Τώνια Σταυρινού
Αυτό το ερώτημα χάσκει αναπάντητο καθώς διαβάζουμε τις λεπτομέρειες για την υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης νεαρής γυναίκας στην Ελλάδα από Αστυνομικό, με συνεργό τον πατέρα της.
Ο Αστυνομικός και οι συνεργοί του, εξέδιδαν την νεαρή γυναίκα μέσω διαδικτυακής αγγελίας και την παρέδιδαν οι ίδιοι στον πελάτη. ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ. Τον άντρα που με τα χρήματά του τροφοδοτεί το σωματεμπόριο και εκτοξεύει τη ζήτηση για γυναίκες και κορίτσια στην πορνεία.
Σαν σήμερα, 12 Ιουλίου του 2019, ποινικοποιήθηκε στην Κύπρο η «αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών από θύμα σωματεμπορίας». Η βουλευτίνα Χριστιάνα Ερωτοκρίτου που έβαλε και την πρόταση, έγραφε τότε:
«Περάσαμε από χίλια μύρια κύματα αλλά τα καταφέραμε. Πέρασε σήμερα με ομοφωνία, από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η πρόταση νόμου βάσει της οποίας η ζήτηση, η είσπραξη και η χρήση υπηρεσιών από θύματα εμπορίας, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, είναι πλέον ποινικό αδίκημα. Ο ισχυρισμός της άγνοιας εκ μέρους των θυτών δεν θα γίνεται πλέον αποδεκτός και οι υποθέσεις ενώπιον των δικαστηρίων δεν θα πέφτουν λόγω μη στοιχειοθέτησης ή ελλείψει αποδείξεων».
Να θυμίσουμε ότι κάποιοι βουλευτές πάλεψαν πολύ για να μείνει στο νόμο το άλλοθι της άγνοιας («δεν ήξερα ότι ήταν θύμα εμπορίας όταν πήγαινα μαζί της»). Προσπάθησαν τόσο πολύ που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι τους αφορούσε προσωπικά.
Πίσω στην υπόθεση της 19χρονης που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ελλάδα: η δικηγόρος της δήλωσε ότι επεδίωξε να δοθεί δημοσιότητα στο θέμα γιατί φοβόταν το κουκούλωμα, ένεκα της αστυνομικής ιδιότητας του υπόπτου. Κατάγγειλε επίσης ότι η πελάτις της κινδυνεύει από τους ανθρώπους του κυκλώματος οι οποίοι παραμένουν ασύλληπτοι.
Κι αυτό μας πάει στο 2007 στη Λευκωσία. Νεαρή γυναίκα θύμα σωματεμπορίας σε κυπριακό καμπαρέ, ξυλοκοπήθηκε από τον μαστροπό της γιατί αντιδρούσε. Από το ξύλο βρέθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο και από κει δραπέτευσε και έφτασε στον Αστυνομικό σταθό της Πύλης Πάφου.
Ο επί καθήκοντι αστυνομικός (ήταν και από τους ανώτερους αν θυμάμαι καλά) τηλεφώνησε στον ιδιοκτήτη του καμπαρέ και του είπε «έλα να μαζέψεις τις κοπέλλες σου που ήρθαν να σε καταγγείλουν». Την μάζεψαν μετά από πέντε λεπτά. Και ο αστυνομικός επισκέφθηκε το καμπαρέ λίγα βράδια αργότερα όπου του έδωσαν δώρο μιαν καινούρια. Ήταν παρθένα.
Η γυναίκα αυτή κατάφερε να δραπετεύσει, να βρεθεί σε καταφύγιο, να καταγγείλει τον αστυνομικό και να τον πάρει σε δίκη. Τόσο γενναία ήταν… Ο δικαστής την είδε σαν «αναξιόπιστη μάρτυρα» κι ο αστυνομικός αθωώθηκε. Ίσως ακόμη να εργάζεται στο Σώμα, ίσως να πήρε σύνταξη και να ποτίζει πια τις τριανταφυλλιές στο εξοχικό που αγόρασε με το εφάπαξ του.
Η ευθύνη του πελάτη είναι συλλογική. Είναι η ευθύνη της παιδείας. Είναι η αποτυχία να ξεκαθαρίσουμε στους γιους μας ότι το γυναικείο σώμα δεν είναι αγαθό προς πώληση. Ότι οι γυναίκες δεν είναι ενοικιαζόμενες τρύπες.