Του Αντρέα Μορφίτη, 15/6/2021
Αυτές τις μέρες στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου συντελούνται νέα ραγδαία τετελεσμένα τα οποία και προδιαγράφουν τον τραγικό επίλογο του δράματος της Βασιλεύουσας.
Οι κατοχικές αρχές, σε πλήρη συνεργασία με το βαθύ Κράτος της τουρκίας, διάνοιξαν νέα τμήματα της παραλίας δημιουργώντας τις υποδομές για την πλήρη αξιοποίησή της, ενώ ταυτόχρονα ασφαλτόστρωσαν και πεζοδρομοποίησαν και άλλες γειτονιές στο κέντρο της τέως περιφραγμένης πόλης, παραβιάζοντας κατάφωρα το status quo που ίσχυε από το 1974 μέχρι πρότινος, καταπατώντας ταυτόχρονα και τις πρόνοιες των σχετικών ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε. 550/1984 και 789/1992.
Οι ενέργειες αυτές αποτελούν την αναπόσπαστη συνέχεια ενός καλά μελετημένου και άριστα οργανωμένου στρατηγικού σχεδιασμού που εφαρμόστηκε βήμα με βήμα από τη διάνοιξη της παραλίας του Αγίου Μέμνονα στις 21/7/2017, τη λειτουργία του οδοφράγματος της Δερύνειας και την δίοδο μέσω του περιφραγμένου τούνελ στις 12/11/2018 και τη διοργάνωση του περιβόητου πικνίκ του Ισλαμοφασίστα Ερντογάν στις 15/11/2020 ( σημειώστε τις …ιστορικές ημερομηνίες των αλλεπάλληλων εθελούσιων βιασμών μας ! )
Όλες αυτές οι εξελίξεις προδικάζουν με μαθηματική ακρίβεια ότι οι τούρκοι θα καταλάβουν και το εναπομείναν τμήμα της περίκλειστης πόλης που ανέρχεται στο 16.73%, με την τακτική της σαλαμοποίησης και χωρίς «να σπάσει μύτη».
Τα σημεία των καιρών δείχνουν ότι ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας, σε πλήρη συμπαιγνία με τον εγκάθετο υποτακτικό του Ερσίν Τατάτρ, προετοιμάζουν μια νέα ψυχρολουσία που πιθανολογείται να εξαγγελθεί κατά την προγραμματιζόμενη επίσκεψη Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο τον ερχόμενο μήνα, μέσα στα πλαίσια των πανηγυριών που θα στήσουν για την τραγική επέτειο του Ιουλίου 1974.
Και ενώ όλα αυτά είναι ορατά και προβλεπόμενα δια γυμνών οφθαλμών, εμείς ασχολούμαστε ακόμα με τον απόηχο των βουλευτικών εκλογών, των παιγνιδιών που παίχτηκαν από τα πολιτικά κόμματα, τον διαμοιρασμό των ….προεδριών των επιτροπών στη νέα Βουλή, και την επίρριψη ευθυνών για το «τις πταίει».
Ο κόσμος της Αμμοχώστου, αυτοί οι άλλοτε υπερήφανοι, αξιοπρεπείς και προοδευτικοί συμπολίτες μας παραμένουν σιωπηρά, αλλά βαθειά διχασμένοι, αδύναμοι να αντιδράσουν και ανίκανοι να διαμορφώσουν μια στάση ζωής και ευθύνης απέναντι στην συντελούμενη άλωση και του τελευταίου τμήματος της άλλοτε ένδοξης πόλης τους.
Χωρίς ενημέρωση και καθοδήγηση από κανένα αρμόδιο δέχονται καθημερινά, εδώ και πολλά χρόνια, τις προκλήσεις των κατοχικών αρχών να πωλήσουν τις περιουσίες τους ή να προσφύγουν για ….αποζημίωση στην ούτω καλούμενη «Επιτροπή Αποζημιώσεων» και αφήνονται στο έλεος της μοίρας τους για να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα τραγικά διλήμματα μεταξύ αντίστασης και υποταγής, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Η περίπτωση της Αμμοχώστου θυμίζει την ιστορία με το πείραμα του βατράχου που τον έβαζαν σε χλιαρό νερό, αυξάνοντας λίγο – λίγο τη θερμοκρασία μέχρι που πέθανε από εγκαύματα, ανίκανος να αντιδράσει γιατί στο μεταξύ είχε συνηθίσει ή είχε χάσει τις αισθήσεις του!
