Απανωτά τα κτυπήματα κατά της διαφθοράς. Την έχουν περικυκλώσει για τα καλά. Πρώτα ήρθε ο Πρόεδρος αποβραδίς με το διάγγελμα του και την έκανε τη διαφθορά του αλατιού. Ήρθε την επόμενη μέρα με την υπουργό Δικαιοσύνης, που χαίρει της εμπιστοσύνης του, και του αναπλ. κυβερνητικού εκπροσώπου, και ανακοίνωσαν ένα κατεβατό αποφάσεις για να τη διαλύσουν τη διαφθορά. Μετά ήρθε και η Βουλή των κομμάτων να συνεισφέρει κι αυτή δημοσιοποιώντας τη λίστα Γιωρκάτζη, όχι τόσο για να βρει ποια πολιτικά πρόσωπα είχαν αλισβερίσια με τις τράπεζες, αλλά για να πάψουν να τους κατηγορούν οι πολίτες ότι κρύβουν πράματα. Δηλαδή, όλα για το θεαθήναι. Από το προεδρικό διάγγελμα μέχρι τις λίστες και τις αποφάσεις μέτρων. Επί της ουσίας ουδέν.
Η λίστα, για παράδειγμα, είναι μία αστειότητα. Παρελαύνουν χιλιάδες ονόματα, ακόμα και ονόματα εταιρειών, που η σχέση τους με αυτό που λέμε Πολιτικώς Εκτεθειμένα Πρόσωπα, είναι ότι ένας εκ των ιδιοκτητών υπήρξε κάποια στιγμή της ζωής του δημοτικός σύμβουλος. Περιλαμβάνει απλώς ονόματα χωρίς κανείς να μπορεί να διευκρινίσει τίποτα. Ούτε ποιοι έτυχαν προνομιακής δανειοδότησης, ούτε ποιοι έτυχαν προνομιακής διαγραφής δανείου, ούτε καν ποιοι είχαν πραγματικά μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τι απέγιναν. Η γνώμη μου είναι ότι η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη λίγο πριν αποχωρήσει από την Κεντρική Τράπεζα, ήθελε να κάνει τα κόμματα άνω – κάτω, μαζί και την κοινωνία, διότι τη στρίμωξαν και την ανάγκασαν να παραιτηθεί. Και το πέτυχε. Τους έχει τρία χρόνια να συζητούν τι στο καλό είναι αυτό που τους παρέδωσε. Η λίστα έγινε σε συνεργασία της Κεντρικής με τις τράπεζες. Και αυτό που πρέπει να εξεταστεί είναι σε τι αποσκοπούσαν αυτοί που την ετοίμασαν; Ήταν άλλη μια σύγχυση για να μην βρεθούν ποτέ ποιοι πολιτικοί ή κρατικοί αξιωματούχοι χρησιμοποίησαν τα αξιώματά τους για προσωπικό όφελος; Διότι, αυτό είναι το αποτέλεσμα σήμερα. Και το διαπιστώνει κανείς με την πρώτη ματιά στη λίστα. Δεν χρειάζεται δεύτερη, είναι ολοφάνερο ότι ετοιμάστηκε με εγκληματική επιπολαιότητα και ότι φέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το ζητούμενο, που είναι η πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Μετά, λοιπόν, από αυτή τη μεγάλη κοροϊδία, ήρθε και η πολλά υποσχόμενη πάταξη της διαφθοράς με τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος και η Γιολίτη. Θεωρίες και παραμύθια της Χαλιμάς. Ακούστε τώρα με ποιο τρόπο θα πατάξουν τη διαφθορά: Ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση μαθητών και φοιτητών, ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και καλλιέργεια συνείδησης μηδενικής ανοχής σε φαινόμενα διαφθοράς, εκπαίδευση και επιμόρφωση με εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα σε λειτουργούς και διευθυντικά στελέχη του δημόσιου, σειρά δράσεων με τελικούς αποδέκτες τους νέους και με τρόπο που θα τους καθιστά συμμέτοχους στον αγώνα για διαφάνεια. Όλα αυτά έτσι ακριβώς τα γράφουν και αποτελούν κεφάλαια στον αγώνα κατά της διαφθοράς. Δηλαδή, έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σωρό διεφθαρμένους, που αυτή τη στιγμή δρουν ανενόχλητοι, ατιμώρητοι και διαπλεκόμενοι σε όλα τα κανάλια των εξουσιών, και θα τους κάνουν με τα κρεμμυδάκια, επειδή θα αρχίσουν να εκπαιδεύουν τους νέους και την κοινωνία.
Έχουν, όμως, και πιο χειροπιαστά μέτρα: Σύσταση Εθνικής Υπηρεσίας Ακεραιότητας, Δημιουργία Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσλήψεων, Προαγωγών και Μετακινήσεων για τους υπαλλήλους των Ημικρατικών Οργανισμών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Σύσταση Μονάδας Καταπολέμησης της Διαφθοράς, Σύσταση Μονάδας Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος στην Αστυνομία… Θα γεμίσουν τον τόπο επιτροπές και μονάδες, την ώρα που όσες υπάρχουν δεν τις αφήνουν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα και αδιάφθορα και ακομμάτιστα. Υπάρχει η Ελεγκτική Υπηρεσία, για παράδειγμα, και βλέπουμε τι συμβαίνει. Υπάρχει η ΕΔΥ και βλέπουμε πώς λειτουργεί. Υπάρχει η Γενική Εισαγγελία, υπάρχει στην Αστυνομία η ΜΟΚΑΣ, υπάρχουν εδώ και 4 – 5 χρόνια καμιά τριανταριά εξειδικευμένοι αστυνομικοί αποσπασμένοι να ερευνούν το οικονομικό έγκλημα του 2013… Υπάρχει η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου για την κρατική μηχανή και κάθε υπουργείο έχει τη δική του Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου. Είδατε καμιά φορά να ανακαλύπτουν κάτι σαθρό; Αν προσθέσουν τώρα καινούργιες μονάδες τι θα αλλάξει; Και πότε; Γι΄ αυτό λέω, παραμύθια της Χαλιμάς για να ικανοποιηθεί πρόσκαιρα το δημόσιο αίσθημα κι η ατιμωρησία να συνεχίζεται.
Υ.Γ. Ήθελα να ‘ξερα, όταν θα καλλιεργούν συνείδηση μηδενικής ανοχής σε φαινόμενα διαφθοράς στους μαθητές και στην κοινωνία, θα τους λένε ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παίρνει δώρα από επιχειρηματίες, όπως είναι ένα οικογενειακό ταξίδι στις Σεϋχέλλες με το ιδιωτικό αεροπλάνο Σαουδάραβα πολιτογραφηθέντα;