Και οι δύο φράσεις έχουν την έννοια του τέλους. Μόνο που όταν η ηγεσία λέει «τελεία και παύλα» ή «μην με ρωτάτε για να μην σας πάρει ο δαίμονας», εννοεί πως θέλει να συνεχίσει ανενόχλητη τον δρόμο που έχει αρχίσει, ενώ το «ώς δαμέ» των αγανακτισμένων πολιτών εκφράζει την επιθυμία για ένα νέο ξεκίνημα.
Πώς γίνεται όμως ένα νέο ξεκίνημα; Το να βγούμε στους δρόμους είναι ένα μήνυμα, μια πίεση στην ηγεσία και τα κόμματα να ακούσουν τον κόσμο και να αντιληφθούν. Αν και η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση των γεγονότων του περασμένου Σαββάτου μοιάζει πως σε ώτα μη ακουόντων, όσο ηχηρή και αν είναι η φωνή δεν μπορεί να ακουστεί. Μετά τη γενική κατακραυγή, οι Αρχές αντί να δουν τι πήγε λάθος προσπαθούν να δαιμονοποιήσουν τους διαδηλωτές ψάχνοντας σκηνές που να δικαιολογούν τη βία που άσκησαν. Και βρήκαν άλλοθι στο υψωμένο μεσαίο δάκτυλο της νεαρής Αναστασίας. Ένα μεσαίο δάκτυλο προς ένα διεφθαρμένο σύστημα, δικαιολογεί τη ρίψη νερού στο πρόσωπο της με τόση δύναμη; Υψωμένα είναι τα μεσαία δάκτυλα μιας τεράστιας μερίδας της νέας γενιάς. Είναι η γενιά με τα μάστερ που αναμένει να ανοίξουν οι καφετέριες για να πιάσει δουλειά πίσω από τα μπαρ φτιάχνοντας καφέδες για 4 ευρώ την ώρα. Είναι η γενιά που βλέπει γύρω της να ανεγείρονται πύργοι, αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν ούτε να ενοικιάσουν διαμέρισμα, αφού η φούσκα των πύργων και των διαβατηρίων έκανε τις τιμές απλησίαστες. Είναι η γενιά που βλέπει το περιβάλλον να καταστρέφεται για να κερδίσουν κάποιοι από την λεγόμενη ανάπτυξη. Είναι η γενιά που ακούει για το άλλο μισό της πατρίδας αλλά δεν μπορεί να ζήσει σε αυτό. Γιατί μας εκπλήσσει ο θυμός τους;
Το να βγούμε στους δρόμους, λοιπόν, είναι ένα μήνυμα, αλλά θα πρέπει να αλλάξουν πρόσωπα, νοοτροπίες, δομές, πολιτικές… Το όλο σύστημα με άλλα λόγια. Οι επερχόμενες εκλογές, έστω κι αν περνούν μέσα από τα κομματικά μαγειρεία, είναι μια κάποια λύση. Όσο κι αν απεχθανόμαστε το κατεστημένο, οφείλουμε να ψάξουμε στα ψηφοδέλτια να βρούμε ανθρώπους έντιμους, ανθρώπους με παιδεία και ευαισθησίες. Όσο πιο πολλοί τέτοιοι μπούνε στη Βουλή, τόσο μπορούμε να ελπίζουμε. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι.
chrystalla@phileleftheros.com