Με τον ίδιο τρόπο και οι Αμμοχωστιανοί συμπολίτες μου παραμένουν αβοήθητοι, απονευρωμένοι και ναρκωμένοι, συμφιλιωμένοι μέσα στα αλλεπάλληλα διαχρονικά και σταδιακά τετελεσμένα μέχρι που θα ξυπνήσουν μια μέρα μέσα στη νεκρική σιωπή τους και να αναφωνήσουν το «εάλω η Πόλις».
Μια άλωση που συντελέστηκε με τη δική μας αδιαφορία, αδράνεια, ανοχή ίσως και συνενοχή .
Όταν ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας τον περασμένο Νοέμβριο μας ταπείνωνε με το πικνίκ του εμείς προκαλούσαμε καταστροφές στις πόλεις μας διαμαρτυρόμενοι για τον δήθεν εγκλεισμό μας.
Τώρα που το κατοχικό καθεστώς ασελγεί κατά συρροήν και κατ εξακολούθησιν πάνω στην ερημωμένη πόλη μας, εμείς εξακολουθούμε να βράζουμε μέσα στο ζουμί μας όπως ο βάτραχος του παραδείγματος μας .
Ως απλός πολίτης της Αμμοχώστου, αλλά και ως εκλελεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος, είχα κατ’ επανάληψη κατά τα τελευταία 12 χρόνια αρθρογραφήσει στον ημερήσιο τύπο αλλά και με δηλώσεις μου στα Μ.Μ.Ε. υπογράμμιζα φορτικά την ανάγκη χάραξης μιας μακρόχρονης στρατηγικής που να παρακολουθεί και να μελετά συστηματικά τις εξελίξεις αλλά και τις παραμέτρους που συνθέτουν το ιδιαίτερο δράμα της Αμμοχώστου και να λαμβάνει έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα.
Δυστυχώς οι αγωνιώδεις εκκλήσεις μου έπεφταν πάντα σε ώτα μη ακουόντων, συμπεριλαμβανομένου και του εκάστοτε Δημάρχου και Δημοτικού Συμβουλίου της Πόλης μας. Και είναι όλα καταγεγραμμένα, όχι για την ιστορία, αλλά για την απόδοση ευθυνών εκεί και όπου ανήκουν.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα έχουν συντελεστεί μεθοδικά, υπογείως και κρυφίως, είτε με την ένοχη σιωπή και την επιτηδευμένη αδράνειά μας, είτε με την ενεργό συμμετοχή μας, όλες εκείνες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την «ειρηνική» παράδοση της πόλης μας στους κατακτητές της. Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει πόσες περιουσίες έχουν περιέλθει στην κυριότητα των τούρκων και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για το μέλλον της πόλης.
Όπως και ουδείς γνωρίζει – ή μάλλον οι πάντες γνωρίζουν – τι θα επισυμβεί εάν και όταν ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας και το φερέφωνό του στην Κύπρο, καλέσουν τους κατοίκους της άλλοτε περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου να επιστρέψουν – αν οι ίδιοι το θελήσουν – κάτω από τουρκική διοίκηση.
Και τότε δεν θα σημάνει μόνο το τέλος της Αμμοχώστου, αλλά και το τέλος του Κυπριακού Προβλήματος.
Και ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω.
Υ.Γ. Ερωτώ ευθέως τους πολιτικούς φωστήρες που περιέρχονται τα τηλεοπτικά κανάλια και διακηρύττουν ότι οι ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος δεν αποτελούν παραβίαση του status της Αμμοχώστου αφού …καθαρίζουν μόνο τους κοινόχρηστους χώρους :
Από πού αντλούν τα συμπεράσματα τους και ποιών τα κελεύσματα και τις πολιτικές εξυπηρετούν και θεραπεύουν; Ας αποκαλύψουν της πηγές της πρωτοφανούς γνωμοδότησης τους για να γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε επιτέλους!
Ανδρέας Μορφίτης
Δημοτικός Σύμβουλος Αμμοχώστου