Του Χρήστου Δαλίτη, 09 Απριλίου 2021
Η Κυβέρνηση παίρνει κάτω από τη βάση, οι πολιτικοί σχεδόν όλοι περνούν κάτω από τον πήχη των προσδοκιών των πολιτών και από την άλλη, οι βουλευτές μας στη Βουλή, να πασχίζουν να βρουν διέξοδο στο αδιέξοδο του λαϊκισμού τους. Στο βάθος να προβάλλει και το Κυπριακό που σε δυόμισι βδομάδες περίπου από σήμερα, η πολιτική ηγεσία θα μπει στο αεροπλάνο συνοδεύοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην άτυπη πενταμερή διάσκεψη. Για την οποία, να μου επιτρέψετε ως καχύποπτος να έχω τις αμφιβολίες μου κατά πόσο γνωρίζουμε πού πάμε και τι πρόκειται να κάνουμε εκεί. Με όλα αυτά τα πιο πάνω να συνθέτουν το σκηνικό της δημόσιας ατζέντας της τελευταίας εβδομάδας, βαδίζουμε και προς τις βουλευτικές εκλογές της 30ής Μαΐου, παλεύοντας τα κόμματα με τις έγνοιες μιας πρωτόγνωρης προεκλογικής και οι πολίτες με το άγχος και τις έγνοιες πρωτόγνωρων καταστάσεων και αβεβαιότητας που προκαλεί η πανδημία του COVID – 19 και τα συνακόλουθά της.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα ένα-ένα. Η έρευνα της Cypronetwork που δημοσίευσε ο «Φ» σε δύο μέρη την Κυριακή και τη Δεύτερα, κατέγραψε σημαντικά δεδομένα ως προς το πολιτικό σκηνικό αυτή τη δεδομένη στιγμή, τα οποία δεν έχουν να κάνουν μόνο με το αποτέλεσμα της πρόθεσης ψήφου των πολιτών. Ασφαλώς και οι αριθμοί που δείχνουν τις προθέσεις της κοινωνίας για το πώς θα ψηφίσει ή να μην ψηφίσει, είναι δείχτης που αποτυπώνει ένα ευρύτερο πλέγμα δεδομένων σε σχέση με το πώς σκέφτεται η προτίθεται να λειτουργήσει εκλογικά η κοινωνία. Ωστόσο, τα δεδομένα αυτά έχουν μια επιπλέον βαρύτητα όταν τα δούμε στο πλαίσιο των γενικότερων συμπερασμάτων που αφορούν τη στάση των πολιτών έναντι μιας σειράς δεδομένων. Και σε αυτά είναι που κρύβονται και οι απαντήσεις που θα έπρεπε να αναζητήσουν κυβέρνηση και κόμματα, όταν μιλούν για τις ανάγκες της κοινωνίας, για μεταρρυθμίσεις και για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας. Η έρευνα τι έδειξε επί της ουσίας; Μια γενικότερη δυσαρέσκεια των πολιτών που στρέφεται κυρίως προς τα μεγάλα κόμματα και την ίδια ώρα, μια γενική απαξίωση προς σχεδόν όλα τα πολιτικά πρόσωπα.
Αυτά είναι που πρέπει να ψάξουν οι πολιτικοί αρχηγοί και γενικότερα όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική. Θα πρέπει να αναζητήσουν τι είναι αυτό που ενοχλεί τους πολίτες και ποιος είναι ο λόγος που τοποθετούνται τόσο αρνητικά έναντι των πολιτικών προσώπων. Ακόμα και για πολιτικούς που δεν κουβαλούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το κόστος της φθοράς της εξουσίας. Γιατί λοιπόν οι πολίτες τοποθετούνται τόσο αρνητικά έναντι των πολιτικών; Στην ερώτηση αυτή, κρύβεται προφανώς εν μέρει και η απάντηση για τη γενικότερη απαξίωση των πολιτών έναντι της πολιτικής ζωής.
Όσον αφορά την εικόνα της Κυβέρνησης, τα αποτελέσματα δεν αρκεί απλά να προβληματίσουν το Προεδρικό αλλά θα πρέπει να ωθήσουν το κυβερνητικό στρατόπεδο στο να προβεί σε έναν σαρωτικό απολογισμό για τους λόγους που κατρακύλησαν την εικόνα της Κυβέρνησης. Αυτό το οποίο θα πρέπει να αντιληφθούν ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του, είναι ότι έχει περάσει στην κοινωνία (δικαίως ή αδίκως) η εικόνα μιας διεφθαρμένης Κυβέρνησης διαβατηρίων και που σε σχέση με το Κυπριακό, βολοδέρνει ανάμεσα στα πυρά των κατηγοριών ότι οδηγεί τον τόπο μέσα από τους χειρισμούς του Προέδρου σε διχοτόμηση. Και το ποιο ανησυχητικό, είναι ότι έχουν καταφέρει μέσα από όλα αυτό, να βρουν χώρο ανάπτυξης και δράσης, ακραίες οργανώσεις υπό τον μανδύα των κινημάτων ή των πολιτικών κομμάτων που αναζητούν ρόλο και λόγο στην πολιτική ζωή. Και είναι εύκολο μέσα σε αυτό το γενικότερο κλίμα δυσφορίας και απαξίωσης, να φορτώσουν στο τρένο της «επανάστασής» τους, καλοπροαίρετους ανθρώπους που απλά εκφράζουν την ανησυχία τους για το μέλλον του τόπου.
Καπάκι σε όλα αυτά και το θέατρο του παραλόγου στη Βουλή, για ακόμα μια φορά, σε σχέση με τη λίστα για τα ΠΕΠ, με τους πολιτικούς και τα κόμματα να αυτοεγκλωβίζονται για ακόμα μια φορά στον λαϊκισμό τους και να εκτίθενται στα μάτια των πολιτών.
Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή την καταχνιά και τον παραλογισμό, ας βρουν οι πολιτικοί μας ταγοί την πολιτική ωριμότητα το διάστημα που απομένει μέχρι την αναχώρηση για τη Γενεύη, να δείξουν πνεύμα συνεργασίας και συνεννόησης, να πάνε στην άτυπη διάσκεψη με ένα πλάνο και ένα μπούσουλα που δεν θα μας αφήσει εκτεθειμένους. Διότι τα σπασμένα σε αυτή την περίπτωση δεν θα τα πληρώσει μόνο ο Αναστασιάδης ή ο Αβέρωφ, ή ο Άντρος, ή ο Νικόλας, ή ο Σιζόπουλος ή οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός αρχηγός, αλλά η Κύπρος….
frixos.dalitis@phileleftheros.com