Του Χριστάκη Ευσταθίου, 08/03/2021
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα συμπίπτει με την κορύφωση του σάλου που ξεσπά για τον απόλυτο εξευτελισμό της, από τη χιονοστιβάδα καταγγελιών για σεξουαλική και άλλης μορφής κακοποίηση που υφίσταται. Το φαινόμενο, μάλιστα, ξεπετιέται σαν ένας ασυγκράτητος και εφιαλτικός ογκόλιθος που κυλιόμενος κρημνίζει και θρυμματίζει τα όποια υπερυψωμένα πέραν πάσης υποψίας φράγματα και υψώνει τεράστια τσουνάμια… Ξεσκεπάζει ακόμα και χώρους που κατά τα άλλα προβάλλουν τόσο ευαίσθητοι ως προς αξίες, αρχές, ακόμα και ηθικές, αλλά και άβατους μέχρι τώρα από οποιαδήποτε υποψία… Και από την άλλη ένα ξεχωριστό θέαμα: η κοινωνία να υφίσταται δήθεν μέγα σοκ, σάμπως και δεν έπαιρνε καθόλου χαμπάρι για το τι συνέβαινε και το τι ακόμα συμβαίνει. Πώς τη βολεύει πραγματικά να συλλαμβάνεται κάθε φορά με τόση αχαπαροσύνη; Όσο για την τιμή στη γυναίκα γενικότερα και πέραν των όσων φρικιαστικών βγαίνουν στο σήμερα, όχι μόνο στην ημέρα της, την 8η Μαρτίου, αλλά κάθε ώρα και στιγμή, μάλλον αυτή έχει ένα βαθύτερο νόημα και περιεχόμενο που θα πρέπει επιτέλους να ψαχθούν. Δεν περιορίζεται, βέβαια, σε καμιά περίπτωση σε μια στείρα και φθηνή συνθηματολογία, με την οποία τόσο εύκολα ξεμπερδεύουμε κάθε φορά. Έχει να κάνει πιο πολύ με πραγματικούς αγώνες, με μεγάλες θυσίες και ηρωικές αυτοθυσίες… Και με τόσα άλλα της καθημερινότητας και ακόμα πιο πέρα… Αν μπορούμε, βέβαια, να το ψάξουμε και να το αποκρυπτογραφήσουμε… Κυρίως, όμως, για τα όσα τεκταίνονται σήμερα και αναζητούμε το πράγμα αποκλειστικά και μόνο σε σωφρονιστικό πεδίο έτσι απλά για να ξεμπερδεύουμε, είναι πρωτίστως θέμα επικρατούσας κουλτούρας και ευθυνών ευρύτερα της κοινωνίας. Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από ένα οποιοδήποτε έγκλημα κρύβονται κάθε φορά και οι ηθικοί αυτουργοί, των οποίων η ενοχή είναι ακόμα πιο ασήκωτη. Πόσο μάλλον όταν αυτό προσλαμβάνει τόσο μαζικές διαστάσεις με τον καταιγισμό των καταγγελιών και των άλλων που παραμένουν σκεπασμένες…
Κατά τα άλλα, η ημέρα προσφέρεται για να ψηλαφήσει κάποιος την πραγματική αξία της γυναίκας, η οποία δεν μπορεί απλά να συμβιβαστεί περιοριζόμενη σε κάποιες νομοθετικές ή άλλες ρυθμίσεις ή ακόμα και πρακτικές επί του πεδίου των εντυπώσεων, που μετριούνται συνήθως σε αριθμούς και ποσοστά. Έχει περισσότερο να κάνει με ποιοτικά μεγέθη, την αναγνώριση της συμβολής της σε όλα τα δρώμενα της ζωής και την ανάδειξή της ως αναντικατάστατης διαχρονικής παρουσίας. Τα ισχυρά παραδείγματα μέσα από την Ιστορία, μέσα από την παράδοση, μέσα από τη ζωή βοούν τόσο εκκωφαντικά! Αλλά και στο σήμερα οι προκλήσεις είναι πελώριες…
Η σημερινή μέρα της γυναίκας δεν μπορεί, λοιπόν, να περιορίζεται σε κάποιες στείρες διακηρύξεις για την τιμή της ημέρας, αλλά προσφέρεται σαν εφαλτήριο γι’ αυτοκριτική σε πολλαπλά επίπεδα που να μην περιορίζεται μόνο στα δικαιωματικά… Με πρώτο βήμα εκείνο του αληθινού σεβασμού…