοκυπριακή διοίκηση», το πράγμα χειροτερεύει. Όταν η κυπριακή Κυβέρνηση ζήτησε να απαλειφθούν οι αναφορές που υποβαθμίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά αγνοήθηκε, τότε είναι σοβαρά τα πράματα. Και ακόμα πιο σοβαρά όταν με τις δύο εκθέσεις του, λίγο πριν τη νέα προσπάθειά του, επαναλαμβάνω, δίνει ξεκάθαρα την εικόνα ότι προσπαθεί να ικανοποιήσει την τουρκική πλευρά. Ειδικά σε όσα αφορούν αυτό που εσχάτως προβάλλει ως «κυριαρχική ισότητα».
Δεν είναι μόνο οι υποτιμητικές αναφορές στο νόμιμο κράτος, είναι όλο το πνεύμα των εκθέσεων. Στο κατοχικό καθεστώς προσδίδει και «κρατική οντότητα». Για παράδειγμα στις προηγούμενες εκθέσεις όταν αναφερόταν στους εγκλωβισμένους και στους Μαρωνίτες που κατοικούν στα κατεχόμενα, μιλούσε για «κοινότητες (εννοώντας τα χωριά) Ελληνοκυπρίων και Μαρωνιτών», στην προχτεσινή έκθεση αναφέρεται σε «μειονότητες Μαρωνιτών και Ελληνοκυπρίων που διαμένουν στο βορρά…». Η αναφορά σε μειονότητες παραπέμπει στην ύπαρξη κρατικής οντότητας και όχι σε μια υπό κατοχή περιοχή. Ναι, έτσι το γράφει! Μειονότητες που διαμένουν στο βορρά».
Η Κυβέρνηση εντόπισε της προβληματικές αναφορές και ζήτησε να διορθωθούν. Δεν εισακούστηκε. Και σιώπησε. Αυτό είναι αρκετό για την αυτοπροστασία μας; Έτσι επιβραβεύονται και νομιμοποιούνται όλα τα τετελεσμένα. Με τη σιωπηρή ανοχή μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε τελεσίδικες εξελίξεις, που εξυπηρετούν την Τουρκία και καταργούν τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό που έκανε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ είναι το πρώτο βήμα για την απο-αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξισώνει το νόμιμο κράτος με το κατοχικό καθεστώς, τα αναδεικνύει ως δύο κρατίδια ισότιμου καθεστώτος, και μετά τα καλεί και τα δύο σε «άτυπη διάσκεψη» για να επισημοποιήσει το νέο καθεστώς και να δεσμεύσει τους εμπλεκόμενους. Εμάς θέλει να δεσμεύσει, όχι τους άλλους. Αλλά, η ηγεσία μας, δηλώνει ότι οφείλει να πάει στην πενταμερή διάσκεψη, αναλυτές, πολιτικοί, πολικάντηδες, είναι βέβαιοι ότι δεν έχουμε άλλο δρόμο από την πενταμερή και μάλιστα, μεγαλόθυμοι καθώς είναι, ρωτούν όσους διαφωνούν, τι έχουν να προτείνουν, ως να μας οδηγούν στη σωτηρία κι εμείς οι ανόητοι, κλωτσούμε την τύχη μας.
Λοιπόν, ας μας εξηγήσει κάποιος τι θα πάμε να κάνουμε στην πενταμερή; Είναι αστείο να ακούμε ότι θα διερευνήσει ο Γενικός Γραμματέας τις θέσεις των δύο πλευρών. Του κατέθεσαν τις θέσεις τους και με επιστολές, αλλά και με συναντήσεις με την εκπρόσωπό του. Είναι φανερό, επομένως, ότι είναι τουλάχιστον ύποπτη η επιμονή του να καλέσει τη διάσκεψη, γνωρίζοντας ότι πρέπει προηγουμένως να κάνει άλλες ενέργειες για να υπάρξει κοινό έδαφος. Το ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος το γνωρίζει πολύ καλά. Τώρα, γνωρίζουμε κι εμείς από τις εκθέσεις του ότι επιχειρεί να ικανοποιήσει τις αξιώσεις της Άγκυρας. Η πενταμερής αυτό θα επιτύχει και τίποτε άλλο. Να βάλει στο τραπέζι, να δεσμεύσει, τις παράλογες τουρκικές απαιτήσεις. Που βεβαίως εμείς θα απορρίψουμε (θέλω να πιστεύω) και θα ακολουθήσει ακόμα ένα κενό. Όμως, δεν θα είναι το ίδιο. Θα έχει αφήσει ακόμα ένα διαπραγματευτικό κεκτημένο σε εκκρεμότητα: Τη λύση δύο κρατών, τη συνομοσπονδία, την «κυριαρχική ισότητα», αλλά και την Κυπριακή Δημοκρατία να μετατρέπεται πια και με βούλα του ΟΗΕ σε «ελληνοκυπριακή αρχή» ή «ελληνοκυπριακή διοίκηση», όπως την ονομάζουν οι Τούρκοι. Θα έπρεπε να αντιδράσει η ηγεσία μας. Να ζητήσει εξηγήσεις και προϋποθέσεις. Και μόνο το «ελληνοκυπριακή αρχή» ήταν αρκετό για να μας ξυπνήσει. Αλλά, κλείστε όλοι τα μάτια, μπορεί να είναι απλώς ένας εφιάλτης.
aristosm@phileleftheros.com