26 Ιουνίου 2021, Σε λίγο μπαίνουμε για τα καλά στη διακεκαυμένη ζώνη της προεδρολογίας. Αν είναι κάτι που οι πρόσφατες Βουλευτικές κατέδειξαν είναι την αδυναμία του υφιστάμενου κομματικού σκηνικού να παραγάγει λύσεις, για τις Προεδρικές του 2023.
Οι θεωρίες περί ρυθμιστικών ρόλων εκ των πραγμάτων φυλλορρόησαν και εξανεμίστηκαν.
Τώρα, είκοσι μόλις μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο 2023, απαιτείται μια νέα θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων, που να δίνει προοπτική για λύσεις· λύσεις που να προδιαγράφουν και να εγγυώνται την απαλλαγή από την ξεπερασμένη προσέγγιση του κατευνασμού και της συμφιλίωσης με την κατοχή, που αυθαίρετα βαφτίστηκε «επανένωση» και καθιερώθηκε ως επίσημη πολιτική.
Η πολιτική του κατευνασμού ούτε στο παρελθόν απέδωσε καρπούς ούτε τώρα αποδίδει ή μπορεί να αποδώσει. Αυτό το αφήγημα της εξημέρωσης του θηρίου, αυτή η πολιτική της «καλής θέλησης» και του «καλού παιδιού», που αποκλήθηκε επαναπροσέγγιση και οδηγεί στην προτεκτορατοποίηση της Κύπρου, κατέρρευσε. Οι αρχιτέκτονές της, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, κυριαρχούν εδώ και χρόνια και έχουν δημιουργήσει ένα μονοπώλιο παραγωγής πολιτικής στο Κυπριακό, προωθώντας τον κατατεμαχισμό των αντιτιθέμενων δυνάμεων, οι οποίες συνασπισμένες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έναν αντίβαρο τρίτο πόλο. Σ’ αυτό, βέβαια, συνέτειναν και οι λεγόμενες ενδιάμεσες δυνάμεις, που συστέλλουν ή διαστέλλουν τα ποσοστά τους, στα μέτρα αρχηγικών φιλοδοξιών.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αδήριτη ανάγκη η συσπείρωση του κόσμου που αντιδρά στον μονοπωλιακό χειρισμό του Κυπριακού από τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ· σήμερα, όλες εκείνες οι χιλιάδες που αντιτάχθηκαν και αντιτίθενται σε διευθετήσεις τύπου Ανάν επιβάλλεται να δώσουν μια εναλλακτική προοπτική στο 2023.
Το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης για εναλλακτική προοπτική και πρόταση πέφτει στο ΔΗΚΟ και στην ΕΔΕΚ. Με το ευπρεπές ποσοστό ψηφοφόρων και οπαδών που διατηρούν, και μαζί με ακομμάτιστους πολίτες, οργανωμένες ομάδες και άλλες αντικατοχικές πατριωτικές δυνάμεις, μπορούν να καταστήσουν πραγματικότητα τον Τρίτο Δρόμο· τη δύναμη εκείνη που θα αντιπαραταχθεί αποτελεσματικά στο δίπολο ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ.
Ο Τρίτος Δρόμος, ο Δρόμος της Λύσης, δεν θα προκύψει από συνένωση των κεντρώων κομμάτων, όπως επιχειρήθηκε χωρίς αποτέλεσμα στο παρελθόν· ίσως, ούτε με εκ των προτέρων συνεννοήσεις, συνεργασίες και συμφωνίες μεταξύ τους. Θα προκύψει εκ των πραγμάτων νομοτελειακά. Για να ανατρέψει τις διευθετήσεις διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και επιβολής τουρκικών/διχοτομικών σχεδίων, που έχουν εκπονηθεί στο εξωτερικό και προωθούνται και προπαγανδίζονται στο εσωτερικό, από τις ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ· και οι οποίες αναμένουν την κατάλληλη στιγμή για να «κλείσουν» το Κυπριακό. Αυτή την προαποφασισμένη «διευθέτηση» έχει υποχρέωση ο κάθε πατριώτης να ανατρέψει.
Η υποψιασμένη και χειραφετημένη κοινωνία, που δεν αποδέχεται νόθα, δυσλειτουργικά ή θνησιγενή σχέδια λύσης, όπως ήταν το σχέδιο Ανάν και όπως είναι τα κυοφορούμενα σήμερα σχέδια, οι πολιτικοποιημένοι πλην ακομμάτιστοι πολίτες, που προκρίνουν την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, τη δημοκρατία και τον ανόθευτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό το ανώνυμο και ασυνθηκολόγητο κομμάτι του λαού, που το 2004 αντιστάθηκε και δεν ενέδωσε στις γαλιφιές, τα χρυσωμένα χάπια και τις φοβέρες ντόπιων και ξένων, αυτοί οι ψυχωμένοι άνθρωποι, οι πατριώτες, που δεν κουράστηκαν να ανθίστανται, που πιστεύουν και ελπίζουν, όλοι αυτοί ας αποτελέσουν τον πυρήνα του αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία.
Όταν η δράση είναι χρέος αυτοσυντήρησης, η αδράνεια είναι έγκλημα.
Υ.Γ.
«Άκου λοιπόν:
Είτε φταις, είτε όχι,
σα δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν,
είτε φταις που πέθανες, είτε όχι»
(Μπ. Μπρεχτ)