>>>Ποιους θέλει να τρελάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Απαντώντας στον Τατάρ τού έριξε το γάντι για επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960. Και έγινε ο χαμός… Έστειλε επιστολή στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών χωρίς αναφορά στο Σύνταγμα του 1960. Στη συνέντευξή του στους καλούς συναδέλφους του Οmega Mιχάλη Παυλίδη και Σωτήρη Παρούτη είπε ότι την πρότασή του θα την εξηγήσει προφορικά στον Αντόνιο Γκουτέρες. O Yπουργός του των Εξωτερικών μίλησε για σχήμα λόγου, αλλά ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης είπε ότι είναι πρόταση ουσίας… Σε τι στοχεύει με όλες αυτές τις αλληλοσυγκρουόμενες τοποθετήσεις; Και γιατί αυτή η διγλωσσία; Προς τι όλο αυτό το αλαλούμ; Μήπως αγνοεί, επίτηδες, ότι η αξιοπιστία του πιάνει πάτο; Αγνοεί – γιατί όμως- ότι οι γνωστοί ξένοι «παίχτες» βρίσκουν πατήματα για να προωθούν τις δικές τους ιδέες που είναι πολύ κοντά στις τουρκικές στοχεύσεις; Και αυτοί οι ξένοι έχουν μόνιμους συνομιλητές στη δική μας πλευρά;
>>> Αυτός δεν είναι ο μόνος πονοκέφαλος του Προέδρου που τα παίρνει κι εύκολα στο κρανίο. Ο άθλιος χειρισμός με το βοηθητικό βιβλίο των αγγλικών, η οδηγία για σκίσιμο της σελίδας και η άρον-άρον απόσυρση του, δείχνουν ελλείμματα, αδυναμίες, νοοτροπίες που δεν ταιριάζουν στην εποχή μας. Θα σημειώσουμε και την σπουδή πολλών να ενοχοποιήσουν προσωπικά τον Πρόδρομο Προδρόμου για το όλο ζήτημα, την κεφαλή του οποίου θέλουν πάλι επί πίνακι… Ο Πρόεδρος είναι καταδικασμένος να δει σε βάθος το ζήτημα, γιατί δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός που εξέθεσε την χώρα και την κυβέρνησή του, έδωσε και την ευκαιρία στην Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς να δηλητηριάσουν ακόμη περισσότερο το σκηνικό την ώρα που υποτίθεται καταβάλλονται προσπάθειες να καθίσουν όλοι γύρω από ένα τραπέζι για επανεκκίνηση. Υποτίθεται ότι υπάρχουν διαδικασίες για την έγκριση ενός βιβλίου. Τηρήθηκαν; ‘Η απλώς το όνομα και μόνο του εκδόθηκε θεωρήθηκε διαβατήριο έγκρισης; Πώς έφτασαν την υστάτη να προβαίνουν στους κάκιστους χειρισμούς ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων; Ο Ν. Αναστασιάδης οφείλει να αναλογιστεί και τι ο ίδιος έπραξε όπως και οι προκάτοχοί του στο συγκεκριμένο Υπουργείο- προφανώς δεν είναι το μόνο-… Ακούμε ότι είναι φίσκα σε «ρουσφετολογικούς» διορισμούς, αποσπάσεις, μετακινήσεις… ενώ μαίνεται ένας υπόγειος πόλεμος επικράτησης όπως και ένας άλλος «πόλεμος» εξοστρακισμού του Πρόδρομου Προδρόμου που θεωρήθηκε από την πρώτη στιγμή «ξένο σώμα» στο συγκεκριμένο Υπουργείο!!! Τον Πρόεδρο δεν το σώζουν ούτε οι διορισμοί συμβούλων ούτε οι οργίλες αντιδράσεις… Κάθαρση μπορεί να γίνει και οικοδόμηση μιας εκπαιδευτικής πολιτικής σύγχρονης που να την υπηρετούν συνεπείς και αποτελεσματικοί λειτουργοί; Αυτό είναι το στοίχημα…
>>>Και πάμε στις δημοτικές εκλογές. Η μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση θάπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Οι κομματικές σκοπιμότητες όμως δεν το επέτρεψαν. Φτάσαμε στο παρά δύο και ακόμη συζητούν πως και πότε θα γίνει η συζήτηση των νομοσχεδίων για την αλλαγή. Η κυβέρνηση ελέγχεται για την καθυστέρηση προώθησης των νομοσχεδίων. Τα κόμματα ελέγχονται γιατί αναζητούν αιτιάσεις για να «τουμπάρουν» μια αλλαγή πέρα για πέρα αναγκαία για τον τόπο που θα οδηγήσει – ευελπιστούμε- και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των δημοτών. Η πιο φρέσκα είναι ότι οι νέοι βουλευτές μέλη της επιτροπής Εσωτερικών χρειάζονται χρόνο για να μελετήσουν τις 500 σελίδες των νομοσχεδίων… Ο Υπουργός των Εσωτερικών δεν πρέπει να δεχθεί με τίποτε εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση για τις 12 Δεκεμβρίου με πενταετή ή κουτσουρεμένη θητεία χωρίς έγκριση της μεταρρύθμισης… γιατί μπορεί να καταλήξει στις καλένδες…
>>>Πάμε στο θέμα Θεμιστοκλέους. Πολύ ωραία τους τα έψαλλε ο τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κωνσταντίνος Χριστοφίδης: «Σήμερα το κομματικό σύστημα «ξαφνιάστηκε» για τις ενέργειες του βουλευτή του. Τον άκουσε για πρώτη φορά, δεν τον ήξερε… Βουλευτές, κοινοβουλευτικοί βοηθοί και κόμματα ξεσαλώνουν τώρα σε δηλώσεις και ανακοινώσεις. Να σας θυμίσω τι έλεγε πριν 10 χρόνια ο κ. βουλευτής στην επιτροπή Παιδείας της Βουλής όπου συμμετείχαν όλα τα κόμματα: « Εχετε μια κοτσιάκαρη εκεί στο πανεπιστήμιο που διδάσκει τα παιδιά μας… Πέφτουν κόλλυβα από τη μέση της. Ακούει καμπάνες και ηδονίζεται. Και βλέπει τάφους και λαχταρά». Όλα αυτά για κορυφαία καθηγήτρια της Σορβόννης που στα 90 της χρόνια δίδασκε στο Παρίσι «Ελληνικό Πολιτισμό». Όλα αυτά μερικούς μήνες μετά το θάνατό της. Κανείς σας δεν το σεβάστηκε. Τότε κανείς σας δεν ένοιωσε την ανάγκη να πει μια κουβέντα. Απλώς χαμογελούσατε.» O λόγος για την Αικατερίνη Κουμαριανού.