Του Άριστου Μιχαηλίδη, 10 Μαρτίου 2021
Τι είναι πάλι αυτή η ομοβροντία των παρεμβάσεων που επιμένουν να ρίχνουν τις ευθύνες για τα αδιέξοδα στην ελληνοκυπριακή πλευρά και επαναλαμβάνουν άχαρα και προκλητικά τα παραμύθια με τις δήθεν ευκαιρίες που χάσαμε και τώρα έρχεται ακόμα μία και πρέπει να γρηγορούμε να μην την χάσουμε κι αυτήν; Υπάρχει πάλι κανένα συντονιστικό κέντρο και τους κουρδίζει; Διότι επανήλθαν ομαδικά να μας κάνουν μαθήματα εθνικοπατριωτικού σουρεαλισμού. Κι εδώ και στην Αθήνα ως να μυρίστηκαν εξελίξεις και τρέχουν να μας προετοιμάσουν. Να μας λένε πόσα κάναμε οι Ελληνοκύπριοι στους Τουρκοκύπριους. Να δικαιολογούν την τουρκική εισβολή και την κατοχή. Να μην βρίσκουν τίποτε να πουν για την αδιαλλαξία της Τουρκίας και να γράφουν ασταμάτητα για την δική μας αδιαλλαξία. Να μας λένε να σπεύσουμε τώρα στην πενταμερή για να προλάβουμε τα χειρότερα. Ποια χειρότερα, αλήθεια; Χειρότερα από το ξεπούλημα της Κερύνειας δεν υπάρχουν. Χειρότερα από τη νομιμοποίηση τουρκικών συμφερόντων στην πατρίδα μας δεν υπάρχουν. Χειρότερα από την εγκατάλειψη της μόνης σανίδας σωτηρίας που έχουμε, την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν υπάρχουν. Διότι αυτά μας ζητούν. Αυτά μας ζητούσαν πάντα. Κι έχουν παράπονο διότι λέμε «όχι», λέει «όχι» ο λαός.
Δεν έμαθαν τίποτα από τα προηγούμενα. Κι αν έμαθαν είναι πια τόσο αφοσιωμένοι (ή αλλοπαρμένοι) που αδυνατούν να αλλάξουν τροπάρι. Κι επανέρχονται με το ίδιο. Αυτό που βάζει την ιστορία στο πλυντήριο και την βγάζει στα μέτρα τους. Στο μικρό τους μπόι. Στο μπόι του 24%, που επιμένει να λέει στο 76% ότι είναι λάθος. Και ποιο είναι το σωστό, βρε αφιλότιμοι; Η τουρκοποίηση της Κύπρου; Που θέλατε κι επιμένετε να μετατρέψετε τους Ελληνοκύπριους σε έναν λαό χωρίς ταυτότητα, ασπόνδυλο κι ανάδελφο; Τσογλάνι της Άγκυρας; Υποτακτικό; Να υπηρετεί τα συμφέροντα των νεοσουλτάνων για να πάψουν να τον απειλούν;
Να τους λένε οι Βρετανοί ότι έχουν σχέδιο και να χειροκροτούν. Οι αλλοπαρμένοι. Και να βρίζουν όσους αντιδρούν. Έχουν σχέδιο, λέει, να έχουμε δύο «κοινοτικά κρατίδια» (Communal States) στο πλαίσιο μιας συνομοσπονδίας η οποία θα είναι ως ενιαίο κράτος στην ΕΕ και θα έχει μία διεθνή προσωπικότητα. Και στις υποθέσεις της ΕΕ, όπου δεν μπορεί να επιτευχθεί συναίνεση μεταξύ των «κοινοτικών κρατιδίων» και της Κεντρικής Κυβέρνησης, το κυπριακό κράτος θα απέχει. Και είναι κανονικό κράτος αυτό, ω φωστήρες; Επειδή έτσι αποφάσισε η Βρετανία να προωθήσει τις απαιτήσεις της Τουρκίας, εμείς πρέπει να κτυπήσουμε τις καμπάνες σαν χαζοχαρούμενοι πανηγυρτζήδες για να μην μας κατηγορούν ότι φοβόμαστε τη λύση. Να μην αντιδρούμε επειδή θα χάσουμε την ευκαιρία.
Μα, τι είδους γυαλιά φόρεσαν πάλι και βλέπουν ευκαιρία; Όπως έβλεπαν και στο Κραν Μοντανά κι όταν πήγαν εκεί θρηνούσαν που άκουγαν τον Τσαβούσογλου να μας λέει να μην κάνουμε όνειρα για αποχώρηση του κατοχικού στρατού και των εγγυήσεων. Θρηνούσαν όταν είδαν ότι παραμέρισε στο πι και φι τον Ακιντζί και δεν του επέτρεπε ούτε να μιλήσει. Θρηνούσαν από απογοήτευση. Διότι, πίστεψαν πράγματι ότι οι Τούρκοι θα άφηναν λίγο περιθώριο για συμβιβασμό. Και είδαν κι έφριξαν. Αλλά, πολύ γρήγορα τα ξέχασαν. Και επανήλθαν στον πρότερο πολιτικό βίο τους. Τον άγονο, τον αναποτελεσματικό. Που μας έφερε στη χειρότερη μοίρα που βρεθήκαμε ποτέ. Ένα βήμα από την ντε γιούρε διχοτόμηση και τα δυο κράτη. Πού αλλού θέλουν να μας οδηγήσουν και συνεχίζουν; Έχουν άραγε στόχο ή θέλουν να τους ακολουθήσουμε με κλειστά μάτια κι όπου μας βγάλει; Κουτουρού όπως πάντα.
Υ.Γ. Ήθελε να καθησυχάσει όσους ανησυχούν ότι με τη λύση θα αλλάξει η καθημερινότητα τους, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και είπε χθες: «Να υπάρχει σχεδόν μια πλήρη αυτονομία στις συνιστώσες πολιτείες, διασφαλίζοντας ότι η καθημερινότητα τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων δεν θα αλλάξει». Μια πλήρη αυτονομία. Αλλά να συνεχίζουμε να το λέμε επανένωση, να συνεχίσουμε να το λέμε κοινό κράτος, κοινό μέλλον, μία και μόνη κυριαρχία…
aristosm@phileleftheros.com