Τελικά δεν τα καταφέραμε

Της: Τώνιας Σταυρινού, 12 Δεκεμβρίου 2020

Το σλόγκαν ήταν υποσχόμενο. «Θα τα καταφέρουμε», μας είπαν και τους πιστέψαμε. Ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες των επιδημιολόγων, εμπιστευτήκαμε τον υπουργό Υγείας, πιστέψαμε ότι το τιμόνι σε αυτή την πρωτόγνωρη κρίση το κρατούσαν άνθρωποι που αν μη τι άλλο ήξεραν τι έκαναν.

Στους επόμενους μήνες διαπιστώσαμε με τρόμο ότι κινούνταν με ανεπίτρεπτη επιπολαιότητα και η σιγουριά τους δεν πήγαζε από μια καλή ανάλυση και εκτίμηση της κατάστασης, αλλά ήταν η επιδερμίδα της ίδιας αλαζονείας που υπάρχει στο υπόστρωμα της πολιτικής τους σε όλα τα θέματα.

Η ατομική και η συλλογική ευθύνη που είχαν αποτέλεσμα στους πρώτους μήνες της πανδημίας, απέτυχαν να καλύψουν το κενό της πολιτικής ευθύνης. Δυστυχώς, στηριχθήκαμε σε ανθρώπους που όχι μόνο δεν είχαν ιδέα τι να κάνουν -έτσι κι αλλιώς τα δεδομένα ήταν πρωτόγνωρα για όλο τον κόσμο- αλλά δεν ήθελαν να ακούσουν κι όλας κανέναν.

Το «εμείς ξέρουμε καλύτερα» ήταν προϊόν της ίδιας μικροπολιτικής διαχείρισης που επικαλύπτει όλο τον πολιτικό τους βίο, τον τρόπο που πολιτεύονται και προσωπικά και συλλογικά. Με σπασμωδικές αποφάσεις και επιδεικνύοντας εντυπωσιακό ερασιτεχνισμό, κατάφεραν να μας οδηγήσουν δύο βδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα, με κλειστή την αγορά, παραλυμένες τις επιχειρήσεις και τους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους σε απόγνωση.

Το καλοκαίρι διακήρυτταν ότι «δεν θα υπάρξει δεύτερο κύμα», άνοιξαν τα αεροδρόμια χωρίς να ληφθούν επαρκή μέτρα, τον Σεπτέμβρη ήταν «πανέτοιμοι» για να λειτουργήσουν τα σχολεία, έγιναν ανέκδοτο με τα μονά θρανία και τις κουβερτούλες, μετά προχώρησαν σε ένα αψυχολόγητο lockdown σε Λεμεσό και Πάφο, δημιούργησαν χάος στους δρόμους με ουρές για τα rapid test και κατέστρεψαν οικονομικά τους χώρους εστίασης, τα θέατρα, τα γυμναστήρια, τις παιδικές απογευματινές δραστηριότητες, με ανεύθυνα διατάγματα άνοιξε-κλείσε-ξανάνοιξε-ξανακλείσε.

Έπεσαν έξω. Και προσπάθησαν να το χρεώσουν στους πολίτες που δεν πειθάρχησαν αρκετά, μιας και ήταν ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος της δικής τους ευθύνης. Τόσους μήνες αγνοούσαν τις φωνές οργανωμένων συνόλων και επιστημόνων -αλλά και τη φωνή της λογικής – που τους έλεγαν να προχωρήσουν σε ένα γενικό lockdown πριν τις γιορτές για να μπορέσουμε να κάνουμε Χριστούγεννα με ανοικτές επιχειρήσεις.

Αφού απέτυχαν να προετοιμάσουν τα νοσοκομεία, να λάβουν έγκαιρα μέτρα για τους οίκους ευγηρίας, να στηρίξουν αποτελεσματικά τις θέσεις εργασίας και να προσμετρήσουν το ψυχικό κόστος στους πολίτες και ιδιαίτερα στα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες, απέδειξαν ότι το κράτος πρόνοιας είναι μια φωταγωγημένη βιτρίνα χωρίς περιεχόμενο. Το αίσθημα ότι όλα καταρρέουν ενισχύεται καθημερινά μπροστά στην έπαρση μιας αποτυχημένης ηγεσίας που ακόμη δεν βρήκε το θάρρος να απολογηθεί.

tonia.stavrinou@phileleftheros.com