Της: Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου, 06 Ιανουαρίου 2021
Καταγγείλαμε πολλές φορές το κατοχικό καθεστώς για την λατόμευση του Πενταδάκτυλου. Κι είναι αλήθεια πως πονά η ψυχή μας να βλέπουμε φωτογραφίες με τις πληγές ορθάνοιχτες στο κατεχόμενο βουνό. Πώς μπορούν να καταστρέφουν ένα μνημείο της φύσης; Πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται το ανεπανόρθωτο της καταστροφής που προκαλούν; Γιατί, όμως, μας πονά αυτό που συμβαίνει στον Πενταδάκτυλο και δεν μας θλίβουν τα όσα εξίσου καταστροφικά συμβαίνουν στις ελεύθερες περιοχές; Τι θα λέγαμε αν οι Τουρκοκύπριοι πρόβαλλαν εικόνες από τις λατομεύσεις στην Ανδρολύκου, σε γη που ανήκει σε αυτούς; Εντάξει, δεν τους την πήραμε τη γη με εισβολή, αλλά μάλλον πονάνε κι αυτοί να βλέπουν τους λόφους τους να κόβονται φέτες φέτες. Λόφοι ανάμεσα σε φαράγγια με παλαιοντολογικά απολιθώματα. Τους οποίους όμως εύκολα θα ονομάζαμε κατσάβραχα. Σαν αυτούς που οι ντιβέλοπερ μετατρέπουν σε τουριστικά χώρια με θέα κι όταν πεθάνουν τους δοξάζουμε ξεχνώντας πόσο μπετόν ρίχτηκε σε θαλασσινές σπηλιές, σε παραλίες, σε αρχαίους τάφους και όπου υπήρχε θέα προς την θάλασσα.
Κατσάβραχα ίσως θεωρούσαμε και τη γη της Ανδρολύκου, η οποία εγκαταλείφθηκε το 1974 διατηρώντας ατόφια την φυσική ομορφιά της. Μέχρι που ήρθαν οι λατόμοι κι άρχισαν να κόβουν τους λόφους δημιουργώντας κρατήρες. «Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα/κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο/τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα/και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο». Μόνο τα υλικά κι οι ιδιότητες των εμπόρων αλλάζουν από τους στίχους του Γκάτσου, ένδειξη πως παρόλη την εξέλιξή μας και παρόλη την ζημιά που προκαλέσαμε οι άνθρωποι στην φύση, με αποτέλεσμα πολλά δεινά τα οποία βιώνουμε εντούτοις εξακολουθούμε να καταστρέφουμε αλόγιστα.
Οι λόφοι της Αντρολύκου λοιπόν, κατά άλλους κατσάβραχα, έχουν μετατραπεί σε κρανίου τόπο. Κι αφού η πέτρα εξαντλείται, ζητείται επέκταση. Η γη η οποία ζητείται να γίνει η επέκταση βρίσκεται στο μεγαλύτερο της μέρος σε περιοχή του Natura2000 – Χερσόνησος Ακάμας. Αν διασχίσει κάποιος την περιοχή τώρα που είναι καταπράσινη θα νοιώσει πως ταξιδεύει στην Τοσκάνη. Σε μια φτωχική Τοσκάνη, αλλά το ίδιο όμορφη.
Όπως καταγγέλλουν οι Οικολόγοι, τρία υπέροχα, μοναδικής ομορφιάς και αξίας φαράγγια έχουν ήδη περικυκλωθεί από τα λατομεία, ενώ το φυσικό ανάγλυφο και το γεωλογικό απόθεμα, σχηματίζει τα ευρωπαϊκώς προστατευόμενα εποχικά λιμνία που είναι πολύ σημαντικά για την πτηνοπανίδα. Ποιος νοιάζεται όμως για την πανίδα; Τι βλέπει ο καθένας όταν διασχίζει την περιοχή; Άλλος βλέπει κατσάβραχα που θα αποκτήσουν αξία μόνο αν κτιστούν ή αν λατομευθούν και άλλος βλέπει ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς.